Σκλαβηνίες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Σκλαβηνίες''' (Σκλαυινίαι) ονομάζονται πολιτικά αυτόνομες νησίδες [[Σλάβοι|σλαβικού]] πληθυσμού διάσπαρτες ανάμεσα σε Έλληνες. Ιδρύθηκαν στις αρχές του έβδομου αιώνα από τις εγκαταστάσεις Σλάβων σε εδάφη της σημερινής ηπειρωτικής [[Ελλάδα|Ελλάδας]]. Αρχικά ο πληθυσμός εκεί ζούσε από τις λεηλασίες αλλά έπειτα ανέπτυξαν εμπόριο και ήρθαν σε επαφή με τους ντόπιους πληθυσμούς. Έπειτα ακολούθησε ο [[εξελληνισμός]] τους που έγινε σε 3 στάδια. Πρώτα υποτάχθηκαν στρατιωτικά, εκχρισιανίστηκαν και αφομοιώθηκαν κοινωνικά και εθνολογικά. Ο Νικηφόρος Α' δημιούργησε τις σκλαβηνίες και τις συμπεριέλαβε στην πρώτη κάκωση. Κακώσεις ονομάζονταν τα τολμηρά οικονομικά μέτρα που απέβλεπαν στην ανάκαμψη του εμπορίου και την αύξηση των εσόδων του βυζαντινού κράτους.

 

Στο γεωγραφικό χώρο της Ελλάδας, όπως προαναφέρθηκε, οι σκλαβηνίες αποτελούσαν αυτόνομες νησίδες σλαβικού πληθυσμού, μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης. Στη διάρκεια του 9ου αι.(μ.Χ.), οι σκλαβηνίες που βρίσκονταν βορειοδυτικά της [[Βαλκανική χερσόνησος|Χερσονήσου του Αίμου (Βαλκανική Χερσόνησος)]] εξελίχθηκαν στα πρώτα κρατίδια Σέρβων και Κροατών. Η ύπαρξη και ανάπτυξη αυτών των κρατιδίων διευκόλυνε τον εκχριστιανισμό τους από τον [[Βασίλειος Α΄|Βασίλειο Α']]. Την ίδια εποχή, οι σκλαβηνίες που βρίσκονταν στα νότια της Χερσονήσου του Αίμου άρχισαν να ενσωματώνονται στην επεκτεινόμενη [[Θέμα (Βυζάντιο)|θεματική διοίκηση]] του [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινού κράτους]]. Οι σκλαβηνίες ήταν αρχικά ημιαυτόνομες και πλήρωναν φόρο υποτέλειας.

[[Κατηγορία:Σκλαβηνίες| ]]