Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1967 ύστερα από έγγραφη έκκληση της Ε.Σ.Η.Ε.Α., διετέλεσε υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως με σκοπό την επίλυση των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων του ασφαλιστικού ταμείου των συντακτών, το οποίο ευρισκόταν υπό πλήρη κατάρρευση. Τα οικονομικά προβλήματα του ταμείου λύθηκαν με τον ισχύοντα μέχρι σήμερα Α.Ν. 248/1967 (ίδρυση Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. και Ταμείου Υγείας, επίλυση οικονομικών προβλημάτων δημοσιογράφων, εφαρμογή αγγελιόσημου, ανάκτηση πωληθέντος μεγάρου δημοσιογράφων κ.ά.) που συνέταξε ο ίδιος. Ως "δείγμα ευγνωμοσύνης" προς το πρόσωπό του, η Ε.Σ.Η.Ε.Α. αποφάσισε την οριστική διαγραφή του απ΄ αυτήν, διαγραφή η οποία τελικά ανεκλήθη. Επιπροσθέτως, ο Θ. Φ. Παπακωνσταντίνου, πάλεψε για την άρση της λογοκρισίας του τύπου κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Η λογοκρισία καταργήθηκε αργότερα αλλά προ της παραιτήσεώς του. Στη συνέχεια διετέλεσε υπουργός Εθνικής Παιδείας (1967-1969). Υπέβαλε την παραίτησή του στις 5.4.1969, η οποία έγινε δεκτή στις 18.6.1969, όταν είχε πια αντιληφθεί ότι θα καθυστερούσε η διενέργεια εκλογών για τις οποίες πίεζε φορτικά τον Γ. Παπαδόπουλο. Στη συνέχεια, 5 νέες προτάσεις για υπουργεία και οφφίκια απορρίπτονται εκ μέρους του.

 

 

==Η συγγραφή της Πολιτικής Αγωγής==