Πορταϊκός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον Πορταϊκό διασχίζουν συνολικά πέντε γέφυρες. Η παλαιότερη από αυτές κατασκευάστηκε το 1527 (1514 σύμφωνα με τον Διαδικτυακό τόπο της Πύλης) από τον τότε Μητροπολίτη Λαρίσης, πολιούχο των Τρικάλων, της Καλαμπάκας και της Πύλης Άγιο Βησσαρίωνα, (Βησσαρίων Β', 1490-1540<ref>[http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=6837 Omogeneia ana-mpa: ''Τρίκαλα-Τέσσερις γέφυρες, διαφορετικής εποχής και τεχνικής, στον ίδιο ποταμό'']{{Dead link|date=Δεκέμβριος 2019 }}</ref>) γι' αυτό και φέρει το όνομά του. Γενέτειρα του Αγίου Βησσαρίωνα ήταν η Πύλη. Πρόκειται για γέφυρα μονότοξη με ημικυκλικό τόξο, εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη από πέτρα. Το άνοιγμα του τόξου της είναι 28,76 μ. στην ανατολική της όψη και 28,99 μ. στη δυτική όψη. Το μέγιστο ύψος του τόξου φθάνει τα 12,77 μ. Το συνολικό της μήκος είναι 65,67 μ. το πλάτος του καταστρώματός της τα 2,10 μ. και το μέγιστο ύψος 30,50 μέτρα από την κοίτη του ποταμού. Η κατασκευή της αποσκοπούσε στη μοναδική, ως τις αρχές του 20ού αιώνα, οδική σύνδεση μεταξύ Θεσσαλίας και Ηπείρου. Η γέφυρα επισκευάστηκε και αναστηλώθηκε το 1967-68 και το 1983 (επισκευάστηκαν τα βάθρα των στηθαίων του καταστρώματος). Είναι το 2ο σε μέγεθος μονότοξο γεφύρι της Θεσσαλίας, το πιο γνωστό με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, και το πιο καλοδιατηρημένο στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.<ref>Ενημερωτική πινακίδα του ΥΠΠΟ στην ανατολική πλευρά της γέφυρας</ref>

 

 

Πίσω από το Δημαρχείο της Πύλης ο Πορταϊκός διαθέτει την μοναδική του '''κρεμαστή πεζογέφυρα''', η οποία κατασκευάστηκε το 1981 και είναι η πρώτη γέφυρα στην Ελλάδα που κατασκευάστηκε με αυτή την τεχνική, δηλαδή των προτεταμένων καλωδίων και συνδέει την πόλη με τον συνοικισμό "Πόρτα Παναγιά". Έχει μήκος 120 μ., πλάτος 2 μ. και ύψος από την κοίτη του ποταμού 7,5 μ. ενώ οι πυλώνες της φθάνουν σε ύψος τα 16 μ.<ref name=pyli/> Εξυπηρετεί, επίσης, τους επισκέπτες της βυζαντινής εκκλησίας με το ίδιο όνομα. Η Κρεμαστή Γέφυρα της Πύλης είναι η 3η σε μήκος στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Ο ναός αυτός άλλοτε χρησίμευε ως καθολικό της Ιεράς Μονής Μεγάλων Πυλών. Σήμερα και από το 1843 ανήκει στην Ιερά Μονή Δουσίκου, η οποία οφείλει το όνομά της σε ενδημικό είδος βελανιδιάς, η οποία έφερε το σλάβικο όνομα "Ντούσικο" ή "Ντούσκο"<ref>[http://www.ethessaly.gr/cultureportalweb/index.php?page=Pview_route&route_id=19&lang=gr Οδηγός Περιφέρειας Θεσσαλίας: ''Ν.Τρικάλων – Διαδρομή 1η: Κατά τον ρου του Πορταϊκού'']{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref> Γύρω από τον ναό αυτό αναπτύχθηκε σταδιακά ο συνοικισμός. Διέθετε γλυπτό διάκοσμο, ο οποίος καταστράφηκε από πυρκαϊά το 1855, πολλά όμως στοιχεία της διακόσμησής του διασώθηκαν και ο επισκέπτης μπορεί να τα δει και σήμερα.<ref>{{Cite web |url=http://www.anentsa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=119&Itemid=247 |title=Περιφέρεια Θεσσαλίας, Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων, ''Πύλη'' |accessdate=2012-05-02 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120623231406/http://www.anentsa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=119&Itemid=247 |archivedate=2012-06-23 |url-status=dead }}</ref>