|
Μετά από μια αποτυχημένη ναυτική εκστρατεία, πραγματοποιήθηκε αμφίβια απόβαση στη χερσόνησο της Καλλίπολης. Η προσπάθεια απέτυχε, και μετά από οκτώ μήνες σκληρών μαχών και πολλά θύματα και στις δύο πλευρές η δύναμη εισβολής τελικά αποχώρησε. Η εκστρατεία ήταν μια από τις μεγαλύτερες νίκες των Οθωμανών κατά τη διάρκεια του πολέμου και θεωρείται μια μεγάλη αποτυχία για τους Συμμάχους. Η ήττα των συμμάχων συμπίπτει με την κορύφωση της [[Γενοκτονία των Αρμενίων|Γενοκτονίας των Αρμενίων]]. Επιπλέον, η καθήλωση των Ανταντικών δυνάμεων στην εκστρατεία αυτή ευθύνεται και για το καθυστερημένο άνοιγμα του [[Μακεδονικό Μέτωπο (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)|Μακεδονικού Μετώπου]] και την πτώση τη [[Βασίλειο της Σερβίας|Σερβίας]]. Το φθινόπωρο του έτους ξεκίνησε η μεταφορά των ηττημένων στρατευμάτων τους (μετονομαζόμενα ως [[Στρατιά της Ανατολής]]) στο Μακεδονικό Μέτωπο, με απόβασή του στη [[Θεσσαλονίκη]].
Η μη συμμετοχή της Ελλάδας στην εκστρατεία, πέρα από την όποια επίδραση είχε στην ήττα της Αντάντ, σταθηκε αφορμή για την έναρξη του [[Εθνικός Διχασμός|'''Εθνικού Διχασμού''']], όταν ο πρωθυπουργός [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Βενιζέλος]] εξωθήθηκε σε παραίτηση από το βασιλια [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνο]], εγκαινιάζοντας μια περίοδο πολιτικής αστάθειας που κράτησε μέχρι το τέλος του Α' Π.Π. Ο λόγος της παραίτησης ήταν ηόταν άρνησηστην τωνέναρξη γερμανόφιλωντης στοεκστρατείας, κύκλοτο Φλεβάρη του 1915, ο γερμανόφιλοι κύκλοι του παλατιού ναδιαφώνησαν συμμετάσχειμε ητον χώραΒενιζέλο για την συμμετοχή της χώρας στην εκστρατεία, παρά τα σημαντικά ανταλλάγματα (προσάρτηση της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], [[Βόρεια Ήπειρος|Βόρειας Ηπείρου]], και [[Κύπρος|Κύπρου]]).<ref>{{Cite web|url=https://www.kathimerini.gr/society/814760/i-machi-tis-kallipolis-kai-i-ellada/|title=Η μάχη της Καλλίπολης και η Ελλάδα|last=ΑΓΤΖΙΔΗΣ|first=ΒΛΑΣΗΣ ΑΓΤΖΙΔΗΣ|ημερομηνία=2015-10-05|website=Η Καθημερινή|publisher=ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Α.Ε|archiveurl=https://archive.vn/wip/grkKK|archivedate=2020-10-01|accessdate=2020-10-01|quote='''Κωνσταντίνος:''' Δεν στέκει στρατιωτικώς η επιχείρησις, κ. πρωθυπουργέ. Εχω εδώ τους επιτελείς διά να σας αναπτύξουν εκ νέου το ζήτημα.<br />'''Βενιζέλος:''' Γνωρίζω τα επιχειρήματά των. Σας επαναλαμβάνω τούτο: Εάν σπεύσωμεν, τα Δαρδανέλια θα πέσουν. Και αποτυγχάνοντες, όμως, εξασφαλίζομεν την Βόρειον Ηπειρον, την Κύπρον και την Μικράν Ασίαν…<br />'''Κωνσταντίνος:''' Θεωρείτε τόσο εύκολον την πλήρη ήτταν της Γερμανίας;<br />'''Βενιζέλος:''' Δεν υποτιμώ τη γερμανικήν δύναμιν. Επανειλημμένως εν τούτοις σας εξέθεσα διατί τελικώς θα επικρατήσει η Αγγλία. Εις την Ανατολήν ιδίως θα επιβληθεί καθ’ όλην την γραμμήν. Η Γερμανία υποστηρίζει την Τουρκία και εργάζεται διά λογαριασμόν της εις την Μικράν Ασίαν. Η Αγγλία θέλει τη συνεργασία και το μεγάλωμα της Ελλάδος. Μόνο διά της Αγγλίας θα κρατήσωμεν όσα έχομεν και θα επεκταθώμεν εκ νέου.<br />'''Κωνσταντίνος:''' Η Ρωσσία δεν μας αφήνει να πάμε εις την Πόλι.<br />'''Βενιζέλος:''' Δεν ημπορεί να μας εμποδίσει η Ρωσσία. Προσφέρομεν μικράν αλλά χρήσιμον δύναμιν εις στιγμήν αποφασιστικήν. Η Ρωσσία δεν διαθέτει προς το παρόν ούτε ένα σύνταγμα. Αυτό άλλωστε το απροπαράσκευον της τουρκικής αμύνης το ονομάζω ευκαιρίαν. Δεν ζητούμεν δε να γίνωμεν κύριοι της Κωνσταντινουπόλεως. Θα συντελέσωμεν προς κατάκτησιν και διεθνοποίησιν της πόλεως. Εις την Κωνσταντινούπολη Μεγαλειότατε θα πάμε από τη Μικρά Ασία…}}</ref> Ακολούθησαν [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 1915|εκλογές εν είδη δημοψηφίσματος]] (Μάιος 1915) για την σύμπραξη με την Αντάντ, τις οποίες κέρδισε και πάλι το κόμμα των «[[Κόμμα Φιλελευθέρων (Ελλάδα)|Φιλελευθέρων]]», χωρίς όμως να αποτέλεσμα, αφού το παλάτι, έχοντας καθυστερήσει το σχηματισμό της [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1915|βενιζελικής Κυβέρνησης]] για μήνες, τη διάλυσε ξανά τον Οκτώβρη του '15, οριστικά αυτή τη φορα — πλεόν την χώρα ουσιαστικά θα κυβερνάει το Παλάτι, η Βουλή θα πέσει σε αδράνεια για τα επόμενα δυόμιση χρόνια, μέχρι την, τυπική μόνο, λήξη του Διχασμού και την εκθρόνιση του Βασιλια. Αφορμή της δεύτερης παραίτησης ήταν η εισβολή της [[Στρατιά της Ανατολής|Στρατιάς της Ανατολής]] στη Θεσσαλονίκη, και ουσιαστικός στόχος ήταν η ακύρωση της ψηφισμένης επιστράτευσης για εφαρμογή του [[Ελληνοσερβική συνθήκη (1913)|Ελληνοσερβικού συμφώνου]], ενόσω η [[Βασίλειο της Βουλγαρίας|Βουλγαρία]], που μόλις ενταχθεί στις Κεντρικές Δυνάμεις, προετοιμαζόταν να επιτεθεί στη Σερβία. {{Commons|Gallipoli Campaign}}
{{DEFAULTSORT:Καλλιπολης εκστρατεια}}
|
