Επίθεση στο Μερς Ελ Κεμπίρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Δημιουργήθηκε από μετάφραση της σελίδας "Attack on Mers-el-Kébir"
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 15:30, 14 Σεπτεμβρίου 2020

Η Επίθεση στο Μερς Ελ Κεμπίρ (Μάχη του Μερς Ελ Κεμπίρ) στις 3 Ιουλίου 1940, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν μια Βρετανική ναυτική επίθεση στα πλοία του Γαλλικού Ναυτικού στη ναυτική βάση στο Μερς Ελ Κεμπίρ, στο Οράν, στις ακτές της Γαλλικής Αλγερίας. Η επίθεση ήταν μέρος της Επιχείρησης Καταπέλτης, ενός Βρετανικού σχεδίου εξουδετέρωσης ή καταστροφής των Γαλλικών πολεμικών πλοίων για να αποφευχθεί η πτώση τους σε Γερμανικό έλεγχο μετά την ήττα των Συμμάχων στη Μάχη της Γαλλίας. Ο Βρετανικός βομβαρδισμός της βάσης σκότωσε 1.297 Γάλλους στρατιώτες, βύθισε ένα θωρηκτό και προκάλεσε ζημιές σε άλλα πέντε πλοία. Οι Βρετανικές απώλειες ανήλθαν σε πέντε καταρριφθέντα αεροσκάφη και δύο νεκρούς.

Η αεροπορική και θαλάσσια επίθεση πραγματοποιήθηκε από το Βασιλικό Ναυτικό, αφού η Γαλλία υπέγραψε εκεχειρία με τη Γερμανία και την Ιταλία, που τέθηκε σε ισχύ στις 25 Ιουνίου. Ιδιαίτερης σημασίας για τους Βρετανούς ήταν τα πέντε θωρηκτά των κατηγοριών Bretagne και Richelieu και τα δύο γρήγορα θωρηκτά της κατηγορίας Dunkerque, που αποτελούσαν τη δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη κεφαλαιακών πλοίων στην Ευρώπη μετά το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό. Το Βρετανικό Πολεμικό Συμβούλιο φοβόταν ότι τα πλοία θα έπεφταν στα χέρια του Άξονα. Ο ναύαρχος Φρανσουά Νταρλάν, διοικητής του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού, διαβεβαίωσε τους Βρετανούς ότι ο στόλος θα παραμείνει υπό γαλλικό έλεγχο, αλλά ο Ουίνστον Τσώρτσιλ και το Πολεμικό Συμβούλιο έκριναν ότι ο κίνδυνος ήταν πολύ μεγάλος.

Οι Γάλλοι πίστευαν ότι ενεργούσαν τίμια απέναντι στον πρώην σύμμαχό τους όσον αφορά τις ανακωχές τους με τη Γερμανία και την Ιταλία. Η Βρετανική επίθεση καταδικάστηκε σχεδόν καθολικά στη Γαλλία και δημιουργήθηκε χρόνια δυσαρέσκεια για αυτό που θεωρήθηκε προδοσία από τον πρώην σύμμαχό τους. Ο στρατάρχης Φιλίπ Πεταίν, ο οποίος διορίστηκε πρωθυπουργός της Γαλλίας στις 16 Ιουνίου, διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με το Ηνωμένο Βασίλειο στις 8 Ιουλίου. Την επόμενη μέρα, βουλευτές της Εθνοσυνέλευσης συναντήθηκαν στο Βισύ και ψήφισαν την αναθεώρηση του συντάγματος, τερματίζοντας τη Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία και ο Πεταίν διορίστηκε με πλήρη εξουσία, αρχηγός του νέου Γαλλικού Κράτους .

Γαλλικά αεροσκάφη αντέδρασαν με πολλαπλό βομβαρδισμό του Γιβραλτάρ και Γαλλικά πλοία αντάλλαξαν αρκετές φορές πυρά με Βρετανικά πλοία, πριν από τη σιωπηρή ανακωχή στη δυτική Μεσόγειο. Στις 27 Νοεμβρίου 1942, μετά την έναρξη της Επιχείρησης Πυρσός, της Συμμαχικής εισβολής στη Γαλλική Βόρεια Αφρική, το Γαλλικό ναυτικό απέτρεψε την υπόθεση Άντον, μια Γερμανική και Ιταλική επιχείρηση σύλληψης του υπόλοιπου Γαλλικού στόλου στο Τουλόν και τον κατακερματισμό των πλοίων. Η Βρετανική επίθεση στο Μερς Ελ Κεμπίρ παραμένει αμφιλεγόμενη, αλλά ορισμένοι ιστορικοί τη θεωρούν ως απόδειξη στον κόσμο ότι η Βρετανία θα συνέχιζε τον πόλεμο. [1]