Πρωτότυπα Γερμανικά αεροσκάφη στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Makisf3 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Makisf3 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Στις 20 Ιουνίου του 1939, ο Έριχ Βάρσιτζ, πιλότος δοκιμών της Χάινκελ, πιλοτάρει το πρώτο αεροσκάφος χωρίς έλικα, το πυραυλοκίνητο Heinkel He 176, ενώ δύο μήνες μετά, στις 27 Αυγούστου του 1939, ο ίδιος πιλότος, πιλοτάρει το πρώτο αεριωθούμενο αεροσκάφος, το Heinkel He 178.[1] -->Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1930, η Γερμανική πολεμική Αεροπορία (Luftwaffe), χαρακτηρίζεται από νεωτερισμό, δημιουργικότητα και σχεδιαστική εξέλιξη.
Στις 20 Ιουνίου του 1939, ο Έριχ Βάρσιτζ, πιλότος δοκιμών της Χάινκελ, πιλοτάρει το πρώτο αεροσκάφος χωρίς έλικα, το πυραυλοκίνητο Heinkel He 176, ενώ δύο μήνες μετά, στις 27 Αυγούστου του 1939, ο ίδιος πιλότος, πιλοτάρει το πρώτο αεριωθούμενο αεροσκάφος, το Heinkel He 178.<ref>{{Cite book|title=The first jet pilot : the story of German test pilot Erich Warsitz|last=Warsitz, Lutz.|publisher=Pen & Sword Aviation|isbn=978-1-84415-818-8|date=2008|location=Barnsley|url=https://www.worldcat.org/oclc/244653641|id=244653641}}</ref>
 
Με την έναρξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η Λουφτβάφε, εκτός από τα «συνήθη» αεροσκάφη, τα οποία αποτελούν κομμάτι της πολεμικής της μηχανής και παράγονται σε πολύ μεγάλους αριθμούς (της τάξεως των εκατοντάδων ή χιλιάδων), δημιουργεί και άλλα σε μικρότερους ή πολύ μικρούς αριθμούς, τα οποία ενσωματώνουν πρωτοποριακές τεχνικές κατασκευής, φέρουν πολύ εξελιγμένα συστήματα προώθησης και πλοήγησης και εμφανίζουν τεχνολογικές καινοτομίες, τόσο προηγμένες που θα ενσωματωθούν χρόνια ή και δεκαετίες αργότερα στις αεροπορίες των άλλων χωρών.
 
Σε γενικές γραμμές μπορούμε να ομαδοποιήσουμε τα πρωτότυπα αεροσκάφη της εποχής σε τρεις κατηγορίες: α) αυτά που έμειναν στη φάση του σχεδιασμού, β) αυτά που παρήχθησαν σε πολύ μικρούς αριθμούς και γ) αυτά που παρήχθησαν σε μεγαλύτερους αριθμούς και έδρασαν επιχειρησιακά (χωρίς βέβαια κανένα στρατηγικό αποτέλεσμα). Άκρως ενδιαφέροντα, είναι βέβαια αυτά που ανήκουν στις δύο τελευταίες κατηγορίες. Παραδείγματα της δεύτερης κατηγορίας αποτελούν το Heinkel He 162 “Volksjager”<ref>{{Cite book|title=Heinkel He 162 Spatz : from drawing board to destruction : the Volksjäger|last=Forsyth, Robert.|publisher=Classic|isbn=978-1-906537-00-5|date=2008|location=Hersham|url=https://www.worldcat.org/oclc/456834249|id=456834249}}</ref>, ένα μονοκινητήριο αεριωθούμενο που πέρασε από το στάδιο του σχεδιασμού, σε πτητική κατάσταση σε διάστημα λίγων μόλις μηνών και το Bachem 349 “Natter”<ref>{{Cite book|title=Project Natter : last of the wonder weapons : the Luftwaffe's vertical take-off rocket interceptor|last=Gooden, Brett.|publisher=Classic|isbn=1-903223-62-8|date=2006|location=[England]|url=https://www.worldcat.org/oclc/62345048|id=62345048}}</ref>, το πρώτο επανδρωμένο (πυραυλοκίνητο) αεροσκάφος κάθετης απογείωσης. Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν τα γνωστότερα Messerschmitt Me 262<ref>{{Cite book|title=Me 262|last=Smith, J. Richard (John Richard),|last2=Radinger, Willy,|isbn=0-9526867-3-2|location=[Burgess Hill, West Sussex, England]|url=https://www.worldcat.org/oclc/42795095|id=42795095}}</ref>, το πρώτο αεριωθούμενο μαχητικό που έδρασε επιχειρησιακά, το Messerschmitt Me 163<ref>{{Cite book|title=Me 163 : rocket interceptor|last=Ransom, Stephen.|publisher=Classic Publications|isbn=1-903223-12-1|date=2002-|location=Crowborough, England|url=https://www.worldcat.org/oclc/51483687|id=51483687}}</ref> το πρώτο πυραυλοκίνητο αεροσκάφος που έδρασε επιχειρησιακά και το Arado Ar 234<ref>{{Cite book|title=Arado Ar 234 Blitz|last=Murawski, Marek Józef.|publisher=Oficyna Wydawnicza Kagero|isbn=978-83-60445-66-2|date=2007|location=Lublin|url=https://www.worldcat.org/oclc/838297892|id=838297892}}</ref>, το πρώτο αεριωθούμενο βομβαρδιστικό που έδρασε επιχειρησιακά.
 
Θα περίμενε κανείς, ότι τους τελευταίους μήνες του πολέμου και με δεδομένο την δεινή θέση στην οποία είχε περιέλθει η Γερμανική πολεμική μηχανή, θα σταματούσε κάθε προσπάθεια εξέλιξης στην αεροναυπηγική. Ακριβώς το αντίθετο συνέβη. Το τελευταίο έτος του πολέμου και μέχρι τον Μάιο του 1945, όπου λήγει ο πόλεμος στην Ευρώπη, όλες οι μεγάλες εταιρίες ναυπήγησης αεροσκαφών, (Messerschmitt, Heinkel, Arado, Junkers), σπαταλώντας πολύτιμες πρώτες ύλες και χιλιάδες εργατοώρες, συνεχίζουν να σχεδιάζουν και να δοκιμάζουν πρωτοποριακά αεροσκάφη και κινητήρες, πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή τους, που δεν έχουν ωστόσο καμία επίδραση στην εξέλιξη του πολέμου.