Κωνσταντίνος Ροδόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ διόρθωση παραμέτρου στο infobox
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 75:
 
==Πολιτική σταδιοδρομία==
Ο Κωνσταντίνος (ή Τάκης, όπως τον φώναζαν οι οικείοι του) Ροδόπουλος γεννήθηκε στηνστη Λάρισα και ήταν γιος του εκ Πάτρας πολιτικού και διοικητή της Τράπεζας Κρήτης, [[Γεώργιος Ροδόπουλος (πολιτικός)|Γεωργίου Ροδόπουλου]] και της Ανθής Σταμουλάκη - Μουλούλη (μέλος οικογένειας προυχόντων του [[Τύρναβος|Τυρνάβου]])<ref>Βαγγέλης Αθανασόπουλος: «Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ», περιοδικό «ΔΙΑΒΑΖΩ», 1991, τεύχος 258</ref>.
 
Σπούδασε Νομικές και Πολιτικές Επιστήμες πρώτα στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] και κατόπιν σε αυτά του Παρισιού και της Βιέννης.
Γραμμή 84:
Όταν η νικήτρια παράταξη των εκλογών του 1933, το Λαϊκό Κόμμα, ανέλαβε την εξουσία, ο Κ. Ροδόπουλος μετείχε στην [[Κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη 1933|Κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη]], ως «Υφυπουργός των Στρατιωτικών» από τις 10 Μαρτίου 1933 έως τις 20 Μαρτίου 1935, με τον αρχηγό του κόμματός του, Γεώργιο Κονδύλη, να έχει αναλάβει το «Υπουργείο Στρατιωτικών».
 
Έλαβε μέρος και στις πρώτες μεταπολεμικές [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1946|εκλογές του 1946]], αυτή τη φορά με το [[Λαϊκό Κόμμα]] όπου και πάλι εκλέχτηκε βουλευτής, ενώ τον Νοέμβριο του [[1946]] διορίστηκε «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος», θέση που θα κρατήσει με μικρές διακοπές ωςέως τον Σεπτέμβριο του [[1948]]. <br />
Στην κυβέρνηση συνεργασίας του [[Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1948|Θεμιστοκλή Σοφούλη]] θα αναλάβει και πάλι το «Υφυπουργείο Στρατιωτικών» , ενώ στις τρεις επόμενες κυβερνήσεις Σοφούλη και Διομήδη, των ετών [[1949]] και [[1950]] θα αναλάβει το «Υπουργείο Υγιεινής».
 
Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1951|βουλευτικές εκλογές του 1951]] πολιτεύτηκε με το νεοσύστατο κόμμα του [[Ελληνικός Συναγερμός|Ελληνικού Συναγερμού]] με το οποίο εκλέχτηκε και πάλι βουλευτής Λάρισας.<br />
Ανέλαβε Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων μετά τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1952|βουλευτικές εκλογές του 1952]], θέση από την οποία μεταπήδησε στην ΠροεδρίαςΠροεδρία της Βουλής στις 16 Νοεμβρίου του [[1953]]. <br />
 
Το καλοκαίρι του [[1963]] και αφού είχε παύσει να είναι Πρόεδρος της Βουλής έπειτα από σχεδόν μια δεκαετία, λόγω της διάλυσης του Σώματος και της προκήρυξης εκλογών- ανέλαβε προσωρινά την συν - προεδρεία (μαζί με τους [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλο]] και [[Παναγής Παπαληγούρας|Παναγή Παπαληγούρα]]) του κόμματος της [[ΕΡΕ]], στο οποίο μετείχε ήδη από της ιδρύσεώς του, λόγω της αναχώρησης από την Ελλάδα του [[Κωνσταντίνου Καραμανλή|Κωνσταντίνου Καραμανλή]].