Ρούπελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
BILL1 (συζήτηση | συνεισφορές) Η σχετικές αναφορές γίνονται στο λήμμα του εγκαταλελειμμένου οικισμού Κλειδί Σερρών όπου και βρίσκεται η δομή. Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
→Αμαχητί παράδοση στους Γερμανοβουλγάρους (1916): Αναφορά στη "Δικη του ΓΕΣ" με την επαναφορά του Βενιζελου (λινκ σε Βουλη των Λαζαρων). |
||
Γραμμή 10:
[[Αρχείο:Without prejudice (Punch 1916).jpg|thumb|Βρετανική γελοιογραφία ειρωνεύεται τον βασιλιά Κωνσταντίνο για την αδράνειά του κατά τη βουλγαρική εισβολή στη Μακεδονία το 1916. Ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Βουλγαρίας|Βούλγαρος βασιλιάς Φερδινάνδος]] μπαίνει από το παράθυρο ρωτώντας ''Ενοχλώ;'' και ο Κωνσταντίνος του απαντά ''Όχι. Νιώσε σαν στο σπίτι σου''.]]
Στις [[26 Μαΐου]] [[1916]] το οχυρό παραδόθηκε αμαχητί στους Γερμανοβουλγάρους, χωρίς καν η [[Ελλάδα]] να έχει επισήμως εισέλθει στον πόλεμο. Ακολούθησε η πολύνεκρη για τον Ελληνισμό της Μακεδονίας [[Β΄ Βουλγαρική Κατοχή της Ανατολικής Μακεδονίας]] (1916-1918). Την αμαχητί παράδοση αποφάσισε η φιλοβασιλική [[Κυβέρνηση Στέφανου Σκουλούδη 1915|Κυβέρνηση Σκουλούδη]] και ο τότε αναπληρωτής επιτελάρχη (και κατοπινός δικτάτορας) [[Ιωάννης Μεταξάς]], με τη σύμφωνη γνώμη του βασιλιά Κωνσταντίνου. Ο ιστορικός Γ. Βεντήρης έγραψε πως η παράδοση του Ρούπελ αποτέλεσε «αίσχος εις τας ημέρας του ελληνισμού».<ref>{{Cite web|url=https://serraikanea.gr/koinonia/item/45617-i-paradosi-tou-roypel-kai-tis-an-makedonias-otan-o-metaksas-eipe-nai-stous-germanovoulgarous.html|title=Η παράδοση του Ρούπελ και της Αν. Μακεδονίας: Όταν ο Μεταξάς είπε «ΝΑΙ» στους Γερμανοβουλγάρους|accessdate=2020-04-08}}</ref>
Στη συνέχεια έγινε η παράδοση της Καβάλας στις Γερμανοβουλγαρικές δυνάμεις και η [[Αιχμαλωσία του Δ΄ Σώματος Στρατού στο Γκέρλιτς|παράδοση του ελληνικόυ Δ' Σώματος Στρατού]], με περισσότερους από 7.000 αξιωματικούς και στρατιώτες που κατέληξαν αιχμάλωτοι στο γερμανικό στρατόπεδο του [[Γκέρλιτς]] στα γερμανοπολωνικά σύνορα.<ref>{{Cite web|url=https://serraikanea.gr/koinonia/item/45617-i-paradosi-tou-roypel-kai-tis-an-makedonias-otan-o-metaksas-eipe-nai-stous-germanovoulgarous.html|title=Η παράδοση του Ρούπελ και της Αν. Μακεδονίας: Όταν ο Μεταξάς είπε «ΝΑΙ» στους Γερμανοβουλγάρους|accessdate=2020-04-08}}</ref><ref>{{cite web|url=https://www.mixanitouxronou.gr/i-ntropi-tou-ethnikou-dichasmou-to-d-soma-stratou-pou-egkatelipse-ti-drama-ke-paradothike-amachiti-stous-germanous/| title=Η ντροπή του εθνικού διχασμού| accessdate=2020-04-08| date=1941-04-29 | publisher=Μηχανή του Χρόνου}}</ref> Μετά την, τυπική μόνο, λήξη του [[Εθνικός Διχασμός|Εθνικού Διχασμού]] και την επαναφορά της [[Βουλή των Λαζάρων|βενιζελικής Βουλής]], το 1917, στη ''«Δίκη του ΓΕΣ»'' των στρατιωτικών του Παλατιού για την για την αμαχητί παράδοση της Μακεδονίας, του Ρούπελ και του Δ' Σώματος Στρατού, θα καταδικαστεί σε θάνατο για προδοσία ο [[Ιωάννης Μεταξάς]] και σε ισόβια ο [[Βίκτωρ Δούσμανης]].{{πηγή}} Οι ποινές δεν θα εκτελεστούν λόγω της αναπάντεχης ήττας των «Φιλελεύθερων» στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1920|εκλογές του Νοεμβρίου του 1920]], μετά την νικηφόρα λήξη του Πολέμου.{{πηγή}}
== Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ==
| |||