Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 1915: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Μετακινηση και ενοποίηση bullets από <ανοιγμα> στην επόμενη ενότητα για τα Αποτελέσματα.
→‎<ανοιγμα>: Αναφορά στον Γούναρη ως τον αρχηγο των Εθνικοφρόνων, bold στα 2 βασικά κομματα,
Γραμμή 1:
 
Οι '''εκλογές της Δευτέρας [[31 Μαΐου]] [[1915]]''' πραγματοποιήθηκαν από την (διορισμένη από τον [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Κωνσταντίνο]]) υπηρεσιακή [[Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1915|κυβέρνηση του Δημητρίου Γούναρη]] και αρχηγού του πρωτοεμφανιζόμενου «[[Κόμμα Εθνικοφρόνων|'''Κόμματος των Εθνικοφρόνων'''»]], τις οποίες κέρδισε το «[[Κόμμα Φιλελευθέρων (Ελλάδα)|'''Κόμμα των Φιλελευθέρων'''»]] του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Βενιζέλου]] με ευρεία πλειοψηφία, και ενώ το διακύβευμά τους, εν είδει δημοψηφίσματος, ήταν η συμπαράταξη της χώρας με τις δυνάμεις της [[Τριπλή Συνεννόηση|Τριπλής Αντάντ]] στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]], σε αντίθεση με τη "διαρκή ειρήνη" του Βασιλιά, που εξυπηρετούσε τις [[Κεντρικές Δυνάμεις]].<ref name=":0">[[Ηλίας Νικολακόπουλος]]: «ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ 1910 - 1920: Ελευθέριος Βενιζέλος από τον θρίαμβο στην ήττα», https://eclass.uoa.gr/modules/document/?course=PSPA154</ref><ref>''«(...)Οπότε, μετά τις εκλογές, ο Γούναρης συνέχισε να κυβερνά το κράτος, αφού ο ασθενής βασιλιάς δεν μπορούσε να υπογράψει το διάταγμα για να συγκληθεί η Βουλή και να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Βενιζέλο. Η καθυστέρηση δεν θα είχε μεγάλη σημασία σε άλλους καιρούς, αλλά μέσα στη βράση του ευρωπαϊκού πολέμου και ενώ οι Αγγλογάλλοι πίεζαν την Ελλάδα να βγει στον πόλεμο ήταν σαφώς παράγοντας ανωμαλίας.Ο Ιούνιος και ο Ιούλιος πέρασαν με τον Γούναρη πρωθυπουργό, σε αναμονή της ανάρρωσης του Κωνσταντίνου. Οι βενιζελικές εφημερίδες κατηγορούσαν την κυβέρνηση ότι οχυρώνεται πίσω απο την ασθενεια του Κωνσταντίνου για να κρατηθεί στην αρχή ενώ οι κυβερνητικές εφημερίδες μέμφονταν την αντιπολίτευση που δεν σέβεται τη μάχη του βασιλιά για τη ζωή του. Πολύ δηλητήριο χύθηκε αυτούς τους δυο μήνες, κι ο σπόρος του λεγόμενου εθνικού διχασμού άρχισε να ριζώνει.Τελικά στις αρχές Αυγούστου ο βασιλιάς συγκάλεσε τη Βουλή και σχηματίστηκε κυβέρνηση από τον Βενιζέλο, που όμως υπήρξε βραχύβια.(...)''https://sarantakos.wordpress.com/2019/05/31/31may1915/</ref> ΠροέκυψανΟι εκλογές προέκυψαν πρόωρα από την παραίτηση του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]] λόγω της άρνησης του [[Βασιλιάς Κωνσταντίνος Β΄|Βασιλιά Κωνσταντίνου]] να αποσταλεί ελληνικό άγημα στην ανταντική [[εκστρατεία της Καλλίπολης]] ([[Ελλήσποντος|Δαρδανέλια]]), μεσούντος του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]]´,<ref>{{Cite web|url=https://archive.patris.gr/articles/54575/18743|title=Φεβρουάριος 1915 - Οι παραιτήσεις του Βενιζέλου και ο εθνικός διχασμός|last=Μπογδανίδης|first=Κώστας|ημερομηνία=2005-02-22|website=Πατρις καθημερινη πρωiνη εφημεριδα Ηρακλειου|publisher=ΠΑΤΡΙΣ|archiveurl=https://web.archive.org/web/20200909002646/https://archive.patris.gr/articles/54575/18743|archivedate=2020-09-09|accessdate=2020-09-09}}</ref> γεγονός που σηματοδότησε την έναρξη του [[Εθνικός Διχασμός|Εθνικού Διχασμού]][[File:PdG procession avec icone pro constantin.jpg|thumb|right|Στις 4 Ιουλίου 1915 η θεωρούμενη θαυματουργή εικόνα της [[Παναγία Τήνου|Παναγίας της Τήνου]], η οποία είχε μεταφερθεί από το νησί στην πρωτεύουσα, για να την προσκυνήσει ο Βασιλιάς, τέθηκε και σε δημόσιο προσκύνημα στην Μητρόπολη των Αθηνών, πριν την επιστροφή της στην Τήνο. <br />Με αυτήν την αφορμή, συγκεντρωμένοι Αθηναίοι γιορτάζουν την ανάρρωση του Βασιλιά.<ref>Εφημερίδα "Σκρίπ", φύλλο 5ης Ιουλίου 1915, σελ.2</ref>]]
Παρά την ξεκάθαρη νίκη του Ελευθερίου Βενιζέλου, [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1915|ο σχηματισμός της κυβέρνησής του]] θα καθυστερήσει, επισήμως, από το Βασιλιά Κωνσταντίνο λόγω ασθένειας του, και θα πραγματοποιηθεί τελικά στις [[10 Αυγούστου]] του [[1915]], παρατείνοντας έτσι τη στρατηγική του, της "διαρκούς ειρήνης" του.
 
Ωστόσο η νέα κυβέρνηση Βενιζέλου δεν θα μακροημερεύσει. Η εμπλοκή του Πρωθυπουργού Βενιζέλου στην απόβαση [[Στρατιά της Ανατολής|αγγλο-γαλλικών στρατευμάτων]] της [[Τριπλή Συνεννόηση|Αντάντ]] στη Θεσσαλονίκη για βοήθεια της [[Βασίλειο της Σερβίας|Σερβίας]] (παρότι η χώρα επίσημα ήταν ακόμα ουδέτερη), και το 2ο βέτο του Βασιλιά Κωνσταντίνου στη μερική επιστράτευση για τη βοήθεια της [[Βαλκανικός Συνασπισμός|συμμάχου]] αυτής χώρας (παρότι η κυβέρνηση είχε μόλις λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή για αυτο), θα οδηγήσει τον βασιλιά να τον αποπέμψει. Αργότερα ο Βασιλιάς θα διαλύσει και τη βουλή, αφού η [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1915|«λύση Ζαΐμη»]] δεν έγινε αποδεχτή από τη βενιζελική πλειοψηφία της, και διόρισε Πρωθυπουργό τον [[Στέφανος Σκουλούδης|Στέφανο Σκουλούδη]], προκηρύσσοντας νέες εκλογές για τις [[6 Δεκεμβρίου]] [[1915]], στις οποίες δεν συμμετείχε το «Κόμμα των Φιλελευθέρων», ως διαμαρτυρία για τις παραπάνω συνταγματικές παραβιάσεις, και τις οπόιες κέρδισε το «[[Κόμμα Εθνικοφρόνων|Κόμμα Εθνικοφρόνων»]], εντείνοντας έτσι τον Εθνικό Διχασμό.