Λαϊκή δημοκρατία (μαρξισμός - λενινισμός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Τδφσ (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Αναιρέθηκε Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον Τδφσ (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό 178.147.104.18 Ετικέτα: Επαναφορά |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|20|12|2010}}
[[Αρχείο:People's Republics.png|300px|thumb|'''Λαϊκές δημοκρατίες''': {{legend|FireBrick|Σήμερα}}{{legend|LightCoral|Στο παρελθόν}}]]
'''Λαϊκή δημοκρατία''' είναι ο επίσημος όρος που χρησιμοποιήθηκε ιστορικά (και χρησιμοποιείται ακόμα σε [[Κούβα]], [[Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας|Κίνα]] κλπ) ως ονομασία του πολιτειακού καθεστώτος των [[κράτος|κρατών]] του [[Υπαρκτός σοσιαλισμός|υπαρκτού σοσιαλισμού]], ωστόσο χρησιμοποιείται και από μερικές χώρες που το πολιτικό τους σύστημα δεν έχει καμία σχέση με τον κομμουνισμό, όπως το [[Μπανγκλαντές]]. Τα κράτη αυτά αποκαλούνταν στη [[Δυτικός Κόσμος|Δύση]] ως «[[κομμουνιστικό κράτος|κομμουνιστικά]]», από το όνομα της εκεί επικρατούσας πολιτικής αντίληψης, ενώ θεωρούνται από τον αστικό πολιτικό κόσμο ως [[Ολοκληρωτικό καθεστώς|ολοκληρωτικά]] καθεστώτα. Ο όρος «κομμουνιστικό κράτος» δεν είναι δόκιμος, αφού η [[Κομμουνισμός|κομμουνιστική]] κοινωνία είναι εξ ορισμού μία κοινωνία στην οποία οι κοινωνικές τάξεις και το κράτος δε θα υφίστανται, αλλά χρησιμοποιείται κατά κόρον από συντηρητικούς ή φιλελεύθερους συγγραφείς και πολιτικούς επιστήμονες αναφορικά με τα [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστικά]] αυτά κράτη. Οι περισσότεροι σοσιαλιστές συγγραφείς τα αποκαλούσαν με άλλους όρους, αναλόγως με τις πολιτικές τους συμπάθειες (π.χ. «σοσιαλιστικό κράτος», «δικτατορία του προλεταριάτου», «εργατικό κράτος», «παραμορφωμένο εργατικό κράτος» και πολλά άλλα).
Η ''λαϊκή δημοκρατία'' (κατ' ορισμένους εφαρμογή της [[μαρξισμός|μαρξιστικής]] [[δικτατορία του προλεταριάτου|δικτατορίας του προλεταριάτου]]) ήταν το πολίτευμα των κρατών που είχαν μεταβατικά χαρακτηριστικά από τον καπιταλισμό προς το [[σοσιαλισμός|σοσιαλισμό]]. Μπορεί να ήταν τυπικά πολυκομματική, ουσιαστικά όμως υπήρξε παντού μονοκομματισμός, με το [[κομμουνιστικό κόμμα]] να έχει τον ουσιαστικό έλεγχο της λήψης των αποφάσεων σε κυβερνητικό επίπεδο, πάντα στο όνομα της [[εργατική τάξη|εργατικής τάξης]]. Για παράδειγμα, οι εκλογές σε αυτές τις χώρες σε όλα τα επίπεδα (χώροι παραγωγής, τοπικό επίπεδο, πανεθνικό επίπεδο) γίνονταν με ενιαία λίστα όπου συνήθως το μόνο κόμμα που κατέβαζε υποψήφιους ήταν το κομμουνιστικό<ref>Ευτύχης Μπιτσάκης: [http://www.scribd.com/doc/18375248/- Ένα φάντασμα πλανιέται]</ref>, όμως, επιτρέπονταν υποψήφιοι που δεν ανήκαν σε κάποια πολιτική ομάδα. Οι λαϊκές δημοκρατίες στηρίζονταν, όπως ήδη ειπώθηκε, στη λεγόμενη ''Δικτατορία του Προλεταριάτου'' η οποία προϋποθέτει ένα μεταβατικό στάδιο κράτους στην υπηρεσία της εργατικής τάξης, το οποίο μέσα από την καθοδήγηση του κόμματος της τελευταίας θα προχωρούσε σε μία ταχεία επίλυση της πάλης των τάξεων. Κοινό στοιχείο των οικονομιών των χωρών αυτών υπήρξε ο κεντρικός σχεδιασμός, ένας γενικευμένος κρατικός τομέας που αφορούσε λιγότερο ή περισσότερο το σύνολο της βαριάς και της ελαφράς βιομηχανίας, του χονδρικού εμπορίου, ενώ στον αγροτικό τομέα υπήρξαν διαφορετικά μοντέλα: Αρκετές χώρες (Ουγγαρία, Γιουγκοσλαβία, Πολωνία) επέτρεπαν την ατομική ιδιοκτησία στη γη εν αντιθέσει με άλλες χώρες όπως η Αλβανία που την απαγόρευαν. Σε κράτη όπως η Κίνα ή το Βιετνάμ το σύστημα αυτό συνυπάρχει πλέον με ηγεμονικά στοιχεία [[καπιταλισμός|καπιταλισμού]] και [[ελεύθερη αγορά|ελεύθερης αγοράς]].
| |||