Χριστάδελφοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Sotirists (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Sotirists (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Οι '''Χριστάδελφοι''' είναι [[Χριστιανισμός|χριστιανική]] κοινότητα που δεν δέχεται το δόγμα της [[Αγία Τριάδα|Τριάδας]] και έχει [[χιλιασμός|χιλιαστικές]] αντιλήψεις. Αρχικά αναπτύχθηκαν στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]] και τη [[Βόρεια Αμερική]] τον [[19ος αιώνας|19ο αιώνα]]. Το όνομά τους προέρχεται από την φράση «''Αδελφοί εν Χριστώ''»<ref>Κολοσσαείς 1:2</ref> και υιοθετήθηκε στην [[Αγγλία]] από τoν πρωτεργάτη της κοινότητας, τον [[ιατρική|γιατρό]] [[:en:John_Thomas_(Christadelphian)|Τζον Τόμας]] ([[1805]]-[[1871]]).
 
Χριστάδελφες κοινότητέςκοινότητες υπάρχουν σε 120 χώρες.
 
== Ιστορία ==
Γραμμή 10:
==Πεποιθήσεις==
===Η Αγία Γραφή===
Οι ΧρισταδελφοίΧριστάδελφοι θεωρούν ότι τα πιστεύω τους βασίζονται εξ ολοκλήρου στην [[Αγία Γραφή]]<ref>2 Τιμόθεο 3:16</ref>. Πιστεύουν ότι η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη και στην αρχική της μορφή ήταν αλάθητη. Αν υπάρχουν κάποια λάθη, αυτά οφείλονται στους μετέπειτα αντιγραφείς που αναπαρήγαγαν τα κείμενα, ή σε ''λανθασμένες μεταφράσεις''. Εκτός από την Αγία Γραφή, δεν δέχονται κανένα άλλο κείμενο ως θεόπνευστο.
 
===Ο Θεός===
Πιστεύουν ότι ο Θεός είναι ο δημιουργός των πάντων και ο Πατέρας των πραγματικών πιστών. Υπάρχει μόνο ένας αληθινός Θεός που κατοικεί στους ουρανούς και ο οποίος είναι αθάνατος, αόρατος και Παντοδύναμος<ref>Ησαΐας 45:5-6, 1 Τιμόθεο 1:17,1 Τιμόθεο 2:3-6, Ιούδα 1:24,1 Κορινθίους 15:57</ref>. Ο Θεός είναι ξεχωριστό ον από τον ΓιοΓιό του τον [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστό]]<ref>Ρωμαίους 1:3-4,κατά Ιωάννη 1:1-14,κατά Ιωάννη 10:1-16,κατά Ιωάννη 11:17-44,κατά Ιωάννη 14:6, Φιλιππησίους 2:5-11</ref> και το [[άγιο πνεύμα]], το οποίο είναι η ενεργός δύναμη του Θεού<ref>Ρωμαίους 8:11</ref> που χρησιμοποιήθηκε στη δημιουργία <ref>Γένεση 1:1</ref> και παίζει σημαντικό ρόλο στη σωτηρία του πιστού.
 
Επίσης πιστεύουν ότι η ανάπτυξη του θεοειδούς χαρακτήρα που χρειάζεται να αποκτήσει ο πιστός, συντελείται και από την ανάγνωση της Αγίας Γραφής, η οποία περιέχει τα λόγια που ενέπνευσε ο Θεός μέσω του Πνεύματός του.
Γραμμή 27:
Επίσης, απορρίπτουν στο δόγμα του απόλυτου προορισμού και της αιώνας ασφάλειας της σωτηρίας, πιστεύοντας ότι η σωτηρία επέρχεται ως αποτέλεσμα μιας ζωής υπακοής στις εντολές του Χριστού<ref>Εφεσίους 2:7-8,Γαλάτες 2:20,2 Τιμόθεο 2:11-13 </ref>.
 
Μετά το θάνατο όλοι οι άνθρωποι, ακόμα και οι πιστοί, παύουν να υπάρχουν βρισκόμενοι σε μια κατάσταση ''ύπνου'' και η μοναδική τους ελπίδα για ζωή είναι η Ανάσταση, που θα επιτελεστεί κατά την επιστροφή του Χριστού<ref>Εκκλησιαστής 9:5-6, Ρωμαίους 5:21</ref>. Κατά την επιστροφή του Χριστού θα λάβει χώρα η Κρίση των ζωντανών και των νεκρών, όπου οι πιστοί θα λάβουν το δώρο της αιώνιας ζωής<ref>Δανιήλ 12:1-2,Λουκάς 21:25-28,Ρωμαίους 6:23, Ά Θεσσαλονικείς 5:9-10, 2 Τιμόθεο 4:7-8,Αποκάλυψη Ιωάννη 7:13-17</ref> και θα ζήσουν με τον Χριστό σε μια αποκαταστημένη νέα Γη, βοηθώντας τον να εγκαθιδρύσει τη [[Βασιλεία]]<ref>Ματθαίον 6:9-13, Μιχαίας 4:1-7,Αποκάλυψη Ιωάννη 11:15-18,Aββακούμ 2:14, Ησαΐας 65:17-25,Ησαΐας 32:1-8,15-20,Ησαΐας 35</ref> του Θεού και να κυβερνήσει για χίλια χρόνια. Η Βασιλεία αυτή θα περιλαμβάνει το Ισραήλ καθώς και κάθε άλλο έθνος<ref>ΗσαϊαςΗσαΐας 9:6,7,Παροιμίες 4:18,Μιχαίας 6:8,Ματθαίος 25:31-46, Αποκάλυψη Ιωάννη 21:3,4,Ψαλμοί 67,Παροιμίες 3:5,6</ref>.
 
===Η ζωή εν Χριστώ===
Γραμμή 36:
υποβαθμίζει το έργο του Χριστού, καθώς αρνείται τόσο την ανθρώπινη φύση του όσο και την πραγματικότητα του θανάτου του.</ref>, την προ-ύπαρξη του Χριστού, την αντίληψη ότι το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπο<ref>Εβραίους 2:14-18, 5:7-10, Λουκάς 1:35</ref>, το νηπιοβαπτισμό<ref>Πράξεις 8:27-39</ref> και την αντίληψη ότι τα χαρίσματα του αγίου Πνεύματος είναι ενεργά και σήμερα.
 
Επίσης, πιστεύουν ότι η λέξη διάβολος αποτελεί μια αναφορά των Γραφών που είναι συνώνυμο της αμαρτίας και της ανθρώπινης φύσης που αντιτείθεταιαντιτίθεται με το Θεό. Ο [[σατανάς]] δεν αποτελεί συγκεκριμένο υπερφυσικό πρόσωπο, αλλά αναφέρεται ως σύμβολο των αντιπάλων του Θεού<ref>Μάρκος 8:31-33</ref>. Δεν υπάρχει [[κόλαση]] με την έννοια ενός τόπου αιώνιου βασανισμού και μαρτυρίου, ενώ οι αναφορές στην [[Άδης|Άδη]] και στην [[Γέεννα]] έχουν αναφέρονται στον αιώνιο θάνατο και τον τάφο. Απορρίπτουν την αντίληψη ότι κάποιος που πεθαίνει μπορεί να ''"πάει στον Παράδεισο"''. Αντ' αυτού, πιστεύουν ότι μόνο ο Ιησούς Χριστός πήγε στον ουρανό, κι ότι όταν επιστρέψει στη Γη οι αληθινοί πιστοί θα ζήσουν στην επίγεια Βασιλεία του Θεού.
 
Οι Χριστάδελφοι πιστεύουν ότι τα δόγματα που απορρίπτουν εισήχθησαν στη Χριστιανοσύνη, μετά τον [[1ος αιώνας|πρώτο αιώνα]] εξαιτίας της αφομοίωσης στοιχείων της [[Ελληνική φιλοσοφία|ελληνικής φιλοσοφίας]], και δεν μπορούν να τεκμηριωθούν με βάση την Αγία Γραφή.
Γραμμή 46:
Οι Εκκλησίες συνήθως εμπλέκονται στον ευαγγελισμό, με τη μορφή δημόσιων διαλέξεων για τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής και σεμιναρίων σχετικά με την ανάγνωση της Αγίας Γραφής. Μαθήματα δι' αλληλογραφίας<ref>http://www.thisisyourbible.com</ref> χρησιμοποιούνται ευρέως, ιδίως σε περιοχές όπου δεν υπάρχει καθιερωμένη παρουσία Χριστάδελφων. Μερικές εκκλησίες, δίνουν μαρτυρία με πολυμέσα ή και μέσω του διαδικτύου.
 
Μόνο οι βαπτισμένοι πιστοί θεωρούνται μέλη της εκκλησίας. Συνήθως, η βάπτιση ακολουθεί όταν κάποιος κάνει μια ''καλή ομολογία''<ref>1 Τιμόθεο 6:12</ref> της πίστης του μπροστά σε δύο ή τρεις πρεσβύτερους της εκκλησίας που θέλει να γίνει μέλος. Στην ομολογία αυτή, παρουσιάζεται η βασική κατανόηση των βασικών πεποιθήσεων της κοινότητας. Ωστόσο, τα παιδιά των μελών ενθαρρύνονται να συμμετέχουν στα κατηχητικά σχολεία των ΧρισταδέλφωνΧριστάδελφων και στις ομάδες νέων. Η συναναστροφή μεταξύ των νέων από διαφορετικές εκκλησίες ενθαρρύνεται μέσα από τις περιφερειακές και εθνικές συναντήσεις της νεολαίας. Υπάρχουν υπεύθυνες επιτροπές που ασχολούνται με τον ευαγγελισμό, τη νεολαία, τα κατηχητικά σχολεία, τη φροντίδα των ηλικιωμένων και το ανθρωπιστικό έργο.
 
Οι Χριστάδελφοι κατανοούν ότι η Αγία Γραφή διδάσκει πως οι άνδρες και οι γυναίκες πιστοί είναι ίσοι μπροστά στο Θεό, όμως υπάρχει διάκριση μεταξύ των ρόλων των ανδρών και των γυναικών. Στις γυναίκες δεν επιτρέπετε να διδάσκουν στις συναντήσεις της εκκλησίας όταν υπάρχουν άνδρες, και δεν μπορούν να συμμετέχουν στη κύρια εκκλησιαστική επιτροπή, όμως συμμετέχουν σε κάποιες άλλες επιτροπές, σε συζητήσεις, μπορούν να διδάσκουν, παιδιά, άλλες γυναίκες, μη μέλη, καθώς και να ασχολούνται με πλειονότητα άλλων δραστηριοτήτων. Κατά τη διάρκεια της λατρείας και της προσευχής, οι γυναίκες φορούν μαντήλια στο κεφάλι τους<ref>1 Κορινθίους 11:3-16, 14:34-35</ref>.