Διαλογισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''διαλογισμός''' είναι μία μορφή πνευματικής συγκέντρωσης που επιτυγχάνεται με τη βαθιά [[χαλάρωση]], την απομάκρυνση κάθε [[σκέψη]]ς και εξωτερικών ερεθισμάτων από τη [[Συνείδηση|συνειδητότητα]] του υποκειμένου. Σκοπός του διαλογισμού είναι η άντληση γνώσης ή και εμπειριών άμεσα, χωρίς τη χρήση των [[Αισθητήριο όργανο|αισθητηρίων οργάνων]] του ανθρώπου ή οποιασδήποτε πηγής πληροφόρησης. Γενικότερα θεωρείται και μέσο ψυχικής χαλάρωσης και ευεξίας.

 

Ο διαλογισμός απαιτεί ορισμένες προϋποθέσεις προκειμένου να επιτευχθεί. Η πρώτη είναι η αδιατάρακτη συγκέντρωση της προσοχής μας σε ένα αντικείμενο. Ακόμα και στην πρακτική της Χάθα Γιόγκα έχουμε μάθει ότι οι ασκήσεις έχουν καλύτερο αποτέλεσμα, όταν ο νους είναι προσηλωμένος στο σημείο του σώματος που ασκείται. Η συγκέντρωση θεωρείται το "Έκτο σκαλοπάτι της Γιόγκα".<ref>{{Cite book|title = Γιόγκα: Το κλειδί της ζωής|last = McCartney|first = James|publisher = Εκδ. Μπουκουμάνη|year = 1977|isbn = 9780090897803|location = Αθήνα|pages = 125}}</ref> Η δεύτερη είναι η δημιουργία ενός είδους διπλής προσοχής. Το ένα σκέλος της κατευθύνεται προς το παρατηρούμενο αντικείμενο (εσωτερικό ή εξωτερικό), και το άλλο σκέλος στρέφεται προς τον εαυτό μας, που ασκεί τη διαδικασία της παρατήρησης. Δεν παρατηρούμε απλώς κάτι, έστω και με εστιασμένη προσοχή, αλλά είμαστε συνειδητοί ότι το κάνουμε.

 

Αυτό είναι ένα σημείο κλειδί στην όλη διαδικασία του διαλογισμού, δηλαδή η δημιουργία ενός εσωτερικού «παρατηρητή». Το πρώτο στάδιο είναι η χαλάρωση και η συγκέντρωση του νου. Το δεύτερο στάδιο είναι η δημιουργία της διπλής προσοχής, το να έχουμε επίγνωση του εαυτού μας καθώς εστιάζεται στο αντικείμενο της συγκέντρωσής του.