Χρυσαετός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αντικατάσταση της Image:Aquila_chrysaetos_dis(Aiger).png με την Image:Aquila_chrysaetos_distribution_map.png (από τον CommonsDelinker επειδή: Duplicate: Exact or scaled-down duplicate: [[:c::Fi |
Αρκάς (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 90:
Στην [[Σουηδία]], την [[Φινλανδία]], τα κράτη της Βαλτικής, την [[Λευκορωσία]] και το σύνολο, σχεδόν, της [[Ρωσία]]ς, σε όλη την διαδρομή προς τον Ειρηνικό Ωκεανό, οι χρυσαετοί απαντούν αραιά στην πεδινή [[τάιγκα]]. Αυτές οι περιοχές κυριαρχούνται από συστάδες αιθαλών δένδρων όπως πεύκα, λάρικες και [[ερυθρελάτη|ερυθρελάτες]], μερικές φορές και συστάδες από σημύδες και σκλήθρα στη Ν. Σκανδιναβία και τις Βαλτικές Χώρες. Οι συγκεκριμένες θέσεις είναι, σε μεγάλο βαθμό, οριακές για το πτηνό, ιδιαίτερα όταν η δασοκάλυψη είναι αραιή και «εφάπτεται» με πιο ανοικτό περιβάλλον.
Γενικά, τα προτιμώμενα εδάφη στην [[τάιγκα]] συνίστανται από εκτεταμένους σχηματισμούς όξινων τυρφώνων που δημιουργούνται από κακώς αποστραγγιζόμενα εδάφη. Στην Κ. και Α. Ευρώπη, ο χρυσαετός, σήμερα, απαντά σχεδόν αποκλειστικά σε μεγάλες οροσειρές, όπως τα [[Πυρηναία]], οι [[Άλπεις]], τα [[Καρπάθια]] και ο [[Καύκασος]]. Εδώ, φωλιάζει κοντά στην ''γραμμή των δέντρων'' και κυνηγάει στα υποαλπικά και αλπικά λιβάδια, καθώς και στους βοσκότοπους και τους ερεικώνες πάνω από αυτά. Επίσης, οι χρυσαετοί εμφανίζονται και στα μεσαία ορεινά υψόμετρα κατά μήκος της Μεσογείου, από την Ιβηρική και τα Όρη του Άτλαντα στο [[Μαρόκο]], ανατολικά προς την [[Ελλάδα]], την [[Τουρκία]] και το [[Κουρδιστάν]]. Αυτές οι περιοχές χαρακτηρίζονται από σχετικά χαμηλότερα βουνά, μεσογειακή [[Μακία (βλάστηση)|μακία γη]] και υπο-εύκρατα ανοικτά δάση σε διάφορα στάδια υποβάθμισης. Η τοπική βλάστηση από πεύκα και βελανιδιές, με την τεράστια ποικιλία από σκληρόφυλλους θάμνους είναι καλώς προσαρμοσμένη στην παρατεταμένη καλοκαιρινή ξηρασία.
Από το [[Κουρδιστάν]] και την Ν. [[Κασπία Θάλασσα]] προς τους πρόποδες της οροσειράς [[Χίντου Κους]] του [[Αφγανιστάν]], ο τυπικός βιότοπος του χρυσαετού είναι οι εύκρατες/υπο-ερημικές οροσειρές που περιβάλλονται από τοπία [[στέπα]]ς με διάσπαρτα δάση. Εδώ το κλίμα είναι ψυχρότερο και πιο ηπειρωτικό από τις χώρες γύρω από την Μεσόγειο. Οι χρυσαετοί καταλαμβάνουν τις αλπικές περιοχές από τις οροσειρές [[Οροσειρά Αλτάι]] και [[Παμίρ]], ανατολικά προς το [[Θιβέτ]], την μεγάλη οροσειρά των [[Ιμαλάια|Ιμαλαΐων]], και την ΒΔ [[Κίνα]], όπου απαντούν σε όλο το εύρος των [[Τιεν Σαν]]. Σε αυτές τις οροσειρές, ο χρυσαετός ζει συχνά σε πολύ μεγάλα υψόμετρα, πάνω από την ''γραμμή των δέντρων'' (> 2.500 μ.), φωλιάζει σε βραχώδεις σάρες και κυνηγάει στα παρακείμενα λιβάδια. Στο [[Θιβέτ]], ο χρυσαετός διαβιοί στις υψηλές κορυφογραμμές και διαβάσεις του τεράστιου υδροκρίτη της [[Λάσα]], συχνά μαζί με σμήνη ''γυπών των Ιμαλαΐων'' (''Gyps himalayensis''). <ref>Lang et al</ref> Στα βουνά της [[Ιαπωνία]]ς και της [[Κορέα]]ς, καταλαμβάνει φυλλοβόλα δάση και θαμνώδεις διαπλάσεις της σιβηρικής πεύκης-νάνου (''Pinus pumila'') που «αναδύονται» ανάμεσα στις χορτολιβαδικές εκτάσεις και τους αλπικούς ερεικώνες.
| |||
.png){kind=link}
