Φίδι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:5458:5C00:A1C2:3841:C26F:2A3 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό 2A02:587:4504:5000:34C0:793F:D6B4:B815
Ετικέτα: Επαναφορά
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 25:
Υπάρχουν πολλά είδη φιδιών και λίγα μόνο είναι δηλητηριώδη ([[ιοβόλο φίδι|ιοβόλα]]) και επικίνδυνα και για τον άνθρωπο.
 
== Διάκριση ειδών ανάλογα με το δηλητήριο ==
Γίνεται διάκριση μεταξύ των «πλέον επικίνδυνων» και αυτών που θεωρούνται ότι έχουν το «ισχυρότερο δηλητήριο». Οι δύο αυτές κατηγορίες δεν ταυτίζονται απαραίτητα και είναι απόλυτα διακριτές. ''Επικίνδυνα'' φίδια είναι αυτά που προκαλούν τους περισσότερους θανάτους ετησίως. Είναι γνωστό ότι πάνω από 1.000.000 άνθρωποι τον χρόνο σε όλο τον κόσμο πέφτουν θύματα δηγμάτων φιδιών, ιδιαίτερα στην [[Ασία]] και στην [[Αφρική]], λιγότερο στην [[Αμερική]] και πολύ λιγότερο στην [[Ευρώπη]]. Οι 100.000 από τους ανθρώπους αυτούς πεθαίνουν. Στην κορυφή αυτής της κατηγορίας φιγουράρει η οχιά του Ράσελ (Russel's Viper), που ζει στην [[Σρι Λάνκα]], προκαλώντας χιλιάδες θανάτους ετησίως<ref>{{Cite web |url=http://www.engin.umich.edu/~cre/web_mod/viper/introduction.htm |title=Russell's Viper<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος --> |accessdate=2009-04-24 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20070312151019/http://www.engin.umich.edu/~cre/web_mod/viper/introduction.htm |archivedate=2007-03-12 |url-status=dead }}</ref>. Αντίθετα ένα φίδι με εξαιρετικά ισχυρό δηλητήριο δεν είναι απαραίτητο να φιγουράρει στην λίστα των πλέον επικίνδυνων και αυτό γιατί μπορεί να ζει σε περιοχές όπου δεν έρχεται σε επαφή με ανθρώπους.
 
Η [[τοξικότητα]] του δηλητηρίου μετράταιμετριέται με την διεθνώς αποδεκτή μέθοδο LD50 ([[Lethal Dose 50%]]). Η μέθοδος αυτή μετρά τον βαθμό τοξικότητας του δηλητηρίου από τον αριθμό θανάτων που θα προκαλέσει σε πληθυσμό ποντικών στους οποίους θα χορηγηθεί το δηλητήριο. Η τοξικότητα μετράται από το πόση ποσότητα δηλητηρίου είναι ικανή να σκοτώσει το 50% του αριθμού των ποντικών, ανά κιλό μάζας σώματος.
 
Στην κορυφή αυτής της λίστας φιγουράρει μακράν το φίδι της ενδοχώρας της Αυστραλίας [[Αυστραλία]]ς inland taipan η ''Oxyranous microlepidotus'' (ή ''Fierce snake'') που ζει στην κεντρική έρημο της Queensland (τοξικότητα δηλητηρίου 50 φορές μεγαλύτερη της [[βασιλική κόμπρα|βασιλικής κόμπρας]]). Η συνήθης ποσότητα δηλητηρίου που «παρέχει» ένα δάγκωμα αυτού του φιδιού (40-120 mg), είναι ικανή να σκοτώσει ''100 ανθρώπους ή 250.000 ποντίκια''.
 
Γενικά η Αυστραλία φιλοξενεί τα 8 από τα 10 περισσότερο ιοβόλα φίδια του πλανήτη (μερικά από αυτά είναι τα coastal taipan, brown snake, death adder, tiger snake, Indian saw-scaled viper, boomslang, Hook nosed sea snake). Ο [[κροταλίας]] ([[Βόρεια Αμερική]]) και η [[βασιλική κόμπρα]] ([[Ασία]]) δεν συμπεριλαμβάνονται στα δέκα πιο επικίνδυνα φίδια.
 
Ένα φίδι που συναντάται και στις δύο κατηγορίες είναι η [[Μαύρη μάμπα]] που ζει στην [[Αφρική]]. Βρίσκεται στη δέκατη θέση από την άποψη τοξικότητας του δηλητηρίου της και στην τρίτη από πλευράς επικινδυνότητας.
Γραμμή 38:
== Οι ιδιάζουσες αισθήσεις των φιδιών ==
 
Τα φίδια φέρουν αισθητήρια όργανα που δε συναντώνται ευρέως στο ζωικό βασίλειο. Αρκετά είδη έχουν αναπτύξει τη [[θερμική όραση]], οι αισθητήρες της οποίας εδρεύουν στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού του φιδιού πίσω από τα ρουθούνια. Η εικόνα που δίνεται στο φίδι δεδεν μπορεί να έχει τη λεπτομέρεια της όρασης, μπορεί όμως να φανεί εξαιρετικά αποτελεσματική στο σκοτάδι σχηματίζοντας το θερμικό περίγραμμα του στόχου τους ή του πιθανού εχθρού τους.
 
Τα περισσότερα είδη φιδιών έχουν ασθενή όραση. Μπορούν να διακρίνουν περισσότερο το περίβλημα των απέναντι τους σωμάτων, παρά τα χαρακτηριστικά τους. Πέραν αυτών υπάρχουν και φίδια εντελώς τυφλά, ενώ άλλα φίδια παρουσιάζουν άριστη όραση, τα περισσότερα όμως απλώς δεν βλέπουν καλά. Η ακοή είναι επίσης μια άλλη αίσθηση στην οποία τα φίδια υστερούν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα φίδια δεν διαθέτουν αυτιά ή άλλα ακουστικά ανοίγματα για να μπορούν να συλλαμβάνουν τους ήχους, με αποτέλεσμα να μπορούμε να τα θεωρήσουμε κουφά. Η ασθενής ακοή όμως των φιδιών αντικαθίσταται από ένα είδος συστήματος που φαίνεται να έχουν αναπτύξει στον εγκέφαλο τους και χάρις σε αυτό μπορούν να αισθάνονται (όχι να ακούν, απλώς να καταλαβαίνουν) τους ήχους κοντά τους, αρκεί αυτοί να είναι χαμηλών συχνοτήτων. Η όσφρηση των φιδιών είναι εξαιρετική και αντικαθιστά πρακτικά την ελλειπή τους όραση και ακοή και τα βοηθάει στο να οσφραίνονται και να αντιλαμβάνονται τα θυράματαθηράματα αλλά και τους θηρευτές τους.
 
Σε ορισμένα φίδια το σαγόνι τους που αφήνεται να κρέμεται συλλαμβάνει δονήσεις και το δέρμα κάτω από αυτό ίσως παίζει το ρόλο του τυμπάνου για περιορισμένο αριθμό συχνοτήτων. Δε διαθέτει τα [[αυτί|οστάρια σφύρα - άκμονας - αναβολέας]] που δίνουν την ενίσχυση του ήχου στο ανθρώπινο αυτί, όμως η άρθρωση του σαγονιού πιθανό να παίζει κάποιο τέτοιο ρόλο.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Φίδι"