Σφαγή του Οραντούρ-συρ-Γκλαν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις 10 Ιουνίου 1944 στη διάρκεια του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], το χωριό '''Οραντούρ-συρ-Γκλάν''' ([[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικάγαλλικά]]: Oradour-sur-Glane) στην [[Ωτ-Βιέν|Ωτ - Βιέν]] στη κατεχόμενη από τους [[Ναζισμός|Ναζί]] [[Γαλλία]] καταστράφηκε και 642 κάτοικοι, μεταξύ αυτών γυναίκες και παιδιά, σφαγιάστηκαν από μονάδα των [[Waffen-SS]].

Τον Φεβρουάριο του 1944, το 2ο τμήμα SS PanzerΠάντσερ ''Das Reich'' τοποθετήθηκε στη νότια γαλλική πόλη Βαλάνς (Valence), Tarn-et-Garonne, βόρεια της [[Τουλούζη|Τουλούζης]], περιμένοντας να ανεφοδιαστεί με νέο εξοπλισμό και καινούργιο προσωπικό. Μετά την [[Απόβαση στη Νορμανδία|Συμμαχική απόβαση στις ακτές της Νορμανδίας]] τον Ιούνιο του 1944, το τμήμα διατάχθηκε να μετακινηθεί βόρεια για να βοηθήσει στη αναχαίτιση της εισβολής των Συμμάχων. Μία από τις μονάδες του ήταν το 4ο Σύνταγμα Γρεναδιέρων SS PanzerΠάντσερ («Der Führer»).<ref>«Rubrique Valence d'Agen» , ''Archives du Tarn-et-Garonne'' , 11 Ιουνίου 2011.</ref>

Στα τέλη Μαΐου 1944, η Ανώτατη Διοίκηση της [[Βέρμαχτ]] (OKW) επεσήμανε «έντονη αύξηση της δραστηριότητας των κινήσεων αντίστασης στη νότια Γαλλία, ιδίως στις περιοχές [[Κλερμόν-Φεράν|Κλερμόν Φεράν]] και [[Λιμόζ]]. Αυτή η περιγραφή επιβεβαιώνεταιεπιβεβαιώθηκε από εκείνη του περιφερειακού νομάρχη της Λιμόζ.

Νωρίς το πρωί της 10ης Ιουνίου 1944, ο [[Άντολφ Ντίκμαν]], Γερμανός αξιωματικός στα [[Waffen-SS|Waffen SS]] ενημέρωσε τον [[Συνταγματάχης|συνταγματάρχη]] [[Όττο Βάιντινγκερ]], διοικητή τουτης SS Das Reich, ότι είχε προσεγγιστεί από δύο μέλη του Milice, μιας συνεργατικής παραστρατιωτικής δύναμης του [[Γαλλία του Βισύ|καθεστώτος Βισύ]]. Ισχυρίστηκαν ότι ένας αξιωματικός των Waffen-SS κρατούνταν φυλακισμένος από την Αντίσταση στο Οραντούρ συρ Γκλάν, ένα κοντινό χωριό. Ο συλληφθείς αξιωματικός ισχυρίστηκαν ότι ήταν ο SS- Sturmbannführer [[Χέλμουτ Κέπφε]], διοικητής του 2ου τάγματος αναγνώρισης SS PanzerΠάντσερ (επίσης μέρος της Μεραρχίας Das Reich). Μπορεί να είχε συλληφθεί στο Μακί ντε Λιμουζέν την προηγούμενη μέρα.<ref>Fouché 2001 , <abbr>σελ.</abbr>  57-58.</ref>

Στις 10 Ιουνίου, περίπου 150 στρατιώτες ''(''ενός αποσπάσματος του 1 ^ου Τάγματος του 4 ^ου Συντάγματος πάντσερΠάντσερ γρεναδιέρων «Der Führer» που ανήκε στη θωρακισμένη Μεραρχία SS «Das Reich») με επικεφαλής τον Ντίκμαν περικύκλωσαν το Οραντούρ Συρ Γκλάν και διέταξαν όλους τους κατοίκους να συγκεντρωθούν στην πλατεία του χωριού για να εξεταστούν τα έγγραφα ταυτότητάς τους. Η συγκέντρωση των κατοίκων ολοκληρώθηκε περίπου στις 14.45, από έναν Αλσατό άνδρα των Waffen -SS που ανέλαβε χρέη διερμηνέα μεταφράζοντας τα λόγια του διοικητή του Ντίκμαν: «Ενημερωθήκαμε πως στο χωριό υπάρχουν κρυφά όπλα και πυρομαχικά, όποιος διαθέτει όπλο να προχωρήσει μπροστά». Τότε άρχισαν οι απειλές ότι θα πυρποληθούν τα σπίτια και θα ανατιναχθούν οι αποθήκες.<ref>Farmer 1994, <abbr>p.</abbr> 34-39</ref>

«Όλα τα κτίρια, όπως η εκκλησία, το σχολείο, το δημαρχείο, το ταχυδρομείο, το ξενοδοχείο όπου ζούσε η οικογένειά μου, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από καμμένα ερείπια. […] Συνολικά, είδαμε μόνο τρία απανθρακωμένα πτώματα μπροστά από ένα κρεοπωλείο και το σώμα μιας γυναίκας που δεν είχε καεί, αλλά πυροβολήθηκεείχε πυροβοληθεί στο πίσω μέρος του λαιμού.»

Όλοι οι μάρτυρες συγκλόνισαν με τα όσα αντίκρισαν κάνοντας αναφορά για καμμένους και διαμελισμένους ανθρώπουανθρώπους. Αρκετοί μάρτυρες ανέφεραν επίσης πως υπήρξαν βιασμοί, ακόμη κι αν δεν αναφέρθηκε κάτι τέτοιο κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής δίκης.<ref>Poitevin , <abbr>σελ.</abbr>  217.</ref><ref>Pauchou et Masfrand, de manière allusive, <abbr>p.</abbr> 82.</ref>

Αρκετές ημέρες αργότερα, οι επιζώντες επέστρεψαν για να θάψουν τους 642 νεκρούς κατοίκους του Οραντούρ συρ Γκλάν που που είχαν σκοτωθεί σε λίγες μόνο ώρες. Ο Άντολφ Ντίκμαν ισχυρίστηκε ότι αυτή η φρικαλεότητα ήταν αντίποινα για την αντιστασιακή δραστηριότητα στο κοντινό χωριό Τούλε και την απαγωγή του διοικητή των SS, Χέλμουτ Κέπφε.