Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
Στη διάρκεια της [[Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]], η Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας αποτελούσε καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού της [[Αθήνα|Αθήνας]], των Μεγάρων και των γύρω περιοχών, καθώς των Αγωνιστών αφού υπήρξε εκείνη την περίοδο νοσοκομείο. Ο ηγούμενός της, Γρηγόριος υπήρξε μέλος της [[Φιλική Εταιρία|Φιλικής Εταιρίας]]. Στο μοναστήρι φιλοξενήθηκαν και συνεδρίαζαν αγωνιστές που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις της [[Αττική|Αττικής]], της Αθήνας και του [[Φάληρο|Φαλήρου]] όπως οι [[Μακρυγιάννης]], [[Κίτσος Τζαβέλας|Τζαβέλας]], [[Νικόλαος Κριεζώτης|Κριεζώτης]], [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δ. Υψηλάντης]], [[Βάσος Μαυροβουνιώτης|Μαυροβουνιώτης]], [[Καραϊσκάκης]] και άλλοι.
Ο [[Κιουταχής]] προσπάθησε επανειλημμένως να καταλάβει τη Μονή χωρίς να το επιτύχει. Στον αύλιο χώρο της Μονής υπάρχει ο τάφος του οπλαρχηγού [[Γιάννης Γκούρας|Γιάννη Γκούρα]]. Επίσης φιλοξενήθηκε η βιβλιοθήκη και το τυπογραφείο των Αθηνών.
Μπροστά και επί της παραλίας στην είσοδο της Μονής βρίσκεται παλαιό οίκημα όπου έμεινε ο [[Άγγελος Σικελιανός]] από το [[1933]] έως [[1950]], με τον οποίο συναντιόταν ο [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιάς Παύλος]] κάθε φορά που επισκεπτόταν τον [[Ναύσταθμος Σαλαμίνας|ναύσταθμο της Σαλαμίνας.]]<ref>{{Cite web|url=https://enotitapagkosmia.blogspot.com/2020/10/1929-20-172.html|title=ENOTHTA: Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνος 1929.Εκκλησιαστικές φωτογραφίες του 20ου αιώνος. Ανάρτηση 172η|last=Μπουγας|first=Ιωαννης Π|ημερομηνία=Σάββατο, 10 Οκτωβρίου 2020 |website=ENOTHTA |accessdate=2020-10-10}}</ref>
 
Η Ιερά Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας είναι αφιερωμένη στη [[Κοίμηση της Θεοτόκου]] και εορτάζει στις 23 Αυγούστου. Η Μονή παρέμεινε ανδρώα μέχρι τις [[27 Ιουλίου]] του [[1944]], όπου μετατράπηκε σε γυναικεία, από τον μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος [[Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος|Ιάκωβο]]. Σήμερα σε αυτή εγκαταβιώνουν, εκτός της ηγουμένης, άλλες 17 μοναχές.