Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.7
Γραμμή 70:
Δεκάδες στελέχη του ΚΚΚ και της Κομμουνιστικής Νεολαίας συμμετείχαν ούτως ή άλλως από την πρώτη στιγμή στις κινητοποιήσεις και μετρούσαν ήδη θύματα. Μάλιστα, αντιπροσωπεία του ΚΚΚ, αποτελούμενη από τον Χαράλαμπο Βατυλιώτη, τον Κ. Κονώνα και τον [[Τεύκρος Ανθίας|Τεύκρο Ανθία]] συναντήθηκε στην Αρχιεπισκοπή με τον ίδιο τον [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κύριλλος Γ΄|Αρχιεπίσκοπο Κύριλλο]] και τους εθνικιστές προκειμένου να επιτευχθεί συνεργασία. Μετά το τέλος της συνάντησης, ο Βατυλιώτης μίλησε σε συγκέντρωση στην Αρχιεπισκοπή, όπου μίλησαν και οι εθνικιστές ηγέτες, καλώντας στο λαό σε αντιιμπεριαλιστικό αγώνα και δηλώνοντας ότι το ΚΚΚ θα αγωνιστεί για απελευθέρωση των συλληφθέντων διαδηλωτών. Κινήθηκε μάλιστα και προς τους [[Τουρκοκύπριοι|Τουρκοκύπριους]] της Λευκωσίας για έκδοση κοινής διακήρυξης προκειμένου να τους τραβήξει στην αντιαποικιακή εξέγερση. Στις 25 Οκτωβρίου το ΚΚΚ διοργάνωσε διαδήλωση στην Εργατική Λέσχη Λευκωσίας η οποία διαλύθηκε βίαια από τους αποικιοκράτες.
 
Μετά το τέλος της εξέγερσης, η Βρετανική διοίκηση της Κύπρου καθιστά το ΚΚΚ παράνομο, εξορίζει τον Γενικό Γραμματέα του ΚΚΚ Xαράλαμπο Bατυλιώτη (Βατή) και τον Βοηθό Γενικό Γραμματέα Kώστα Xριστοδουλίδη (Σκελέα) και φυλακίζει άλλα στελέχη του .<ref name=":0" /><ref name=":1">{{Cite web|url=https://papapolyviou.com/2016/04/16/akel-ta-prota-vimata-aprilios-1941/|title=ΑΚΕΛ: Τα πρώτα βήματα (Απρίλιος 1941)|last=Παπαπολυβίου|first=Πέτρος|date=2016-04-16|website=Περί Ιστορίας|publisher=|archiveurl=https://archive.today/20170814085831/https://papapolyviou.com/2016/04/16/akel-ta-prota-vimata-aprilios-1941/|archivedate=2017-08-14|accessdate=2017-08-14|url-status=livedead}}</ref><ref name=":2" /><ref name=":3" /><ref>{{Cite news|url=http://archive.philenews.com/el-gr/p-papapolyviou/1419/337068/oktovriana-1931-i-vretaniki-via|title=Οκτωβριανά 1931: η βρετανική βία|last=Παπαπολυβίου|first=Πέτρος|date=2016-10-22|work=|first5=|archive-url=https://archive.today/20170814104110/http://archive.philenews.com/el-gr/p-papapolyviou/1419/337068/oktovriana-1931-i-vretaniki-via|archive-date=2017-08-14|accessdate=2017-08-14|via=|url-status=dead}}</ref><ref name=":5" /> Μέχρι τη δεκαετία του 1940, το αποδεκατισμένο ΚΚΚ έστρεψε την προσοχή του στη δημιουργία συνδικάτων και στην κατοχύρωση του εργασιακού καθεστώτος των εργαζομένων, με αποκορύφωμα τη δημιουργία της Παγκύπριας Συνδικαλιστικής Επιτροπής (ΠΣΕ) το 1939.<ref name=":2" /> Επιπλέον, μέλη του ΚΚΚ που μετανάστευσαν σε Αγγλία και βόρειο Αμερική, συμμετείχαν στις [[Διεθνείς Ταξιαρχίες]] στο πλευρό των Ισπανών Δημοκρατικών στον [[Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος|ισπανικό εμφύλιο πόλεμο]]. Περίπου 59 Κύπριοι κομμουνιστές πολέμησαν το διδακτορικό καθεστώς του [[Φρανθίσκο Φράνκο|Φράγκο]], μεταξύ των οποίων και ο [[Εζεκίας Παπαϊωάννου]], ιστορικό στέλεχος του ΑΚΕΛ.<ref name=":0" />
 
Η χαλάρωση των δικτατορικών μέτρων με την έναρξη του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] έδωσε τη δυνατότητα στους κομμουνιστές να ιδρύσουν με άλλα δημοκρατικά στοιχεία το [[Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού|ΑΚΕΛ]] το 1941 για νόμιμη δράση. Ανάμεσα στους ιδρυτές τους ΑΚΕΛ υπήρχαν μέλη του ΚΚΚ. Το ΚΚΚ εξακολουθούσε να βρίσκεται στην παρανομία. Το ΚΚΚ και το ΑΚΕΛ συνυπήρχαν μέχρι το 1944, έχοντας τον ίδιο Γενικό Γραμματέα, τον [[Πλουτής Σέρβας|Πλουτή Σέρβα]].<ref name=":1" />