Μοναστήρι της Σάντα Μαρία της Αλαόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 6:
== Ιστορία ==
[[Αρχείο:Sopeira_-_Absis_de_Santa_Maria_d'Alaó.jpg|αριστερά|μικρογραφία| Η αψίδα της '''Σάντα Μαρία της Αλαόν'''. ]]
Η ύπαρξή του είναι τεκμηριωμένη από το [[806|806,]] όταν ο κόμης [[Μπεγκό της Τουλούζης]], ανέθεσε στον ηγούμενο Χρυσόγονο να αναδιοργανώσει το μοναστήρι της Σάντα Μαρία, το οποίο ιδρύθηκε την εποχή του [[Βησιγότθοι|Βησιγότθων]], πιθανώτατα τον [[6ος αιώνας|6ο αιώνα]]. Ήταν επικεφαλής του ''pagus ripacurciense'' υπό την εξουσία του [[Επισκοπή του Ουρζέλ|Επίσκοπου του Ουρζέλ]]. Καταστράφηκε από τους μουσουλμάνους το [[1006]] και αργότερα έχασε τον μοναστικό του χαρακτήρα με τις [[κλουνιακές μεταρρυθμίσεις]] και στα τέλη του [[11ος αιώνας|11ου αιώνα]] τέθηκε υπό την εξάρτηση του [[Καθεδρικός ναός της Ρόδα ντε Ισάβενα|καθεδρικού της Ρόδα ντε Ισάβενα]] .
Γραμμή 14 ⟶ 13 :
Από τον δέκατο έβδομο αιώνα, ένας από τους ηγούμενους του ήταν ο Μπενίτο Λατράς, ο οποίος πέθανε στις [[11 Ιουνίου]] [[1682]] ενώ παρευρίσκονταν στα δικαστήρια, και το άθικτο σώμα του μεταφέρθηκε στην κρύπτη, προκαλώντας τον θρύλο του [[Κοσάν]] (ή «Κος Σαντ»), ο οποίος μέσα από την ρίψη ενός νομίσματος, βοηθούσε τους περιπατητές να έχουν καλό δρόμο.
Διατήρησε μια μοναστική ζωή μέχρι τη [[Δήμευση του Μεντιθάβαλ|δήμευση του φιλελεύθερου υπουργού Μεντιθάβαλ]] το [[1836]], έπειτα έγινε μια απλή ενοριακή εκκλησία στην πόλη Σοπέιρα.
Κατά τη διάρκεια του [[Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος|ισπανικού εμφυλίου πολέμου]] υπέστη πυρκαγιά που κατέστρεψε μέρος του μοναστηριού και των περιουσιακών του στοιχείων. Επιπλέον, τα λείψανα του ηγούμενου Μπενίτο Λατράς
Έχει αποκατασταθεί και βρίσκεται σε μια αρκετά καλή κατάστασή. Το αρχείο του αποτελεί μια πολύ σημαντική συλλογή εγγράφων (που περιλαμβάνει έως και 327 έγγραφα) που αναφέρονται στο μοναστήρι και τις εξαρτήσεις του μεταξύ των ετών [[806]] και [[1245]].<ref>CORRAL LAFUENTE, José Luis (1984). Cartulario de Alaón (Huesca). Zaragoza: Anubar Ediciones. ISBN 84-7013-300-8.</ref>
| |||