Απόστολος Αλεξανδρής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Απόστολος Αλεξανδρής''' ([[1879]] - [[12 Απριλίου]] [[1961]])<ref name=eleftheria>«Απεβίωσε χθες ο Απόστολος Αλεξανδρής. Σήμερα η κηδεία του», εφ. ''Ελευθερία'' (13 Απριλίου 1961), σελ. 8.</ref> ήταν [[Έλληνας]] πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως βουλευτής [[Καρδίτσα|Καρδίτσας]], υπουργός και πρεσβευτής στη [[Βέρνη]]. Υπήρξεαλλά ιδρυτικόκαι μέλοςσυνεργάτης (1910)των τουΝαζί [[Δημοτικισμός|δημοτικιστικού]]επί σωματείου [[Εκπαιδευτικός Όμιλος]]Κατοχής.<ref>{{cite book|last=Χαραλάμπους|first=Δημήτρης|title=Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος: η δράση του για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και η διάσπασή του||pages=53, 66|year=1987|publisher=Αφοί Κυριακίδη|location=Θεσσαλονίκη}}</ref>
 
== Πολιτική καριέρα ==
Γεννήθηκε στη [[Λαμία]] και οι γονείς του ήταν πρόσφυγες που είχαν εγκατασταθεί εκεί από τη [[Θεσσαλία]]. Ο Αλεξανδρής ασχολήθηκε με τα κοινά από νεότατη ηλικία και εξελέγη ανεξάρτητος βουλευτής Καρδίτσας στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1905|εκλογές του 1905]]. Εντάχθηκε στη λεγόμενη «[[Ομάδα των Ιαπώνων]]».<ref>[http://www.sansimera.gr/articles/428 «Ομάδα των "Ιαπώνων"»], ''sansimera.gr''. Ανακτήθηκε στις 14-05-2018.</ref> Αργότερα προσχώρησε στο [[Κόμμα των Φιλελευθέρων]]. Στην [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1910|κυβέρνηση]] του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]] ανέλαβε υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης, από τις [[19 Οκτωβρίου]] [[1910]] ως τις [[13 Ιουνίου]] [[1912]]<ref name="GGTK">[http://www.ggk.gov.gr/ggk_old/goverments-53380.php.html «Κυβέρνησις Ελευθερίου Βενιζέλου, Από 6.10.1910 έως 25.2.1915»] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140911053212/http://www.ggk.gov.gr/ggk_old/goverments-53380.php.html |date=2014-09-11 }}. [[Κυβέρνηση_της_Ελλάδας#Γενική_Γραμματεία_της_Κυβέρνησης|''Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης'']].</ref> Έπειτα ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών, από τις 28 Νοεμβρίου 1922 ως τις 5 Νοεμβρίου 1923.<ref>Μακρυδημήτρης, Αντώνης (2000), ''Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας, 1829-2000''. Αθήνα: Καστανιώτης, σελ.81. ISBN 9789600329414.</ref> και υπουργός Γεωργίας από τις 22 Δεκεμβρίου 1930 ως τις 26 Μαΐου 1932.
 
Κατά τη διάρκεια της κατοχήςΚατοχής αποτέλεσε συνεργάτη των Ναζί και συνέβαλε καθοριστικά στην δημιουργία και στηνστη στελέχωση των θεσσαλικώνναζιστικών ταγμάτων ασφαλείας στη Θεσσαλία.<ref name="Λάζου">Βασιλική Λάζου - Δημήτρης Σκαλτσής, ''ΕΑΣΑΔ: οι πρόθυμοι συνεργάτες των Γερμανών'', στον συλλογικό τόμο ''"Κατοχική Βία (1939 - 1945), Η ελληνική & ευρωπαϊκή εμπειρία"'', εκδόσεις Ασίνη - δήμος Ν, Σκουφά, Κομμένο Άρτας - Αθήνα 2016, σελ. 107</ref> Χρημάτισε επίσης για βραχύβια θητεία υπουργός Εσωτερικών (και προσωρινός υπουργός [[Ταχυδρομεία, Τηλέγραφοι, Τηλέφωνα|ΤΤΤ]] και Εμπορικής Ναυτιλίας την ίδια περίοδο) από τις 24 ως τις 27 Ιανουαρίου 1947, Δικαιοσύνης από τις 27 Ιανουαρίου ως τις 27 Αυγούστου 1947 και Οικονομικών από τις 4 Απριλίου ως τις 4 Νοεμβρίου 1946. Τέλος, από τις 4 Νοεμβρίου 1946 ως τις 24 Ιανουαρίου 1947 υπηρέτησε ως υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος (1910) του [[Δημοτικισμός|δημοτικιστικού]] σωματείου [[Εκπαιδευτικός Όμιλος]].<ref>{{cite book|last=Χαραλάμπους|first=Δημήτρης|title=Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος: η δράση του για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και η διάσπασή του||pages=53, 66|year=1987|publisher=Αφοί Κυριακίδη|location=Θεσσαλονίκη}}</ref>
 
Ως το θάνατό του, τον Απρίλιο του 1961, ήταν ο τελευταίος εν ζωή πολιτικός που ήταν μέλος της κυβέρνησης Βενιζέλου του 1910.<ref name=eleftheria/>