Υπογεγραμμένη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Η απόκλιση χάθηκε σταδιακά στην προφορά, μια διαδικασία που φαίνεται ότι είχε ήδη ξεκινήσει στην [[Αττική διάλεκτος|Αττική διάλεκτο]] από το 400 πΧ. (πχ. "ἐν τῶ θιάσῳ, αντί του "ἐν τῷ θιάσῳ") και καταλήγει σε πλήρη σίγηση τού -ι τον 1ο αιώνα πΧ, με αποτέλεσμα το -ι να παραλείπεται τελείως στα κείμενα των παπύρων και των επιγραφών. Το κίνημα του [[Αττικισμός|Αττικισμού]] επαναφέρει στην γραφή το -ι ώς "παραγεγραμμένο ιώτα" (i adscriptum) στις καταλήξεις τών δοτικών, τής υποτακτικής κλπ. (πχ. τῶι λόγωι, λέγηι), και εντέλει μεταβλήθηκε γραφικώς σε "υπογεγραμμένο ιώτα" (i subscriptum) από βυζαντινούς φιλολόγους τον 12ο αιώνα μΧ.<ref>{{Cite book|title=Συνοπτική Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας|first=Γεώργιος|last=Μπαμπινιώτης|isbn=|year=2002|location=Αθήνα|page=125}}</ref>