Ιβάν Κόνιεφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 19:
Όταν ξέσπασε η [[Ρωσική Επανάσταση]] το 1917, επέστρεψε στην πατρίδα του, αλλά το 1918 εντάχθηκε στο [[Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης|κόμμα των Μπολσεβίκων]] και στον [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινο Στρατό]] υπηρετώντας στο Πυροβολικό. Κατά τη διάρκεια του [[Ρωσικός Εμφύλιος Πόλεμος|Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου]], υπηρέτησε με τον Κόκκινο Στρατό στη Ρωσική Δημοκρατία της Άπω Ανατολής. Ο διοικητής του τότε ήταν ο [[Κλιμέντ Βοροσίλοφ]], αργότερα στενός συνάδελφος του [[Ιωσήφ Στάλιν]] και του Κομισάριου για την άμυνα. Αυτή η σύνδεση ήταν το κλειδί για την επακόλουθη καριέρα του Κόνιεφ και την προστασία του κατά τη διάρκεια της [[Μεγάλη Εκκαθάριση|Μεγάλης Εκκαθάρισης]]. Στα απομνημονεύματά του, έγραψε: «Μαζί με μια ομάδα απόστρατων, οργάνωσα την ανατροπή της διαχείρισης γης, τη δήμευση γεωργικής γης και τη φυλάκιση εμπόρων». Συμμετείχε στη βίαιη καταστολή της [[Εξέγερση της Κροστάνδης|εξέγερσης της Κροστάνδης]] του 1921.<ref name="denik">{{Cite web|url=https://www.denik.cz/ze_sveta/marsal-konev-spatny-velitel-ale-soucasne-muz-ktery-sel-vzdy-tvrde-za-svym-20200911.html|title=Maršál Koněv: špatný velitel, zároveň ale muž, který si šel tvrdě za svým|last=|first=|ημερομηνία=2019-09-12|website=Deník.cz|publisher=|language=cs|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-24}}</ref>
 
Το 1926 ο Κόνιεφ ολοκλήρωσε προχωρημένη κατάρτιση αξιωματικών στη [[Στρατιωτική Ακαδημία Φρούνζε]] και από τότε έως το 1941 κατείχε μια σειρά προοδευτικά ανώτερων αξιωμάτων και έγινε επικεφαλής πρώτα της [[Τρανσβαϊκάλη|Τρανσβαϊκάλης]] και μετά των στρατιωτικών περιοχών του Βόρειου Καυκάσου το 1940 και το 1941, αντίστοιχα. Το 1934 έγινε διοικητής και πολιτικός κομισάριος της 37ης Μεραρχίας Τυφεκιοφόρων. Το 1937 έγινε αναπληρωτής του [[Ανώτατο Σοβιέτ|Ανώτατου Σοβιέτ]] και το 1939 υποψήφιο μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος. <ref name=":0">{{Cite web|url=http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=698|title=Конев Иван Степанович|last=|first=|ημερομηνία=|website=warheroes.ru|publisher=|language=Ru|trans-title=Konev Ivan Stepanovich|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2016-02-19}}</ref>
 
=== B' Παγκόσμιος Πόλεμος ===
[[Αρχείο:Ivan_Konev_1945.jpg|μικρογραφία|Ο Κόνιεφ στο Ανατολικό Μέτωπο, 1945]]
Όταν η [[ναζιστική Γερμανία]] εισέβαλε στη Σοβιετική Ένωση τον Ιούνιο του 1941, ο Κόνιεφ ανέλαβε τη διοίκηση της 19ης Στρατιάς στην περιοχή [[Βίτσεμπσκ]] και διεξήγαγε μια σειρά αμυντικών μαχών κατά τη διάρκεια της υποχώρησης του Κόκκινου Στρατού πρώτα στο [[Σμολένσκ|Σμόλενσκ]] και μετά στις προσεγγίσεις στη Μόσχα.
 
Διοίκησε το [[Μέτωπο Καλίνιν]] από τον Οκτώβριο του 1941<ref name="GeorgyZhukov">{{Cite book|title=Marshal of Victory, Volume II|first=Georgy|last=Zhukov|publisher=[[Pen and Sword Books]] Ltd.|isbn=978-1781592915|year=1974|page=26}}</ref> έως τον Αύγουστο του 1942, διαδραματίζοντας βασικό ρόλο στις μάχες γύρω από τη [[Μάχη της Μόσχας|Μόσχα]] και τη σοβιετική αντεπίθεση κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 1941–42. Για τον ρόλο του στην επιτυχή υπεράσπιση της σοβιετικής πρωτεύουσας, ο Στάλιν προήγαγε τον Κόνιεφ σε αρχιστράτηγο. Το καλοκαίρι του 1942, ο Κόνιεφ οδήγησε το Μέτωπο Καλίνιν και αργότερα το Δυτικό μέτωπο στη μάχη του Ρζεφ.<ref>Gerasimova, Rzhev Slaughterhouse, p. 172.</ref>
 
Διοίκησε το Σοβιετικό Δυτικό Μέτωπο έως τον Φεβρουάριο του 1943, το [[Βορειοδυτικό Μέτωπο]] το διάστημα Φεβρουαρίου-Ιουλίου 1943 και το [[2ο Ουκρανικό Μέτωπο]] από τον Ιούλιο του 1943 (αργότερα [[1ο Ουκρανικό Μέτωπο]]) μέχρι τον Μάιο του 1945. <ref name=":0">{{Cite web|url=http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=698|title=Конев Иван Степанович|last=|first=|ημερομηνία=|website=warheroes.ru|publisher=|language=Ru|trans-title=Konev Ivan Stepanovich|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2016-02-19}}</ref>
[[Αρχείο:Жуков_и_Конев.jpg|μικρογραφία|Ο Κόνιεφ ως διοικητής του [[Μέτωπο της Στέπας|Μετώπου της Στέπας]] με τον [[Γκεόργκι Ζούκοφ]] κατά τη Μάχη του Κουρσκ, 1943]]
Συμμετείχε στη [[Μάχη του Κουρσκ]], διοικώντας το νότιο τμήμα της σοβιετικής αντεπίθεσης, το Μέτωπο της Στέπας, όπου ήταν ενεργός και ενεργητικός εκθέτης της ''[[Μασκιρόβκα|μασκιρόφκα]]'', της χρήσης στρατιωτικού καμουφλάζ και εξαπάτησης.<ref name="Glantz153">Glantz, 1989. p. 153.</ref> Μεταξύ των μέτρων ''μασκιρόφκα'' που υιοθέτησε για να επιτύχει τακτικό αιφινιδιασμό ήταν η κάλυψη των αμυντικών γραμμών και των αποθηκών, ψεύτικες μονάδες και σημεία προμήθειας, εικονικό δίκτυο άμυνας και χρήση μονάδων αναγνώρισης για την επαλήθευση της ποιότητας των έργων καμουφλάζ και εξαπάτησης του στρατού του. Κατά την άποψη του Ντέιβιντ Γκλαντζ, οι δυνάμεις του Κόνιεφ «δημιούργησαν ένα μεγάλο μέρος του στοιχείου του αιφνιδιασμού».
 
Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι Γερμανοί υποτίμησαν σοβαρά τη δύναμη των σοβιετικών αμυνών. Ο στρατηγός Γκούσταβ Σμιτ έγραψε ότι «υποθέσαμε ότι υπήρχε ούτε το ένα τέταρτο [της ρωσικής δύναμης] από αυτό που θα αντιμετωπίζαμε».<ref>Glantz, 1989. pp. 153–154.</ref>
 
Μετά τη νίκη στο Κουρσκ, οι στρατοί του Κόνιεφ ανέκτησαν το [[Μπέλγκοροντ]], την [[Οδησσός|Οδησσό]], το [[Χάρκοβο]] και το [[Κίεβο]]. Η επακόλουθη επίθεση Κόρσουν-Σεβτσενκόβσκι οδήγησε στη Μάχη του Κορσούν-Θύλακα Τσερκάσι από τις 24 Ιανουαρίου έως τις 16 Φεβρουαρίου 1944. Αποτελούσε τμήμα της επίθεσης Δνείπερου-Καρπαθίων, όπου το 1ο και το 2ο Ουκρανικό Μέτωπο, που διοικούνταν, αντιστοίχως, από τους [[Νικολάι Βατούτιν]] και Κόνιεφ, παγίδευσαν τις γερμανικές δυνάμεις της [[Ομάδα Στρατιών Νότος|Ομάδας Στρατιών Νότου]] σε ένα θύλακα δυτικά του [[Δνείπερος|ποταμού Δνείπερου]]. Κατά τη διάρκεια εβδομάδων μάχης, τα δύο μέτωπα του Κόκκινου Στρατού προσπάθησαν να εξαλείψουν τον θύλακα. Η ακόλουθη μάχη του Κόρσουν τα κατάφερε.
Γραμμή 53:
Κατείχε αυτήν τη θέση μέχρι το 1960, όταν αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία. Το 1961-62, ωστόσο, ανακλήθηκε και ήταν και πάλι διοικητής των σοβιετικών δυνάμεων στην [[Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας|Ανατολική Γερμανία]], όπου διέταξε το κλείσιμο του [[Δυτικό Βερολίνο|Δυτικού Βερολίνου]] στο [[Ανατολικό Βερολίνο]] κατά την κατασκευή του [[Τείχος του Βερολίνου|Τείχους]] του [[Τείχος του Βερολίνου|Βερολίνου]].<ref name="pz">{{Cite web|url=https://www.pragerzeitung.cz/ein-umstrittener-held-der-sowjetunion/|title=Ein umstrittener Held der Sowjetunion|last=|first=|ημερομηνία=2016-06-01|website=Prager Zeitung|publisher=|language=de|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-24}}</ref> Στη συνέχεια διορίστηκε στην επίτιμη μάλλον θέση του Γενικού Επιθεωρητή του Υπουργείου Άμυνας.
 
Μετά την [[Άνοιξη της Πράγας|Άνοιξη]] της [[Άνοιξη της Πράγας|Πράγας]], ο Κόνιεφ ηγήθηκε αντιπροσωπείας, που επισκέφθηκε την Τσεχοσλοβακία τον Μάιο του 1968 για να γιορτάσει την επέτειο της σοβιετικής νίκης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Υποστηρίχθηκε ότι ο Κόνιεφ επισκέφθηκε στρατιωτικές μονάδες στην Τσεχοσλοβακία για να λάβει από πρώτο χέρι πληροφορίες για καλύτερη αξιολόγηση της κατάστασης στη χώρα, αλλά δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία που να το υποστηρίζουν. <ref>{{Cite news|url=https://www.radio.cz/ru/rubrika/tema/marshal-konev-i-vtorzhenie-1968-neperevernutaya-stranica-istorii|title=Маршал Конев и вторжение 1968|last=Kaimakov|first=Anton|work=Czech Radio|date=2018-06-19|page=|language=Ru|trans-title=Marshal Konev and the invasion of 1968|archive-url=|archive-date=|accessdate=2020-04-11|via=}}</ref>
 
Ο Κόνιεφ παρέμεινε μια από τις πιο θαυμαστές στρατιωτικές προσωπικότητες της Σοβιετικής Ένωσης μέχρι το θάνατό του το 1973. Παντρεύτηκε δύο φορές και η κόρη του, Νατάλια, είναι Πρύτανης του Τμήματος Γλωσσολογίας και Λογοτεχνίας στο [[Ρωσικό Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο]].
Γραμμή 64:
Ο Κόνιεφ έχει μνημεία στο [[Σβίντνικ]], [[Χάρκοβο|στο Χάρκοβο]], στο Πάρκο των Πατριωτών στη Μόσχα, στο [[Κίροφ]], στο [[Μπέλγκοροντ]], στο [[Νίζνι Νόβγκοροντ]], στο [[Ομσκ]] και στο [[Βολόγκντα]].
 
Στις 9 Ιανουαρίου 1991, το μνημείο του στην Κρακοβία διαλύθηκε. Το γλυπτό δόθηκε στη ρωσική πόλη [[Κίροφ]] <ref>https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%B0%D0%BC%D1%8F%D1%82%D0%BD%D0%B8%D0%BA_%D0%BC%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B0%D0%BB%D1%83_%D0%9A%D0%BE%D0%BD%D0%B5%D0%B2%D1%83_(%D0%9A%D0%B8%D1%80%D0%BE%D0%B2</ref> <ref>{{Cite web|url=http://nowahistoria.interia.pl/kartka-z-kalendarza/news-9-stycznia-1991-r-pomnik-marszalka-iwana-koniewa-wywieziony-,nId,1086142|title=9 stycznia 1991 r. Pomnik marszałka Iwana Koniewa wywieziony z Krakowa|ημερομηνία=9 January 2014|publisher=Interia|language=Polish}}</ref>. Η αναμνηστική πλάκα μπροστά από την πολυκατοικία, στην οποία έμενε (τρία τετράγωνα από το [[Κρεμλίνο της Μόσχας|Κρεμλίνο]]), είναι ακόμη τοποθετημένη στον τοίχο από τούβλα.
 
Το μνημείο του Κόνιεφ, που ανεγέρθηκε από την κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας στο 6ο Διαμέρισμα της Πράγας, το 1980 έγινε αντικείμενο διαμάχης, που κλιμακώθηκε το 2018, μετά την οποία η διοίκηση της πόλης πρόσθεσε επεξηγηματικό κείμενο στο μνημείο, σημειώνοντας τη συμμετοχή του Κόνιεφ στην καταστολή της Ουγγρικής Επανάστασης και της Άνοιξης της Πράγας.<ref>{{Cite news|url=https://zpravy.aktualne.cz/domaci/u-sochy-marsala-koneva-odhalili-vysvetlujici-desky-prepisuje/r~6408ca48a55011e8b634ac1f6b220ee8/?redirected=1536168691|title=U sochy maršála Koněva odhalili vysvětlující desky. Přepisujete historii, protestovali komunisté|last=|first=|work=ČTK|date=21 August 2018|language=Czech|trans-title=Explanatory plaque unveiled at Marshal Konev sculpture, Communists protest rewriting of history|accessdate=21 August 2018}}</ref>
 
Το μνημείο αφαιρέθηκε<ref name=":1">{{Cite web|url=https://el.globalvoices.org/2020/05/54874|title=Global Voices στα Ελληνικά - Μνημειακές διαφορές: Πράγα και Μόσχα κοντράρονται για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο|ημερομηνία=2020-05-23|website=Global Voices στα Ελληνικά|language=el|accessdate=2020-09-25}}</ref> στις 3 Απριλίου 2020, με τον Τσέχο πρόεδρο [[Μίλος Ζέμαν]] να επικρίνει την απομάκρυνση ως «κατάχρηση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης».<ref>{{Cite news|url=https://www.novinky.cz/domaci/clanek/praha-6-odstranila-sochu-marsala-koneva-40319208|title=Praha 6 odstranila sochu maršála Koněva|last=|first=|work=ČTK|date=3 April 2020|language=Czech|trans-title=Prague 6 removed the statue of Marshal Konev|accessdate=3 April 2020}}</ref> <ref>{{Cite news|url=https://www.themoscowtimes.com/2020/04/03/controversial-soviet-era-statue-removed-in-prague-a69865|title=Controversial Soviet-Era Statue Removed in Prague|work=The Moscow Times|date=3 April 2020|agency=Agence France-Presse|accessdate=18 April 2020}}</ref> Μέσα σε λίγες μέρες, η Ερευνητική Επιτροπή της Ρωσικής Ομοσπονδίας ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει μια συμβολική έρευνα για την υποτιθέμενη «βεβήλωση των συμβόλων της στρατιωτικής δόξας της Ρωσίας».<ref>{{Cite web|url=https://www.rferl.org/a/konev-statue-prague-moscow-criminal-case/30546527.html|title=Moscow Opens Criminal Case Over Removal Of Soviet Marshal's Statue In Prague|last=|first=|ημερομηνία=10 April 2020|website=RadioFreeEurope/RadioLiberty|language=en|archiveurl=|archivedate=|accessdate=10 April 2020}}</ref> Ο δήμαρχος του 6ου Διαμερίσματος στη συνέχεια κρυβόταν υπό αστυνομική προστασία<ref name=":1" /> λόγω ανησυχιών για φερόμενη απόπειρα δηλητηριασμού του για τις ενέργειές του σχετικά με το άγαλμα.<ref name="Murder">[https://www.bbc.com/news/world-europe-52500865 Mystery 'poison plot' sends Czech mayors into hiding], by Rob Cameron, at [[BBC.com]]</ref> Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ήταν εσφαλμένη είδηση<ref>{{Cite web|url=https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-52935146|title=Czechs expel two Russian diplomats over hoax poison plot|last=|first=|ημερομηνία=2020-06-05|website=BBC News|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>.<gallery>
Αρχείο:Пам'ятне місце командного пункту Конєва І.С 5.jpg|Μνημείο στο Χάρκοβο
Αρχείο:Памятник Ивану Степановичу Коневу.jpg|Μνημείο στο Κίροφ