Σέργιος Β΄ της Νάπολης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
fr-Serge II de Naples
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Ο '''Σέργιος''' ήταν Ναπολιτάνος αριστοκράτης, από την οικογένεια των Σεργίων, [[Δουκάτο της Νάπολης|δούκας της Νάπολης]] από το 870 έως το 877<ref name="Grumel">Venance Grumel ''Traité d'études byzantines: La Chronologie'' les Presses universitaires de France, Paris 1958 « Ducs de Naples » , p. 424 </ref>.
 
Ο Σέργιος συνέχισε την πολιτική του πατέρα του, του [[Γρηγ΄όριοςΓρηγόριος Γ΄ της Νάπολης|ΓρηγοριουΓρηγορίου ]], και του παππού του, [[Σέργιος Α΄ της Νάπολης|Σέργιου Α΄]], με στόχο τη διατήρηση της ανεξαρτησία του διατηρώντας καλές σχέσεις με την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] και τη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] κατά τη διακριτική ευχέρεια των ναπολιτανικών συμφερόντων. Συν-αντιπρόσωπος του πατέρα του, έγινε αρχικά διοικητής του Αμάλφι για λίγες ημέρες το 866, και τον Ιανουάριο του 870, ο πατέρας του αρρώστησε σοβαρά και τον άφησε στην κυβέρνηση του Δουκάτου πριν πεθάνει τον επόμενο Μάρτιο.
 
Οι σύγχρονοι εκκλησιαστικοί χρονογράφοι σημειώνουν ότι ο Σέργιος έκανε τη Νάπολη «ένα άλλο Παλέρμο, μια άλλη Αφρική» λόγω των φιλικών του σχέσεων με τους Άραβες<ref>Taylor and Matthews. [http://faculty.ed.umuc.edu/~jmatthew/naples/darkages.html].</ref> . Ως αποτέλεσμα, δέχεται τον αφορισμό του [[Πάπας Ιωάννης Η΄|Πάπα Ιωάννη Δ΄]]. Προκάλεσε επίσης την αντίθεση του θείου του, επίσκοπου της Νάπολης [[Αθανάσιος Α΄ της Νάπολης)|Αθανάσιου]], τον οποίο εξόρισε σε ένα νησί όπου πέθανε το 875. Ο Σέργιος τελικά τυφλώθηκε και εκδιώχθηκε από τον αδερφό του [[Αθανάσιος Β΄ της Νάπολης|Αθανάσιο Β΄]], επίσκοπο της Νάπολης και διάδοχο του .