Αερόσακος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 10:
Ήδη από την [[Δεκαετία 1950|δεκαετία του 1950]], είχαν αρχίσει να εμφανίζονται σε ορισμένα [[Αεροπλάνο|αεροσκάφη]] πατέντες που μπορούν να θεωρηθούν ως οι πρώτοι αερόσακοι. Τελικώς, οι πρώτες εφαρμογές σε αυτοκίνητα ξεκίνησαν την [[Δεκαετία 1970|δεκαετία του 1970]].
Πρώτη η [[Ford Motor Company|Ford]] το [[1971]], κατασκεύασε έναν πειραματικό στόλο οχημάτων με αερόσακους. Ακολούθησε ο όμιλος της [[General Motors]] το [[1973]], με επιλεγμένα για κυβερνητικές πωλήσεις μοντέλα της [[Chevrolet]], ενώ από
Τον Δεκέμβριο του [[1980]], η [[Mercedes-Benz]] επανέφερε τον αερόσακο οδηγού, στην [[Mercedes-Benz W126|W126]] S-Class, αρχικά μόνο στη γερμανική αγορά (τότε [[Δυτική Γερμανία]]) και με έξτρα χρέωση 1.525,50 [[Γερμανικό μάρκο|γερμανικά μάρκα]]. Το σύστημα πλέον διαφημιζόταν ως ''«Συμπληρωματικό Σύστημα Συγκράτησης / <span style="color:red">S</span>upplementary <span style="color:red">R</span>estraint <span style="color:red">S</span>ystem (S.R.S.)»'', καθώς είχε σχεδιαστεί να ενεργεί '''μαζί''' με την [[ζώνη ασφαλείας]]. Κατά το πρώτο πλήρες έτος που είχε προσφερθεί, το [[1981]], συνολικά 2.636 αγοραστές της S-Class παρήγγειλαν αυτή την νέα πατέντα ασφαλείας. Το [[1983]] ο αερόσακος οδηγού άρχισε να διατίθεται και σε άλλα κράτη, ενώ το [[1986]] η Mercedes-Benz άρχισε να προσφέρει και αερόσακο συνοδηγού στο ίδιο μοντέλο.
|