Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσπεργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|υπογραφή =

}}

 

Γεννήθηκε στο Κάιντζιν της Κάτω Βαυαρίας και πέθανε στο Ντίγκεντορφ. Διακρίθηκε στη πατρίδα του υπηρετώντας σε διάφορες διοικητικές θέσεις αναλαμβάνοντας διπλωματικές αποστολές με επιτυχία. Εκλέχθηκε στη συνέχεια βουλευτής και αντιπρόεδρος της Βουλής διακριθείς ως ρήτορας και για τα φιλελεύθερα αισθήματά του. Αργότερα διετέλεσε επί βασιλείας Λουδοβίκου του Α΄ (του πατέρα του Όθωνα) υπουργός των Εσωτερικών, της Οικονομίας και των Εξωτερικών αναδιοργανώνοντας τις κρατικές υπηρεσίες, ανορθώνοντας έτσι την οικονομία της Βαυαρίας και πετυχαίνοντας την πρώτη τελωνειακή ένωση των κρατών της Γερμανίας που θεωρείται και η πρώτη που σημειώθηκε στην Ευρώπη, πλην όμως ήλθε σε σύγκρουση με τον κλήρο στη συνέχεια με την Βασιλική Αυλή οπότε εξαναγκάσθηκε και παραιτήθηκε. Τέλος το [[1828]] μή δεχθείς ν΄ αναλάβει πρέσβης στο Λονδίνο παρέμεινε μόνο σύμβουλος επικρατείας και γερουσιαστής. Το [[1832]] μετά από παράκληση του Βασιλέως της Βαυαρίας δέχθηκε να κατέβει στην Ελλάδα ως μέλος ης πενταμελούς Αντιβασιλείας της οποίας και του ανατέθηκε η προεδρία. Άλλα μέλη της Αντιβασιλέιας ήταν ο καθηγητής [[Γκεόργκ Μάουρερ]] και ο υποστράτηγος [[Καρλ Βίλεμ Έυδεκ]].