Λιμός της Βεγγάλης (1943): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
η μηχανή του χρόνου είναι λιγότερο αξιόπιστη από τα peer reviewed journals, στη σελίδα συζήτησης υπάρχει ήδη η αιτιολόγηση γιατί η μηχανή του χρόνου δεν είναι κατάλληλη πηγή
Ετικέτα: Αναίρεση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Dead or dying children on a Calcutta street (the Statesman 22 August 1943).jpg|μικρογραφία|Αυτή η φωτογραφία που προσέθεσε στο κείμενο του φύλλου της για τις 22 Αυγούστου 1943 η εφημερίδα [[The Statesman (Ινδία)|The Statesman]] μπήκε στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων σε πολλές χώρες του κόσμου και οδήγησαν στη κυβέρνηση να δράσει, σώζοντας πολλές ζωές.]]
Ο '''λιμός της Βεγγάλης του 1943''' ήταν [[λιμός]] ο οποίος ξέσπασε στην [[επαρχία της Βεγγάλης]] στην [[Βρετανικές Ινδίες|Βρετανική Ινδία]] (της οποίας τα εδάφη ανήκουν πλέον στο [[Μπανγκλαντές|Μπαγκλαντές]] και στην [[ανατολική Ινδία]]) κατά τη διάρκεια του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Υπολογίζεται 2.,1 με 3 εκατομμύρια άτομα πέθαναν από πείνα,<ref>{{cite journal |last1=Ó Gráda |first1=Cormac |title=Making Famine History |journal=Journal of Economic Literature |volume=45 |issue=1 |year=2007 |pages=5–38 |doi=10.1257/jel.45.1.5 |jstor=27646746 }}</ref> από πείνα, [[ελονοσία]] και άλλες ασθένειες, οι οποίες επιδεινώθηκαν από τον [[Δυσθρεψία|υποσιτισμό]], την [[Ανταλλαγή πληθυσμών|εκτόπιση πληθυσμού]], τις ανθυγιεινές συνθήκες και την έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης στην επαρχία της Βεγγάλης μόνο. Ο πληθυσμός της περιοχής ήταν 60.,3 εκατομμύρια άτομα εκείνη την εποχή. Εκατομμύρια άτομα εξαθλιώθηκαν καθώς η κρίση επηρέασε σοβαρά την οικονομία και διατάραξε καταστροφικά την κοινωνία. Πολλές οικογένειες διαλύθηκαν, ενώ άνδρες πούλησαν τις μικρές φάρμες τους και εγκατέλειψαν την κατοικία τους για να εργαστούν ή για να ενταχθούν στον [[Βρετανικός Ινδικός Στρατός|Βρετανικό Ινδικό Στρατό]], ενώ πολλά γυναικόπαιδα έγιναν άστεγοι μετανάστες , οι οποίοι συχνά ταξίδευαν στην [[Καλκούτα]] ή σε άλλες μεγάλες πόλεις αναζητώντας οργανωμένη ανθρωπιστική βοήθεια.{{Sfnm|1a1=Famine Inquiry Commission|1y=1945a|1p=67|2a1=Greenough|2y=1980|2pp=227–228}} Συνήθως οι ιστορικοί χαρακτηρίζουν τον λιμό ως [[Ανθρωπογενές|ανθρωπογενή]],{{Sfnm|1a1=A. Sen|1y=1976|2a1=A. Sen|2y=1981a}}, υποστηρίζοντας ότι οι έκτακτες [[Αποικισμός|αποικιακές]] πολιτικές για τον πόλεμο ήταν η αφορμή για την δημιουργία και για την επιδείνωση, στη συνέχεια, της κρίσης. Υπάρχει μια μειοψηφική άποψη ότι ο λιμός ήταν αποτέλεσμα φυσικών αιτίων.{{Sfnm|1a1=Bowbrick|1y=1986|2a1=Tauger|2y=2003}}
 
Η οικονομία της περιοχής ήταν κατά κύριο λόγο αγροτική, ενώ το 50 με 75% των φτωχών κατοίκων των αγροτικών περιοχών ζούσαν σε μια κατάσταση ημιυποσιτισμού. Τα στάσιμα επίπεδα παραγωγικότητας και η σταθερή βάση γης δεν μπορούσαν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του ταχέως αναπτυσσόμενου πληθυσμού, οδηγώντας σε μακροπρόθεσμη μείωση της διαθεσιμότητας ρυζιού κατά κεφαλήν, ενώ αυξανόταν ο αριθμός των αγροτών που είτε διέθετε χαμηλή ποσότητα γης ή ήταν ακτήμονες. Ένα μεγάλο ποσοστό αγροτών είχε προβλήματα λόγω χρεών, κάτι που οδηγούσε στο τέλος στην απώλεια της γης τους και σε δουλεία λόγω χρεών.