Αποσχολειοποίηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
μ μ.επιμέλεια
Γραμμή 1:
{{επιμέλεια|σύνδεσμοι και παραπομπές}}
Η '''αποσχολειοποίηση''' (''unschooling'') είναι μία σειρά από εκπαιδευτικές φιλοσοφίες και πρακτικές γύρω από την πρωταρχική πεποίθηση ότι η μόρφωση είναι μεγαλύτερο εγχείρημα από την εκπαίδευση που προσφέρει το σχολείο. Η αποσχολειοποίηση δίνει λίγη έμφαση στο παραδοσιακό σχολικό αναλυτικό πρόγραμμα και ενθαρρύνει τα παιδιά να μαθαίνουν μέσα από τις δικές τους βιωματικές εμπειρίες συμπεριλαμβάνοντας τις δραστηριότητες, το παιχνίδι, τις ευθύνες για τα οικιακά, τα προσωπικά ενδιαφέροντα και περιέργεια, την εργασιακή εμπειρία, τα ταξίδια, τα βιβλία, τα μαθήματα επιλογής, την οικογένεια, τους μέντορες και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Η αποσχολειοποίηση ενθαρρύνει την εξερεύνηση των δραστηριοτήτων την οποία αναλαμβάνουν τα ίδια τα παιδιά, πιστεύοντας ότι η πιο προσωπική μάθηση είναι πιο ουσιαστική, πιο εύκολα κατανοητή και κατά συνέπεια πιο χρήσιμη για το παιδί. Διαφοροποιημένη από την συμβατική εκπαίδευση, η αποσχολειοποίηση αμφισβητεί την χρησιμότητα του τυποποιημένου προγράμματος σπουδών, τις συμβατικές μεθόδους ταξινόμησης και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της παραδοσιακής σχολικής εκπαίδευσης, ενισχύοντας την εκπαίδευση σε κάθε παιδί, ατομικά.
 
Η '''αποσχολειοποίηση''' (unschooling) είναι μία σειρά από εκπαιδευτικές φιλοσοφίες και πρακτικές γύρω από την πρωταρχική πεποίθηση ότι η μόρφωση είναι μεγαλύτερο εγχείρημα από την εκπαίδευση που προσφέρει το σχολείο. Η αποσχολειοποίηση δίνει λίγη έμφαση στο παραδοσιακό σχολικό αναλυτικό πρόγραμμα και ενθαρρύνει τα παιδιά να μαθαίνουν μέσα από τις δικές τους βιωματικές εμπειρίες συμπεριλαμβάνοντας τις δραστηριότητες, το παιχνίδι, τις ευθύνες για τα οικιακά, τα προσωπικά ενδιαφέροντα και περιέργεια, την εργασιακή εμπειρία, τα ταξίδια, τα βιβλία, τα μαθήματα επιλογής, την οικογένεια, τους μέντορες και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Η αποσχολειοποίηση ενθαρρύνει την εξερεύνηση των δραστηριοτήτων την οποία αναλαμβάνουν τα ίδια τα παιδιά, πιστεύοντας ότι η πιο προσωπική μάθηση είναι πιο ουσιαστική, πιο εύκολα κατανοητή και κατά συνέπεια πιο χρήσιμη για το παιδί. Διαφοροποιημένη από την συμβατική εκπαίδευση, η αποσχολειοποίηση αμφισβητεί την χρησιμότητα του τυποποιημένου προγράμματος σπουδών, τις συμβατικές μεθόδους ταξινόμησης και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της παραδοσιακής σχολικής εκπαίδευσης, ενισχύοντας την εκπαίδευση σε κάθε παιδί, ατομικά.
 
Ο όρος «Αποσχολειοποίηση» επινοήθηκε στη δεκαετία του 1970 και χρησιμοποιήθηκε από τον εκπαιδευτικό [[Τζον Χολτ (παιδαγωγός)|John Holt]], ο οποίος είναι ευρέως αναγνωρισμένος ως ο πατέρας της αποσχολειοποίησης. Παρόλο που συχνά θεωρούνταν υποσύνολο του homeschooling, οι οπαδοί της αποσχολειοποίησης (unschoolers) πιθανόν διαφέρουν ως προς τη φιλοσοφία από τους υποστηρικτές του homeschooling, οι οποίοι είναι, κατά κάποιο τρόπο, υπέρμαχοι της συμβατικής εκπαίδευσης. Ενώ το homeschooling έχει αποτελέσει συχνό θέμα δημόσιων συζητήσεων, στην αποσχολειοποίηση έχει δοθεί λίγη προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης. Επικριτές της αποσχολειοποίησης έχουν την τάση να την θεωρούν ως μία ακραία εκπαιδευτική φιλοσοφία, ανησυχώντας πως τα αποσχολειοποιημένα παιδιά θα παρουσιάσουν έλλειψη συγκρότησης κοινωνικών δεξιοτήτων ενώ οι υποστηρικτές του ισχυρίζονται πως ισχύει το ακριβώς αντίθετο: η αυτό-καθοδηγούμενη εκπαίδευση σε ένα φυσικό περιβάλλον κάνει το παιδί περισσότερο ικανό να χειρίζεται τον «πραγματικό κόσμο».
Γραμμή 28 ⟶ 27 :
 
''"Από τη στιγμή που δεν γνωρίζουμε ποια γνώση θα είναι σημαντική στο μέλλον, είναι παράλογο να προσπαθούμε να την διδάξουμε εκ των προτέρων. Αντίθετα, πρέπει να προσπαθήσουμε να αποδείξουμε στους ανθρώπους οι οποίοι αγαπούν πολύ τη μάθηση και μαθαίνουν εύκολα, ότι αυτοί θα είναι ικανοί να μαθαίνουν οτιδήποτε πρέπει να μάθουν."''
 
Υποστηρίζεται ότι αυτή η ικανότητα των παιδιών να μαθαίνουν από μόνοι τους, καθιστά πιο πιθανό, αργότερα, όταν αυτά τα παιδιά θα είναι ενήλικες, να μπορούν να συνεχίσουν να μαθαίνουν ό,τι χρειάζονται να ξέρουν ώστε να αντιμετωπίζουν νέες ανάγκες, ενδιαφέροντα και στόχους, να μπορούν να επιστρέψουν σε οποιοδήποτε αντικείμενο νομίζουν ότι δεν έχει καλυφθεί επαρκώς ή να μάθουν κάτι τελείως καινούριο.