Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος γεννήθηκε στο κάστρο του Βιλαρντουέν, 30 χλμ περίπου ανατολικά από το [[Τρουά]]. Ήταν στρατάρχης (Mareshalmareshal) της [[Καμπανία (επαρχία)|Καμπανίας]] και συμμετείχε στην Δ' Σταυροφορία από την αρχή της. Το [[1199]], κατά τη διάρκεια αγώνων που οργανώθηκαν από τον κόμη[[Θεοβάλδος Τιμπώ Γ'Γ΄ της Καμπανίας|Τιμπώ (ThibaudΓ']] IIIκόμη deτης Champagne)Καμπανίας, ο Τιμπώ τον όρισε ως έναν από τους αντιπροσώπους του, με σκοπό να διαπραγματευθεί με τους Βενετούς την προμήθεια πλοίων για το ταξίδι. ΟΌταν πέθανε ο Τιμπώ, ο Βιλλεαρδουίνος βοήθησε στην εκλογή του [[Βονιφάτιος ο Μονφερατικός|Βονιφάτιου του Μονφερατικού]] ως νέου αρχηγού της Σταυροφορίας, όταν πέθανε ο Τιμπώ, από τον οποίο και ορίσθηκε στρατάρχης του [[Βασίλειο της Θεσσαλονίκης|Βασιλείου της Θεσσαλονίκης]].

Αν και δεν το αναφέρει στο Χρονικό που έγραψε, πιθανότατα υποστήριξε την αλλαγή της κατεύθυνσης της Σταυροφορίας, αρχικά στη [[Ζαντάρ|Ζάρα]] και στη συνέχεια στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Όσο ήταν στην Κωνσταντινούπολη, υπηρέτησε ως πρέσβης στον [[Ισαάκιος Β'Β΄ Άγγελος|Ισαάκιο Β'Β΄ Άγγελο]] και ήταν στην αντιπροσωπεία που απαίτησε από τον Ισαάκιο Β΄ να ορίσει τον [[Αλέξιος Δ'Δ΄ Άγγελος|Αλέξιο Δ']] συναυτοκράτορα.

Μετά την κατάκτηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το [[1204]] υπηρέτησε ως στρατιωτικός διοικητής και ηγήθηκε της υποχώρησης από τη μάχη της Αδριανούπολης το 1205, μετά τη σύλληψη του Λατίνου Αυτοκράτορααυτοκράτορα [[Βαλδουίνος Α'Α΄|Βαλδουίνου Α'Α΄]] από τον Βασιλέαβασιλιά των Βουλγάρων Ιωαννίτζη. Σε αναγνώριση των υπηρεσιών του, ο Βονιφάτιος ο Μονφερατικός έδωσε στο Γοδεφρείδο την Μεσσηνόπολη της Θράκης για διαμονή, όπου και αποχώρησε έκτοτε από κάθε ενεργό δράση.

Το [[1207]] άρχισε να γράφει το χρονικό της Σταυροφορίας με τίτλο "''Σχετικά με την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης''" (''De la Conquête de Constantinople''). Το κείμενο ήταν στα [[γαλλικά]] αντί για τα [[λατινικά]] και είναι σήμερα ένα από τα πλέον αξιομνημόνευτα κείμενα, όχι μόνο ως αυθεντική πηγή των συμβάντων κατά την άλωση, όσο και ως γλωσσικό μνημείο της γαλλικής γλώσσας. Η εξιστόρηση του Βιλλεαρδουίνου είναι ένα από τα τέσσερα κείμενα, που μας μεταφέρουν την ιστορία της Δ' Σταυροφορίας, το καθένα από τη δική του σκοπιά: Ο Βιλλεαρδουίνος καταγράφει μαζί με τα γεγονότα την (μερικές φορές ωραιοποιημένη) άποψη της ανώτερης διοίκησης των Σταυροφόρων, στην οποία ανήκε. Ο [[Ροβέρτος του Κλαρί]], Γάλλος ιππότης και Σταυροφόρος, χωρίς ιδιαίτερη θέση στη διοίκηση, δίνει την εικόνα που έβλεπε ο στρατός των Σταυροφόρων. Ο [[Νικήτας Χωνιάτης]], υψηλόβαθμος λειτουργός και ιστορικός, αναφέρει τα γεγονότα που παρακολούθησε ο ίδιος από την πλευρά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Και ο [[Γκύντερ του Παιρίς]], ένας [[Τάγμα των Κιστερκιανών|Κιστερκιανός]] μοναχός, αφηγείται την ιστορία από την άποψη κάποιου Αββάαββά Μάρτιν <!-- ποιός είναι αυτός; -->, ο οποίος συνόδευσε τους Σταυροφόρους. Επίσης το Χρονικό αυτό είναι και το πρώτο ιστορικό έργο, που μόλις μετά παρέλευση ενός αιώνα ήλθαν στο φως της ιστορικής έρευνας τα απομνημονεύματα του Ζουανβίλ "Περί της Βασιλείας Λουδοβίκου Θ'" του επικαλούμενου Αγίου.

Ο ανεψιός του Βιλλεαρδουίνου, ο οποίος είχε το ίδιο όνομα με αυτόν, ο [[Γοδεφρείδος Α' Βιλλεαρδουίνος]], πήρε κικαι αυτός μέρος στηνστη Σταυροφορία και έγινε [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πρίγκιπας της Αχαΐας]], στοστον ΜοριάΜωρέά το [[1209]].