Σχέδιο Πείνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) |
μ →Σχέδιο |
||
Γραμμή 10:
{{quotation|1.) Ο πόλεμος μπορεί να συνεχιστεί, μόνο αν ολόκληρη η Βέρμαχτ τρώει από τηΡωσία το τρίτο έτος του πολέμου.<br>
2.) Αν πάρουμε από τη χώρα ό,τι χρειαζόμαστε
}}
Γραμμή 25:
[[Βιομηχανοποίηση|Η εκβιομηχάνιση]] είχε δημιουργήσει μια μεγάλη αστική κοινωνία στη Σοβιετική Ένωση. Το σχέδιο Μπάκε προέβλεπε ότι αυτός ο πληθυσμός, που αριθμούσε πολλά εκατομμύρια, θα αποκοβόταν από τις προμήθειές τους, απελευθερώνοντας έτσι τα τρόφιμα, που παράγονται στη Σοβιετική Ένωση, πλέον στη διάθεση της Γερμανίας, για να στηρίξουν τους Γερμανούς. Προβλέφθηκαν μεγάλα βάσανα για το γηγενή σοβιετικό πληθυσμό με αναμενόμενους δεκάδες εκατομμύρια θανάτους κατά το πρώτο έτος της γερμανικής κατοχής.
Η πείνα ήταν αναπόσπαστο μέρος της γερμανικής εκστρατείας. Ο προγραμματισμός για λιμοκτονία προηγήθηκε της εισβολής και έγινε απαραίτητη προϋπόθεση αυτής. Οι Γερμανοί σχεδιαστές πίστευαν ότι η επίθεση στη Σοβιετική Ένωση δεν θα μπορούσε να πετύχει χωρίς αυτήν.<ref>Kay, ''Exploitation, Resettlement, Mass Murder'', pp. 133–139</ref><ref>{{cite book|title=The Wages of Destruction|first=A.|last=Tooze|authorlink=Adam Tooze|publisher=Allen Lane|isbn=0-670-03826-1|year=2006|location=London}}</ref> Οι Γερμανοί αξιωματούχοι της γεωργίας είδαν το Σχέδιο Πείνας ως λύση στην ευρωπαϊκή επισιτιστική κρίση και ως μέθοδο εξολόθρευσης του "ανεπιθύμητου" σοβιετικού πληθυσμού.<ref>{{Cite journal|last=Gerhard|first=Gesine|title=Food and Genocide: Nazi Agrarian Politics in the Occupied Territories of the Soviet Union|journal=Contemporary European History|year=2009|volume=18|issue=1|pages=45–65|doi=10.1017/S0960777308004827|url=http://journals.cambridge.org/action/displayAbstract?fromPage=online&aid=3042004|accessdate=7 June 2015}}</ref>
== Επιπτώσεις του σχεδίου ==
| |||