Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αυτονόητο για σένα είναι μόνο το ''Πας μη Εαμίτης- γκεσταμπίτης''. Αυτονόητο για μένα είναι το '' Τρία γράμματα Ετικέτες: Χειροκίνητη αναστροφή Αναιρέθηκε |
Αναίρεση έκδοσης 8444583 από τον 2A02:587:800A:8500:7D83:D501:33B1:EB0A (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
||
Γραμμή 3:
Παρότι ολιγάριθμη, η ΠΕΑΝ είχε σημαντική δράση και έμεινε κυρίως γνωστή για το εντυπωσιακό πολύνεκρο σαμποτάζ που πραγματοποίησε το ένοπλο τμήμα της («''Ουλαμός Καταστροφών''») στα κεντρικά γραφεία της δωσιλογικής και ανοιχτά χιτλερικής [[ΕΣΠΟ]].
Στα [[Δεκεμβριανά]]
==Ίδρυση==
Γραμμή 11:
Το πρώτο σαμποτάζ της ΠΕΑΝ πραγματοποιήθηκε εναντίον της δωσιλογικής «Οργάνωσης Εθνικοσοσιαλιστικών Δυνάμεων Ελλάδος (ΟΕΔΕ)»: στα τέλη Αυγούστου του 1942, έκρηξη βόμβας που είχε τοποθετηθεί από την ΠΕΑΝ προκάλεσε σοβαρές ζημιές στα άδεια γραφεία της ΟΕΔΕ σε βραδυνή ώρα, δίχως να προκύψουν θύματα.
Όμως η ΠΕΑΝ συνέχισε τη δράση της με μια από τις σπουδαιότερες αντιστασιακές ενέργειες που έγιναν στην Ευρώπη, την [[Ανατίναξη των γραφείων της ΕΣΠΟ|ανατίναξη]] της [[Εθνικοσοσιαλισμός|εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης]] [[ΕΣΠΟ]] στις [[20 Σεπτεμβρίου]] [[1942]], η οποία μεταξύ άλλων στρατολογούσε και Έλληνες για λογαριασμό του πολυεθνικού τμήματος των Waffen [[SS]]. Στην επιχείρηση ανατίναξης συμμετείχαν, εκτός από τον Κώστα Περρίκο, και οι Αντώνης Μυτιληναίος, Τάκης Μιχαηλίδης, Νίκος Μούρτος, Νίκος Λάζαρης, Σπύρος Στανωτάς, Σπύρος Γαλάτης, [[Ιουλία Μπίμπα]] και Αικατερίνη Μπέση.<ref name="ReferenceA">"Η εθνική αντίσταση των Ελλήνων", Πανελλήνια Συνομοσπονδία Εθνικών Αντιστασιακών Οργανώσεων, 2001, σελ. 186</ref> Στην ανατίναξη σκοτώθηκαν
Σκοτώθηκαν 29 μέλη της ΕΣΠΟ ενώ 27 τραυματίστηκαν, ενώ επίσης τραυματίστηκαν έξι Γερμανοί στρατιωτικοί<ref>{{Cite book|title = ΠΕΑΝ (1941-1945): Πανελλήνιος Ένωση Αγωνιζόμενων Νέων|last = Χατζηβασιλείου|first = Ευάνθης|publisher = Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων|year = 2004|isbn = 9789608351059|location = Αθήνα|pages = 114}}</ref> καθώς η λέσχη αξιωματικών των Γερμανών βρισκόταν πάνω από τα γραφεία.
Η επιτυχία του σαμποτάζ είχε ως αποτέλεσμα να αναφέρεται ότι η Ελλάδα ήταν το μόνο κατεχόμενο κράτος που δεν έστειλε στρατιωτικές μονάδες στο πλευρό των Γερμανών στο Ανατολικό Μέτωπο.<ref name="ReferenceA"/>▼
▲Η επιτυχία του σαμποτάζ είχε ως αποτέλεσμα να αναφέρεται ότι η Ελλάδα ήταν το μόνο κατεχόμενο κράτος που δεν έστειλε στρατιωτικές μονάδες στο πλευρό των Γερμανών στο Ανατολικό Μέτωπο, κάτι που όμως καταρρίφθηκε από τους ιστορικούς.<ref name="ReferenceA"/>
Το σαμποτάζ θεωρήθηκε από τους Βρετανούς αλλά και όλους τους ευρωπαίους ως το''πρώτο'' σε όλη τη γηραιά ήπειρο,<ref>ΠΕΑΝ (1941-1945): Πανελλήνιος Ένωση Αγωνιζόμενων Νέων Ευάνθης Χατζηβασιλείου Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, 2004 σελ 122-3</ref> ενώ και οι οργανώσεις γύρω από το ΚΚΕ το καταδίκασαν ως ''προβοκάτσια''. Η στάση του ΚΚΕ μπορεί να ερμηνευτεί ως μη ανοχή σε ένοπλο αγώνα που δεν ήλεγχε το ίδιο αλλά και στην θεώρηση της ενέργειας ως ''ατομική τρομοκρατία''.<ref>ΠΕΑΝ (1941-1945): Πανελλήνιος Ένωση Αγωνιζόμενων Νέων Ευάνθης Χατζηβασιλείου Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, 2004 σελ 147-8</ref> ▼
▲Το σαμποτάζ θεωρήθηκε από τους Βρετανούς
Αρχικά οι ιταλικές και γερμανικές αρχές θεώρησαν υπεύθυνους για το σαμποτάζ το ΕΑΜ και εβραϊκούς κύκλους, αλλά σταδιακά βρέθηκαν στα ίχνη των μελών της ΠΕΑΝ, οι οποίοι συνέχιζαν να σχεδιάζουν εκτελέσεις δωσιλόγων (όπως του αρχηγού της ΕΣΠΟ Καλλιθέας ή και την ανατίναξη των γραφείων της ΕΣΠΟ της ίδιας συνοικίας). Μετά από προδοσία λόγω δωροδοκίας συνδέσμου της ΠΕΑΝ, τα περισσότερα μέλη της ηγεσίας της οργάνωσης συλλαμβάνονται. Ο επιχειρησιακός αρχηγός Κώστας Περρίκος εκτελέστηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1943, ενώ οι Σκούρας, Κατεβάτης, Λόης και Παπαδόπουλος εκτελέστηκαν στις 7 Ιανουαρίου 1943. Ακόμη δραπέτευσε ο Μυτιληναίος, ενώ ο Γαλάτης φυλακίστηκε ισόβια και επέστρεψε στην Ελλάδα με κλονισμένη υγεία.<ref>ΈΞΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΚΑΤΟΧΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 1941-1944 ΤΑ ΝΕΑ ιστορία, Οι οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης καταγραφή και ανάλυση σελ 91</ref> Ο προδότης της οργάνωσης, [[Πολύκαρπος Νταλιάνης]], αφού καταδικάστηκε από «δικαστήριο» της αντιστασιακής οργάνωσης [[Όμηρος (οργάνωση)|Όμηρος]], φονεύθηκε από μέλη του «Ομήρου» με σφυριές στο κεφάλι. Ως αποτέλεσμα των συλλήψεων και εκτελέσεων η οργάνωση έπαψε να έχει ενεργό ένοπλη αντιστασιακή δράση από τον Νοέμβριο του 1942.
| |||