Ραούφ Ντενκτάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Νεότερη Ιστορία της Κύπρου}}{{πληροφορίες προσώπου}}
{{χωρίς παραπομπές|13|10|2016}}
{{επιμέλεια|Πλήρης έλλειψη ενοτήτων}}
Γραμμή 8:
Αναμείχθηκε για πρώτη φορά στα κοινά υπέρ της [[τουρκοκύπριος|τουρκοκυπριακής]] κοινότητος το [[1948]], οπότε υπηρέτησε ως μέλος της τουρκοκυπριακής αντιπροσωπείας κατά την Διασκεπτική Συνέλευση. Η διάσκεψη αυτή συνεκλήθη από τον τότε Κυβερνήτη της Κύπρου Λόρδο Γουίνστερ, με σκοπό να διερευνηθεί η δυνατότητα εισαγωγής νέου συντάγματος στην [[Κύπρος|Κύπρο]]. Λίγο αργότερα ([[1949]]) διορίστηκε από τους [[Αγγλία|Άγγλους]] [[αποικιοκρατία|αποικιοκράτες]] Δικηγόρος του Στέμματος (της Εισαγγελίας), ενώ το [[1953]] έγινε Βοηθός Γενικός Εισαγγελεύς. Κατά το διάστημα [[1956]]-[[1958]] υπηρέτησε ως Γενικός Εισαγγελεύς, αναλαμβάνοντας την προώθηση πολλών υποθέσεων αγωνιστών της [[ΕΟΚΑ]] που οδηγούνταν στα δικαστήρια και συνετέλεσε στην καταδίκη αρκετών.
 
Από το [[1957]] υπήρξε από τα ηγετικά στελέχη της τουρκοκυπριακής τρομοκρατικής οργανώσεως Τ.Μ.Τ. (Türk Mükavemet Teşkilatι=Τουρκική Αντιστασιακή Οργάνωση), η οποία είχε ιδρυθεί από την επίσημη [[Τουρκία]] στο πλαίσιο της πολιτικής της για την «επανάκτηση» της Κύπρου. Παράλληλα εξελίχθηκε σε ηγετική φυσιογνωμία των [[εξτρεμισμός|εξτρεμιστών]] Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι αντέτασσαν στο αίτημα των [[Ελληνοκύπριος|Ελλήνων της Κύπρου]] για Ένωση με την [[Ελλάδα]] την διχοτόμηση (ταξίμ).{{Νεότερη Ιστορία της Κύπρου}}Μετά την παραίτησή του από την θέση του Δικηγόρου του Στέμματος εξελέγη –με την πλήρη υποστήριξη της Τουρκίας– πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τουρκοκυπριακών Συνδέσμων.
 
Μετά την παραίτησή του από την θέση του Δικηγόρου του Στέμματος εξελέγη –με την πλήρη υποστήριξη της Τουρκίας– πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τουρκοκυπριακών Συνδέσμων.
 
Οι Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου του [[1959]] βρήκαν αντίθετο τον Ντενκτάς, ο οποίος θεωρούσε ότι η προτεινόμενη λύση ήταν μη λειτουργήσιμη και ότι η πλέον εφικτή (και δίκαιη) λύση ήταν αυτή της διχοτομήσεως. Εν τούτοις, δεν εξεδήλωσε κατά τρόπον ακραίο τις θέσεις του αυτές. Ανέλαβε, μάλιστα, επικεφαλής της τουρκοκυπριακής αντιπροσωπείας στην τετραμερή επιτροπή για την σύνταξη του Συντάγματος της [[Κυπριακή Δημοκρατία|Κυπριακής Δημοκρατίας]]. Προκριθέντος του [[Φαζίλ Κιουτσούκ]] για το αξίωμα του Αντιπροέδρου, ο ίδιος δεν διεκδίκησε κάποιο από τα τρία υπουργεία (Αμύνης, Γεωργίας, Υγείας), τα οποία, σύμφωνα με το [[Σύνταγμα]], προορίζονταν για τους [[Τουρκοκύπριοι|Τουρκοκυπρίους]]. Εξελέγη στο αξίωμα του προέδρου της Τουρκικής Κοινοτικής Συνελεύσεως, ένα είδος κοινοτικής Βουλής με αρμοδιότητες σε ζητήματα Παιδείας και Θρησκείας. Παράλληλα ήταν ο πολιτικός ηγέτης της Τ.Μ.Τ., η οποία, σε αντίθεση με την [[ΕΟΚΑ]], όχι μόνο δεν είχε διαλυθεί, αλλά ενισχυόταν με άντρες και οπλισμό από την [[Τουρκία]].