Ηλεκτρονική λυχνία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''ηλεκτρονική λυχνία''' ή '''λυχνία κενού''' ή '''θερμιονική βαλβίδα''', είναι μια διάταξη σε χαμηλή [[πίεση]] (σχεδόν [[κενό]]) που επιτρέπει την ελεγχόμενη μεταβλητή ροή [[ηλεκτρόνιο|ηλεκτρονίων]] μέσα σε ένα [[ηλεκτρονικό κύκλωμα]] και αποτέλεσε την αρχή των σύγχρονων ηλεκτρονικών συστημάτων. Οι λυχνίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ανορθωτές, ενισχυτές ή διακόπτες καθώς και σε άλλα κυκλώματα που σχετίζονται με τη μεταφορά ηλεκτρικών σημάτων. Οι λυχνίες κενού βασίζονται στη [[θερμιονική εκπομπή]] [[ηλεκτρόνιο|ηλεκτρονίων]] από ένα σύρμα ή μια θερμή [[κάθοδος|κάθοδο]]. Χρησιμοποιήθηκαν πολύ και χρησιμοποιούνται (περιορισμένα πλέον), για την κατασκευή και λειτουργία [[ραδιόφωνο|ραδιοφώνων]], [[τηλεόραση|τηλεοράσεων]], [[ενισχυτής|ενισχυτών ισχύος]], [[ραντάρ]] και σε αναλογικούς και ψηφιακούς υπολογιστές. Ουσιαστικά, έχει αντικατασταθεί από το [[τρανζίστορ]].

==Περαιτέρω βιβλιογραφία ==

*Millman, J. & Seely, S. ''Electronics'', 2nd ed. McGraw-Hill, 1951.

*Shiers, George, "The First Electron Tube", Scientific American, March 1969, p. 104.