Ίρμα Γκρέζε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
 
==Πρώτα χρόνια==
Ο πατέρας της Ίρμα Γκρέζε ήταν ο Άλφρεντ Γκρέζε, ένας εργάτης σε αγρόκτημα και μέλος του [[NSDAP]] από το 1937.<ref>Vronsky, Peter (2007). ''Female Serial Killers: How and Why Women Become Monsters''. Penguin. ISBN <bdi>9781101205693</bdi>.</ref> Επιπλέον είχε τέσσερα αδέλφια (2 αδερφές και 2 αδερφούς).<ref>https://www.nizkor.org/hweb/camps/bergen-belsen/belsen-trial-05.html</ref> Το 1936 η μητέρα της ,Μπέρτα ,αυτοκτόνησε, αφού ανακάλυψε ότι ο Άλφρεντ είχε σχέση με την κόρη ενός τοπικού ιδιοκτήτη παμπ.<ref>First Belsen Trial Oberaufseherin Irma Ilse Ida Grese</ref> Μετά το θάνατο της ο πατέρας της Ίρμα ξαναπαντρεύτηκε.
 
Η ίδια εγκατέλειψε το σχολείο το 1938, σε ηλικία 15 ετών, και εργάστηκε ως βοηθός νοσοκόμας στο σανατόριο των SS.
 
== Φρουρός στρατοπέδων συγκέντρωσης ==
Μέχρι τα εφηβικά της χρόνια είχε δραστηριοποιηθεί ενεργά στη [[Νεολαία Χίτλερ|νεολαία του Χίτλερ]] και στην [[ένωση κοριτσιών της Γερμανίας]].<ref>Sarti, Wendy Adele-Marie. ''Women and Nazis''. Bethesda: Academica Press, 2012.</ref> Πριν από τα 18α γενέθλιά της, μετακόμισε στην εκπαιδευτική βάση των Γυναικών Βοηθών τηςτων Ες-Ες, η οποία βρισκόταν κοντά στο [[Ράβενσμπρικ]], ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για γυναίκες.
 
Το 1942 άρχισε να εργάζεται εθελοντικά ως φύλακας στο Ράβενσμπρικ. Το 1942 έγινε ''Aufseherin'' και το Μάρτιο του 1943 στάλθηκε για εργασία στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Μετά από ένα χρόνο προήχθη σε Rapportführerin, τη δεύτερη υψηλότερη δυνατή θέση για γυναίκες φύλακες στρατοπέδων συγκέντρωσης. Είναι γνωστό ότι συμμετείχε σε διαλογές κρατουμένων για τους θαλάμους αερίου όσο καιρό βρισκόταν στο Άουσβιτς.<ref>Knoch, Habbo, ed. (2010). ''Bergen-Belsen: Wehrmacht POW Camp 1940–1945, Concentration Camp 1943–1945, Displaced Persons Camp 1945–1950. Catalogue of the permanent exhibition''. Wallstein. ISBN <bdi>978-3-8353-0794-0</bdi>.</ref> Στις αρχές του 1945 συνόδευσε κρατουμένους από το Άουσβιτς στο Ραβένσμπρικ κατά τη διάρκεια εκκένωσης του στρατοπέδου. Τον Μάρτιο του 1945 μεταφέρθηκε στο Μπέργκεν-Μπέλσεν μαζί με έναν μεγάλο αριθμό κρατουμένων από το Ράβενσμπρικ.
Γραμμή 18:
== Εγκλήματα πολέμου και καταδίκη ==
[[Αρχείο:Irma Grese during Belsen Trial.jpg|μικρογραφία|Η Γκρέζε (στη μέση) κατά τη διάρκεια της δίκης του Μπέλζεν]]
Η Γκρέζε ήταν μεταξύ των 44 ατόμων που κατηγορούντανκατηγορήθηκαν για εγκλήματα πολέμου στη [[δίκη του Μπέλσεν|δίκη του Μπέλζεν]]. Η δίκη ξεκίνησε στις 17 Σεπτεμβρίου 1945 στο [[Λύνεμπουργκ]] και ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 1945. Η ίδια είχε ως κύριο δικηγόροσυνήγορό της τον Major L. Cranfield.
 
Οι κατηγορίες εναντίον της αφορούσαν την κακομεταχείριση και τη δολοφονία τροφίμωνκρατουμένων στα στρατόπεδα, συμπεριλαμβανομένων πυροβολισμών και σαδιστικών ξυλοδαρμών με μαστίγια.<ref>https://www.nizkor.org/hweb/camps/bergen-belsen/belsen-trial-05.html</ref>
 
Στο δικαστήριο η Γκρέζε κατέθεσε το ιστορικό της:
 
«Γεννήθηκα στις 7 Οκτωβρίου 1923. Το 1938 εγκατέλειψα το δημοτικό σχολείο και δούλεψα για έξι μήνες σε ένα αγρόκτημα, μετά από το οποίο δούλευα σε ένα κατάστημα στο [[Λίχεν]] για έξι μήνες. Όταν ήμουν 15, πήγα σε σανατόρειο στο [[Χόενλιχεν]], όπου έμεινα για δύο χρόνια. Προσπάθησα να γίνω νοσοκόμα, αλλά ανταυτούαντ' αυτού με έστειλαν να εργαστώ σε γαλακτοκομείο στο [[Φίρστενμπεργκ]]. Τον Ιούλιο του 1942, προσπάθησα πάλι να γίνω νοσοκόμα, αλλά με έστειλαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ράβενσμπρικ, αν και διαμαρτυρήθηκα για αυτό. Έμεινα εκεί μέχρι τον Μάρτιο του 1943 όταν πήγα στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπιρκενάου. Έμεινα στο Άουσβιτς μέχρι τον Ιανουάριο του 1945. »
 
Οι επιζώντες μπόρεσαν να δώσουν λεπτομερείς μαρτυρίες σχετικά με δολοφονίες, βασανιστήρια, φρικαλεότητες και σεξουαλικές επιθέσεις στις οποίες η Ίρμα συμμετείχε κατά τη διάρκεια των ετών της στο Άουσβιτς και στο Μπέργκεν-ΜπέλσενΜπέλζεν. Υπήρξαν μαρτυρίες για σαδισμόσαδιστικές επιθέσεις, ξυλοδαρμούς και αυθαίρετους πυροβολισμούς των κρατουμένων, καθώς και διαλογή κρατουμένων για να εκτελεστούνθανατωθούν στους θαλάμους αερίων.
 
Η Γκρέζε φέρεται να φορούσε βαριές μπότες ως συνήθως και είχε ένα μαστίγιο και ένα πιστόλι. Οι μάρτυρες δήλωσαν ότι χρησιμοποίησεχρησιμοποιούσε τόσο σωματικές όσο και συναισθηματικές μεθόδους για να παρενοχλήσειπαρενοχλεί τους κρατουμένους. Ισχυρίστηκαν επίσης ότι χτύπησε μερικές γυναίκες μέχρι θανάτου. Κατηγορήθηκε επίσης ότι έφτιαχνε λάμπες από το δέρμα νεκρών Εβραίων.
 
Μετά από δίκη πενήντα τριών ημερών, η Γκρέζε καταδικάστηκε σε [[Απαγχονισμός|θάνατο δια απαγχονισμού]],μαζί με δύο άλλες φύλακες στρατοπέδων συγκέντρωσης, τη [[Γιοχάννα Μπόρμαν]] και τη [[Ελίζαμπεθ ΦόλκενραθΦόλκενρατ]] και οκτώ άνδρες για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο Άουσβιτς και το Μπέλζεν.<ref>''Belsen Beast, Irma Grese hanged with nine other horror camp aides'', UPI, 14 December 1945</ref>
 
Καθώς διαβάζονταν οι ετυμηγορίες, η Γκρέζε ήταν ο μόνη καταδικασμένη που παρέμεινεπαρέμενε ερειστική.<ref>Verdicts in the Belsen Trial", ''The Times'', 17 November 1945, pg. 4.</ref> Η επακόλουθη έφεσή της απορρίφθηκε.
 
Σύμφωνα με τη Wendy Adele-Marie Sarti, το βράδυ πριν από την εκτέλεση, η Γκρέζε τραγουδούσε ναζιστικά τραγούδια μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες μαζί με την Γιοχάννα Μπόρμαν.<ref>Sarti, Wendy Adele-Marie (2012), ''Women and Nazis'', Bethesda: Academica Press, ISBN 978-1936320127</ref>
 
== Εκτέλεση ==
Την Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 1945 στη φυλακή του Χάμελιν ,η Γκρέζε οδηγήθηκε στην αγχόνη. Οι γυναίκες εκτελέστηκαν μεμονωμένα με [[Απαγχονισμός|απαγχονισμό]] και στη συνέχεια οι άνδρες ανά δυάδες.<ref>"Belsen Gang Hanged", ''The Times'', 15 December 1945</ref> Ο συνταγματάρχης λοχίας[[αρχιλοχίας]] του συντάγματος Ρίτσαρντ Άντονι Ο'Νιλ, ο οποίος βοήθησε τον Βρετανό εκτελεστή, [[Άλμπερτ Πιερπόιντ|Άλμπερτ Πιέρποιντ]] δήλωσε αργότερα:
 
«Στις 9.34 π.μ. μπήκε στο θάλαμο εκτέλεσης, κοίταξε για μια στιγμή τους αξιωματούχους που στέκονταν γύρω της, και μετά περπάτησε στο κέντρο της παγίδας, όπου είχε μαρκαριστεί και στάθηκε σε αυτό το σημάδι πολύ σταθερά, και καθώς έβαλα την άσπρη κουκούλα πάνω από το κεφάλι της, είπε με αδύναμη φωνή, «Schnell» (γρήγορα). Η παγίδα άνοιξε και ο γιατρός που με ακολούθησε κάτω την κήρυξε νεκρή. Μετά από είκοσι λεπτά το σώμα αφαιρέθηκε από το σχοινί και τοποθετήθηκε σε φέρετρο έτοιμο για ταφή.»