Ερβέρτος Β΄ του Βερμαντουά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Αποσαφήνιση από Καμπανία σε Καμπανία (επαρχία)
Γραμμή 7:
Ο Ερβέρτος Β΄ ήταν ήδη επίτροπος (lay abbot) του ''"αβαείου του Σαιν Μεντάρ"'', όταν κληρονόμησε τον πατέρα του το 907. Νυμφεύτηκε την Αδέλα των Ροβερτιδών, κόρη του [[Ροβέρτος Α΄ της Γαλλίας|Ροβέρτου Α΄]] της Δυτικής Φραγκίας, με τον γάμο κληρονόμησε την κομητεία του Μω.<ref>Emily Taitz, The Jews of Medieval France: The Community of Champagne (Westport CT: Greenwood Press, 1994), σ. 42</ref> Ήθελε την αρχιεπισκοπή του Ρενς για τον γιο του (είχε έξι γιους), αλλά το 922 την κατέλαβε ο Σέουλφ, που για να τον κατευνάσει του υποσχέθηκε τη διαδοχή.<ref>Eleanor Shipley Duckett, Death and life in the tenth century (Ann Arbor: University of Michigan Press, 1967), σ. 155</ref> Το επόμενο έτος ο Ερβέρτος Β΄ τόλμησε να αιχμαλωτίσει τον επίσης Καρολίδη [[Κάρολος Γ΄ της Γαλλίας|Κάρολο Γ΄]] της Δυτικής Φραγκίας, 3ο εξάδελφο του πατέρα του, πέθανε στην αιχμαλωσία (929).<ref>Emily Taitz, The Jews of Medieval France: The Community of Champagne (Westport CT: Greenwood Press, 1994), σ. 42</ref> Το 925 απεβίωσε ο Σέουλφ και με τη βοήθεια του [[Ροδόλφος της Γαλλίας|Ροδόλφου]] της Γαλλίας ο Ερβέρτος Β΄ έκανε επιτέλους τον 5ετή γιο του Ούγο αρχιεπίσκοπο του Ρενς, εκλογή που επικύρωσε ο [[Πάπας Ιωάννης Ι΄]] (926).<ref>Eleanor Shipley Duckett, Death and life in the tenth century (Ann Arbor: University of Michigan Press, 1967), σ. 155</ref> Ο Ούγος εστάλη με την εκλογή του στο [[Οσέρ]] για σπουδές.<ref>Jim Bradbury, The Capetians: Kings of France, 987–1328 (London: Hambledon Continuum, 2007), σ. 36</ref> Το 926 απεβίωσε ο Ρογήρος κόμης του Λαν (Laon) και ο Ερβέρτος Β΄ διεκδίκησε την κομητεία για τον μεγαλύτερο γιο του Εύδη.<ref>The Annals of Flodoard of Reims, 916–966, eds & trans. Steven Fanning: Bernard S. Bachrach (New York; Ontario, Can: University of Toronto Press, 2011), σσ. 15–16</ref> O [[Ροδόλφος της Γαλλίας]] αντιστάθηκε, ακολούθησε σύγκρουση μεταξύ τους και ο Ερβέρτος Β΄ κατέλαβε την πόλη (927).<ref>Jim Bradbury, The Capetians: Kings of France, 987–1328 (London: Hambledon Continuum, 2007), σ. 36</ref> Ο Ερβέρτος Β΄ τον απείλησε ότι θα ελευθέρωνε τον Κάρολο Γ΄, με την απειλή αυτή κράτησε στα χέρια του την πόλη για περισσότερα από 4 χρόνια.<ref>Jim Bradbury, The Capetians: Kings of France, 987–1328 (London: Hambledon Continuum, 2007), σ. 36</ref> Όταν ο Κάρολος Γ΄ απεβίωσε (929), ο Ροδόλφος εισέβαλε στη [[Ρενς]], έδιωξε τον Ούγο και τοποθέτησε νέο αρχιεπίσκοπο, στην συνέχεια κατέλαβε το [[Λoν]] και το Σουασόν όπου νίκησε επιτυχώς τον Ερβέρτο (931).<ref>Jim Bradbury, The Capetians: Kings of France, 987–1328 (London: Hambledon Continuum, 2007), σ. 36</ref><ref>The Annals of Flodoard of Reims, 916–966, eds & trans. Steven Fanning: Bernard S. Bachrach (New York; Ontario, Can: University of Toronto Press, 2011), σ. 21</ref>
 
Ο Ερβέρτος Β΄ έχασε μέσα σε τρία χρόνια την Βιτρί-συρ-Σεν, την Λαν, την [[Σατώ-Τιερί]] και την Σουασόν.<ref>The Annals of Flodoard of Reims, 916–966, eds & trans. Steven Fanning: Bernard S. Bachrach (New York; Ontario, Can: University of Toronto Press, 2011), σσ. 20–24</ref> Ο Ερβέρτος Β΄ ζήτησε την παρέμβαση του συμμάχου του [[Ερρίκος Α΄ ο Ορνιθοθήρας|Ερρίκου Α΄]] της Ανατολικής Φραγκίας, που σταμάτησε τη διαμάχη, πήρε πίσω τα εδάφη του αλλά δήλωσε την υποταγή του στον βασιλιά Ροδόλφο. Αργότερα, το 941 ο βασιλιάς [[Λουδοβίκος Δ΄ της Γαλλίας]] (γιος του Καρόλου Γ΄) έδωσε την κομητεία του Λoν στον Ρογήρο Β΄. Τότε ο Ερβέρτος Β΄ συμμάχησε με τον [[Ούγος ο Μέγας|Ούγο]] (γιο του Ροβέρτου Α΄) και με τον [[Γουλιέλμος Α΄ της Νορμανδίας|Γουλιέλμο Α΄]] κόμη της Ρουέν εναντίον του βασιλιά: κατέλαβε το Ρενς και αποκατέστησε τον γιο του Ούγο ως αρχιεπίσκοπο.<ref>Eleanor Shipley Duckett, Death and life in the tenth century (Ann Arbor: University of Michigan Press, 1967), σ. 157</ref> Η παρέμβαση του [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] (γιου του Ερρίκου Α΄) το 942 σταθεροποίησε την κατάσταση. Απεβίωσε το 943 στο Σαιν-Καντέν του Αιν, πρωτεύουσα της κομητείας Βερμαντουά (23 Φεβρουαρίου 943), οι απέραντες εκτάσεις μοιράστηκαν στους γιους του.<ref>Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band III Teilband 1 (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984), σ. 49</ref><ref>Kate Norgate, 'Odo of Champagne, Count of Blois and Tyrant of Burgundy', The English Historical Review, Vol. 5, No. 19 (Jul., 1890), σ. 488</ref> Οι δύο μεγαλύτεροι γιοι του Ροβέρτος και Ερβέρτος πήραν αντίστοιχα το Βερμαντουά και την [[Αμιένη]], οι μικρότεροι πήραν διάσπαρτα εδάφη στην [[Καμπανία (επαρχία)|Καμπανία]].<ref>Kate Norgate, 'Odo of Champagne, Count of Blois and Tyrant of Burgundy', The English Historical Review, Vol. 5, No. 19 (Jul., 1890), σ. 488</ref>
Με τον θάνατο του Ροβέρτου ο ανεψιός του [[Ερβέρτος Γ΄ του Μω]] κληρονόμησε όλα τα εδάφη, ο γιος του Ερβέρτου Γ΄ [[Στέφανος του Μω]] πέθανε άτεκνος (1020) τερματίζοντας το γενεαλογικό δέντρο του Ερβέρτου Β΄.