Όντο Β΄ του Μπλουά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Παντρεύτηκε στον πρώτο του γάμο (1003) την [[Μωντ της Νορμανδίας]], κόρη του [[Ριχάρδος Α΄ της Νορμανδίας|Ριχάρδου Α΄]] κόμη του Ρουέν.<ref>Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II: Die Ausserdeutschen Staaten Die Regierenden Häuser der Übrigen Staaten Europas (Marburg, Germany: Verlag von J. A. Stargardt, 1984), Tafel 79</ref> Μετά τον θάνατο της χωρίς να αφήσουν απογόνους (1005) ξεκίνησε συνεχείς πολέμους με τον αδελφό της [[Ριχάρδος Β΄ της Νορμανδίας|Ριχάρδο Β΄ της Νορμανδίας]] για την διεκδίκηση της προίκας της, την πόλη του [[Ντρε]] την οποία ο Όντο αρνήθηκε να επιστρέψει.<ref>Kate Norgate, Odo of Champagne, Count of Blois and 'Tyrant of Burgundy', The English Historical Review, Vol. 5, No. 19, (July, 1890), p. 487</ref> Ο βασιλιάς [[Ροβέρτος Β΄ της Γαλλίας]] ο οποίος είχε παντρευτεί την μητέρα του Όντο αποφάσισε να παρέμβει σαν διαιτητής στο θέμα (1007), άφησε στον Όντο το κάστρο του Ντρε και επεστράφησαν στον Ριχάρδο οι υπόλοιπες περιοχές.<ref>Kate Norgate, Odo of Champagne, Count of Blois and 'Tyrant of Burgundy', The English Historical Review, Vol. 5, No. 19, (July, 1890), p. 487</ref> Ο Όντο αμέσως μετά παντρεύτηκε την δεύτερη σύζυγο του [[Ερμενγάρδη του Οβέρν]].

Στην [[μάχη του Ποντλεβουά]] τον Ιούλιο του 1016 ηττήθηκε από τον [[Φούλκων Γ΄ του Ανζού]] και τον Έρμπερτ Α΄ του Μαιν, επιχείρησε τότε να ανακαταλάβει την [[Τουραίνη]]. Ο ξάδελφος του [[Στέφανος Α΄ του ΤρουάΜω]] πέθανε χωρίς απογόνους (1020), ο Όντο ύστερα από τον θάνατο του ξαδέλφου του κυρίευσε την [[Τρουά]], την [[Μω]] και ολόκληρη την υπόλοιπη Καμπανία χωρίς βασιλική έγκριση.<ref>Kate Norgate, Odo of Champagne, Count of Blois and 'Tyrant of Burgundy', The English Historical Review, Vol. 5, No. 19, (July, 1890), pp. 488-89</ref> Επιτέθηκε στον Έμπλ του Ρουσί αρχιεπίσκοπο του [[Ρενς]] και στον [[Θεοδώριχος Α΄ της Άνω Λωρραίνης|Θεοδώριχο Α΄ της Λωρραίνης]], ο βασιλιάς και ο [[Ερρίκος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] τον πίεσαν να παραδώσει την κομητεία του Ρενς στον αρχιεπίσκοπο.