Λουίτζι Πιραντέλλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 5.54.105.242 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό V-astro Ετικέτες: Επαναφορά SWViewer [1.3] |
Πρόσθεσα κάποιες μεταφράσεις και διόρθωσα τα έτη έκδοσης ορισμένων μεταφράσεων βασιζόμενος στον κατάλογο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος. |
||
Γραμμή 59:
::—μτφ. Αλέξης Σολομός (εκδ. "Δωδώνη")
*''Enrico IV'', 1922 (Ερρίκος Δ΄)
::—μτφ. Στέφανος Κατσαμπής (1950) / μτφ. Γ.Ρούσος (εκδ. "Γκόνη") / μτφ. Ερρίκος Μπελιές (εκδ. 'Ηριδανός")
::
* ''All'uscita'', 1922 (Στην έξοδο)
::—μτφ. Ιάνης Λο Σκόκκο (ἐκδ. Μαρή)
Γραμμή 99 ⟶ 100 :
'''Μυθιστορήματα'''
*''L’ esclusa , 1901 (Η αποδιωγμένη)
::—μτφ. Πάνος Ράμμος (εκδ. "Παρατηρητής", 1990)
::—μτφ. Νίκος Χ. Αλιβιζάτος ως «Η αποκλεισμένη» (εκδ. "Κασταλία", 2008)
* ''Il turno'', 1902 (Η σειρά)
* ''Il fu Mattia Pascal'', 1904 (Ο μακαρίτης Ματία Πασκάλ)
::—μτφ.
::—μτφ. [[Μανώλης Γιαλουράκης]] (εκδ. "Φοντάνα", 1973)
* ''Suo marito'' ο ''Giustino Roncella nato Boggiolo''), 1911 (Ο άντρας της ή Τζουστίνο Ροντσέλλα το γένος Μποτζόλο)▼
::—μτφ. Βιολέττα Σωτηροπούλου - Καρύδη (εκδ. "Δωδώνη", 1979)
::—μτφ. Αρχοντία Κυπριώτου (εκδ. "Ίνδικτος", 2004)
::—μτφ. Δήμητρα Δότση (εκδ. "Μεταίχμιο", 2018)
▲* ''Suo marito'' ο ''Giustino Roncella nato Boggiolo''), 1911 (Ο άντρας της ή Τζουστίνο Ροντσέλλα το γένος Μποτζόλο)
*::—μτφ. Κατερίνα Γλυκοφρύδη ως «Άντρας της γυναίκας του» (εκδ. "Ζαχαρόπουλος", 1990)
* ''I vecchi e i giovani'', 1913 (Οι γέροι και οι νέοι)
* ''Quaderni di Serafino Gubbio operatore'', 1925 (Τετράδια του Σεραφίνο Γκούμπιο, κινηματογραφιστή)
::—μτφ.
::—μτφ. Κατερίνα Γλυκοφρύδη ως «Ο κινηματογραφιστής» (εκδ. "Ζαχαρόπουλος", 1989)
* ''Uno, nessuno e centomila'', 1926 ('Ενας, κανένας και εκατό χιλιάδες)
::—μτφ.
::—μτφ. Αγνή Σπηλιώτη - Αγγέλου (εκδ. "Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος", 1981)
::—μτφ. Αρχοντία Κυπριώτου (εκδ. "Ίνδικτος", 2005)
'''Διηγήματα και νουβέλες'''
Για ένα διάστημα στα διηγήματα και στις νουβέλες του Πιραντέλλο αποδιδόταν μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι στα θεατρικά του έργα. Ο Πιραντέλλο φιλοδοξούσε να γράψει "novelle per un anno", δηλαδή 365 διηγήματα, ένα για κάθε μέρα του χρόνου. Έφτασε τελικά τα 256.
Πολλά διηγήματα του Πιραντέλλο έχουν μεταφραστεί σε περιοδικά και ανθολογίες.
''' Ποιητικές συλλογές '''
|