Μεγάλη Επιχείρηση της Βαρσοβίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο μεγαλύτερος αριθμός των Εβραίων της Βαρσοβίας μεταφέρθηκε για θανάτωση στην Τρεμπλίνκα κατά την περίοδο μεταξύ των εβραϊκών διακοπών TishaΤίσα BΜπε'Avάβ (23 Ιουλίου) και Γιομ Κιπούρ (21 Σεπτεμβρίου) το 1942. Το κέντρο μαζικής δολοφονίας, 80 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της [[Βαρσοβία]], είχε ολοκληρωθεί μόνον λίγες εβδομάδες νωρίτερα και ήταν ειδικά σχεδιασμένο για την υλοποίηση της [[Τελική Λύση|Τελικής Λύσης]]. Η [[Στρατόπεδο εξόντωσης Τρεμπλίνκα|Τρεμπλίνκα]] ήταν εξοπλισμένη με θαλάμους αερίων που έμοιαζαν με απλές ντουζιέρες για την «επεξεργασία» πολλών ατόμων. Με επικεφαλής τον Αρχηγό SS, Ταξίαρχο (Brigadeführer) [[Οντίλο Γκλομπότσνικ]], η εκστρατεία με την ονομασία [[Επιχείρηση Ράινχαρντ]] έγινε το κρίσιμο μέρος του [[Ολοκαύτωμα|Ολοκαυτώματος]] στην κατεχόμενη Πολωνία.<ref>Rytel-Andrianik, Paweł (2011), "Treblinka II – Obóz zagłady"[Monograph, chapt. 3: Treblinka II Death Camp] (PDF), ''Dam im imię na wieki [I will give them an everlasting name. Isaiah 56:5]'' (in Polish), Drohiczyńskie Towarzystwo Naukowe [The Drohiczyn Scientific Society], ISBN <bdi>978-83-7257-496-1</bdi>, archived from the original(PDF file, direct download 20.2 MB) on 10 October 2014, retrieved 9 September 2013, <q>with list of Catholic rescuers of Jews imprisoned at Treblinka, selected testimonies, bibliography, alphabetical indexes, photographs, English language summaries, and forewords by Holocaust scholars.</q></ref>

«''Μέχρι εκείνη την ημέρα, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολη ήταν η ζωή, οι κάτοικοι του γκέτο ένιωθαν ότι η καθημερινή τους ζωή, τα ίδια τα θεμέλια της ύπαρξής τους, βασίζονταν σε κάτι σταθεροποιημένο και ανθεκτικό ... Στις 18 Απριλίου άρχισε να κινείται η ίδια η βάση της ζωής του γκέτο από κάτω από τα πόδια των ανθρώπων ... Μέχρι τώρα όλοι καταλάβαιναν ότι το γκέτο επρόκειτο να εκκαθαριστεί, αλλά κανείς δεν συνειδητοποίησε ακόμη ότι ολόκληρος ο πληθυσμός του προοριζόταν να πεθάνει''». - [[Μάρεκ Έντελμαν]]<ref>''The Warsaw Ghetto: The 45th Anniversary of the Uprising''. Interpress Publishers. http://www.writing.upenn.edu/~afilreis/Holocaust/warsaw-uprising.html</ref>

Κατά τη διάρκεια των δύο μηνών του καλοκαιριού του 1942, περίπου 254.000 - 265.000<ref>Holocaust Encyclopedia (10 June 2013). "Treblinka: Chronology". United States Holocaust Memorial Museum. Archived from the original (Internet Archive) on 5 June 2012. Retrieved 12 August 2014. <q>Deportations from Theresienstadt and Bulgarian-occupied territory among others.</q></ref> κρατούμενοι του γκέτο, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, στάλθηκαν στην Τρεμπλίνκα και εξοντώθηκαν εκεί (ή τουλάχιστον 300.000 από διαφορετικούς λογαριασμούς, ενδεχομένως, με τη συμπερίληψη της καταστροφής του Γκέτο).<ref>Shapiro, Robert Moses (1999)</ref><ref>https://encyclopedia.ushmm.org/content/en/article/warsaw-ghetto-uprising ''United States Holocaust Memorial Museum''. Retrieved March 6, 2013.</ref><ref>Treblinka" (PDF file, direct download 75.2 KB). Yad Vashem.</ref> Ο απόλυτος αριθμός θανάτων μεταξύ των Εβραίων κατοίκων του Γκέτο κατά τη διάρκεια της επιχείρησης θα ήταν δύσκολο να συγκριθεί ακόμη και με την εκκαθάριση του Γκέτο την άνοιξη του επόμενου έτους κατά τη διάρκεια και μετά την [[Εξέγερση του Γκέτο της Βαρσοβίας|εξέγερση του Γκέτο]], κατά τη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκαν περίπου 50.000 άνθρωποι. Η Μεγάλη Επιχείρηση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο πέντε φορές περισσότερων θυμάτων. Η πραγματική εξάλειψη του Εβραϊκού πληθυσμού της Βαρσοβίας επετεύχθη στη διάρκεια της επιχείρησης αυτής του καλοκαιριού του 1942 και όχι όταν καταστράφηκε το Γκέτο ολοσχερώς.<ref>Urynowicz, Marcin. "'''Gross Aktion''' – Zagłada Warszawskiego Getta" [Gross Aktion – Annihilation of Warsaw Ghetto] (PDF)</ref>

Για οκτώ εβδομάδες οι σιδηροδρομικές αποστολές Εβραίων στην Τρεμπλίνκα συνεχίστηκαν χωρίς διακοπή: 100 άτομα σε ένα φορτηγό βαγόνι για βοοειδή, 5.000 έως 6.000 καθημερινά, συμπεριλαμβανομένων ασθενών νοσοκομείων και παιδιών από ορφανοτροφεία. Ο [[Γιάνους Κόρτσακ]], διάσημος εκπαιδευτικός, πήγε μαζί τους τον Αύγουστο του 1942. Του δόθηκε η ευκαιρία να ξεφύγει από τις απελάσεις από Πολωνούς φίλους και θαυμαστές, αλλά επέλεξε αντ' αυτού να μοιραστεί τη μοίρα του λαού του.<ref>https://web.archive.org/web/20160307220226/http://www.korczak.com/Biography/kap-0.htm Lifton, Betty Jean (1997)</ref><ref>http://fcit.usf.edu/holocaust/KORCZAK/about.htm</ref> Κατά την άφιξή τους στην Τρεμπλίνκα, τα θύματα απογυμνώθηκαν από τα ρούχα τους και κατευθύνθηκαν σε έναν από τους δέκα θαλάμους που φαίνονταν ως ντουζιέρες. Εκεί δολοφονήθηκαν σε ομάδες των 200 με τη χρήση αερίου μονοξειδίου (το [[Zyklon B]] εισήχθη στο [[Άουσβιτς]] λίγο αργότερα). Τον Σεπτέμβριο του 1942, δημιουργήθηκαν νέοι θάλαμοι αερίου στην Τρεμπλίνκα, οι οποίοι θα μπορούσαν να σκοτώσουν έως και 3.000 άτομα σε μόλις 2 ώρες. Απαγορεύτηκε σε πολίτες να πλησιάζουν την περιοχή.<ref>Treblinka — ein Todeslager der "Aktion Reinhard", in: "Aktion Reinhard" — Die Vernichtung der Juden im Generalgouvernement, Bogdan Musial</ref><ref>Court of Assizes in Düsseldorf, Germany. ''Excerpts From Judgments (Urteilsbegründung). AZ-LG Düsseldorf: II 931638''.</ref><ref>https://web.archive.org/web/20120224134715/http://www.nizkor.org/faqs/reinhard/reinhard-faq-13.html The Nizkor Project, 1991–2008.</ref>

Το τραγικό τέλος του Γκέτο δεν θα μπορούσε να αλλάξει, αλλά ο δρόμος προς αυτό θα μπορούσε να ήταν διαφορετικός υπό έναν ισχυρότερο ηγέτη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν η [[Εξέγερση του Γκέτο της Βαρσοβίας|εξέγερση του γκέτο της Βαρσοβίας]] είχε πραγματοποιηθεί τον Αύγουστο με Σεπτέμβριο 1942, όταν υπήρχαν ακόμη 300.000 Εβραίοι, οι Γερμανοί θα είχαν πληρώσει πολύ υψηλότερο τίμημα. - David J. Landau<ref>Landau, David (2000). ''Caged : a story of Jewish resistance''. Sydney: Pan Macmillan Australia</ref>

Πολλοί από τους εναπομείναντες Εβραίους στο Γκέτο της Βαρσοβίας αποφάσισαν να πολεμήσουν και πολλοί βοηθήθηκαν από την πολωνική αντίσταση<ref>https://www.jewishvirtuallibrary.org/the-warsaw-ghetto</ref><ref>https://encyclopedia.ushmm.org/content/en/article/warsaw-ghetto-uprising ''www.ushmm.org''</ref>. Ο [[Εβραϊκός Οργανισμός Καταπολέμησης]] (πολωνικά αρχικά: ŻOB, Εβραϊκά[[εβραϊκά]]: הארגון היהודי הלוחם) ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1942 και ανέλαβε να αντισταθεί σε μελλοντικές απελάσεις. Διευθύνθηκε από τον 24χρονο Mordechai Anielewicz. Εν τω μεταξύ, ο πολωνικός εγχώριος στρατός, [[Στρατός της Πατρίδας|ο Στρατός της Πατρίδας]], άρχισε να μεταφέρει λαθραία όπλα, πυρομαχικά και προμήθειες στο Γκέτο για την επερχόμενη εξέγερση.<ref>http://www.writing.upenn.edu/~afilreis/Holocaust/warsaw-uprising.html ''The Warsaw Ghetto: The 45th Anniversary of the Uprising''. Interpress Publishers.</ref> Ο ταγματάρχης Φέρντιναντ φον Ζάμερν-Φράνκενεγκ απαλλάχθηκε από τα καθήκοντα του από τον Χίμλερ στις 17 Απριλίου 1943 και αντικαταστάθηκε από τον Αρχηγό SS και Αστυνομίας [[Γιούργκεν Στρόοπ]].<ref>https://web.archive.org/web/20060526200526/http://www.freeman.org/m_online/may03/arens.htm</ref><ref>https://www.jewishvirtuallibrary.org/jurgen-stroop ''Jewish Virtual Library''. April 17, 2020</ref> Ο Στρόοπ ανέλαβε γιατί ο προηγούμενος είχε αποτύχει σε μία επίθεση εναντίον των αντιστασιακών του Γκέτο.<ref>https://www.jewishvirtuallibrary.org/ferdinand-von-sammern-frankenegg ''Jewish Virtual Library''. April 17, 2020. Retrieved May 4, 2020. <q>Source: Danny Dor (Ed.), ''Brave and Desperate. Israel Ghetto Fighters'', 2003, p. 166.</q></ref>

Ο Φέρντιναντ φον Ζάμερν-Φράνκενεγκ, υπεύθυνος για τη Μεγάλη Επιχείρηση, απορρίφθη από τον Χίμλερ στις 24 Απριλίου 1943 για την ανικανότητά του και στάλθηκε στην Κροατία, όπου πέθανε σε κομματική ενέδρα. Στον Στρόοπ απονεμήθηκε ο [[Σιδηρούς Σταυρός|Σιδηρούς σταυρός]] πρώτης τάξης από τον αρχηγό της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης [[Βίλχελμ Κάιτελ]] για την «αποστολή δολοφονίας».<ref>Resistance: The Warsaw Ghetto Uprising, Israel Gutman</ref> Μετά τον πόλεμο, ο Στρόοπ δικάστηκε για εγκλήματα πολέμου από τους Αμερικανούς, καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά η εκτέλεση του δεν πραγματοποιήθηκε. Αντ' αυτού, παραδόθηκε στις πολωνικές αρχές για επανεκδίκαση. Καταδικάστηκε και πάλι σε θάνατο στην Πολωνία και εκτελέστηκε στον τόπο του [[Γκέτο της Βαρσοβίας]] στις 8 Σεπτεμβρίου 1951.