Σπύρος Πιζάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 8:
Πατέρας του ήταν ο διακοσμητής Στέφανος Πιζάνης, στον οποίο, πολλές φορές είχε ανατεθεί η ''ρεστορασιόν'' των τοιχογραφιών του [[Αχίλλειο|«Αχιλλείου»]] και του Δημοτικού Θεάτρου της Κέρκυρας.
Ο Πιζάνης σπούδασε στη [[Ρώμη]]. Ο [[Φώτος Γιοφύλλης]] που μας δίνει αρκετές πληροφορίες γι' αυτόν στην «Ιστορία της Νεοελληνικής Τέχνης», λέει ότι έκανε σπουδές και στην [[Αθήνα]], στη [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών|Σχολή Καλών Τεχνών]]. Ο Γιοφύλλης
Στα 1907 φεύγει από την Κέρκυρα και πάει στη [[Σμύρνη]], αναλαμβάνοντας εκεί τη διεύθυνση της Ιταλικής Σχολής, στην οποία δίδαξε ζωγραφική και σχέδιο. Στη [[Μικρά Ασία|Μικρασία]] έμεινε
«''Η τέχνη του Πιζάνη'' - γράφει ο ιστορικός Φ. Γιοφύλλης - ''ήτανε η πιο προχωρημένη μέσα στους γύρω του Κερκυραίους ζωγράφους. Τα ύπαιθρά του έχουν ατμόσφαιρα και φως και είναι εξαιρετικά αποδομένα''». Είτε με λάδι, είτε με [[ακουαρέλα]] δουλεύει ο Πιζάνης, πάντα διαφαίνεται το ενδιαφέρον του για το χρωματικό αποτέλεσμα. Στο έργο του «Μπουνάρ», όπως και στη «Γέφυρα του Σεβδίκιοϊ», οι αναζητήσεις του εκφράζουν σαφώς απόψεις χρωματικές. Οι βενετσιάνικες ακουαρέλες του,που μερικές βρίσκονται στη [[Δημοτική Πινακοθήκη της Κέρκυρας]], κρατούν κείνη την υγρασία του θέματος και της ύλης τους.
Έργα του Πιζάνη βρίσκονται σκόρπια σήμερα, εκτός από την Κέρκυρα, στη [[Σμύρνη]], την [[Άγκυρα]], τη [[Γένοβα]] κι αλλού. Τα περισσότερα, όμως, υπάρχουν στη [[Ρώμη]], όπου έζησε
Ο γιος του Σπ. Πιζάνη, ο [[Βιττόριο Πιζάνι]], ήταν κι αυτός ένας πολύ γνωστός στην Ιταλία ζωγράφος. Συνεργάστηκε επί χρόνια με την εβδομαδιαία επιθεώρηση ''Λα Τριμπούνα Ιλλουστράτα'', στα εξώφυλλα της οποίας εικονογραφούσε τα επίκαιρα διεθνή γεγονότα. Από τα αντιπροσωπευτικά του έργα είναι η σύνθεση '' Η καταβύθιση του αυστριακού θωρηκτού «Βίριμπους Ουνίτις»'' για την οποία τιμήθηκε με βραβείο του ιταλικού κράτους.
|