Πετιμέζι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Πετιμέζιπετιμέζι''' είναι το σταφύλι σε συμπυκνωμένη μορφή, σχεδόν ένα τσαμπί σταφύλι περιέχεται σε μία κουταλιά πετιμέζι<ref>{{Cite web|url=https://www.iatropedia.gr/eidiseis/i-zoi-ine-glikia-ke-geri-me-petimezi-to-come-back/33122/|title=Η ζωή είναι γλυκιά και γερή με πετιμέζι.Το come back|ημερομηνία=2013-09-04|website=Iatropedia.gr|language=el|accessdate=2019-04-09}}</ref>. Είναι ένα παχύρρευστο σιρόπι με σκούρο χρώμα, το οποίο παράγεται από το βράσιμο του [[Μούστος|μούστου]]. Είναι υποπροϊόν του [[Σταφύλι|σταφυλιού]] και χρησιμοποιείται κυρίως ως γλυκαντική ουσία για την παραγωγή γλυκόξινων πιάτων, για σάλτσες σαλατών, για σιρόπι γλυκών (π.χ. σε παγωτά, γιαούρτια, λουκουμάδες) και σε διάφορα ροφήματα αντί για ζάχαρη<ref name=":0">{{Cite web|url=http://www.diatrofisimera.gr/diatrofi/trofes/o-moustos-to-petimezi-kai-i-diatrofiki-tous-aksia/|title=Πετιμέζι διατροφική αξία|ημερομηνία=2014-09-16|website=Διατροφή Σήμερα!|language=en-CA|accessdate=2019-04-09}}</ref>. Όπως χαρακτηριστικά λέγεται, πρόκειται για το σταφύλι σε συμπυκνωμένη μορφή, όπου σχεδόν ένα τσαμπί σταφύλι περιέχεται σε μία κουταλιά πετιμέζι<ref>{{Cite web|url=https://www.iatropedia.gr/eidiseis/i-zoi-ine-glikia-ke-geri-me-petimezi-to-come-back/33122/|title=Η ζωή είναι γλυκιά και γερή με πετιμέζι.Το come back|ημερομηνία=2013-09-04|website=Iatropedia.gr|language=el|accessdate=2019-04-09}}</ref>.

Η λέξη '''Πετιμέζι'''"πετιμέζι" προέρχεται από την τουρκική λέξη '''pekmez''', ενώ κατά το Βυζάντιο ονομαζόταν '''έψημα.'''.

== Φαρμακευτική Δράσηδράση ==

Το Πετιμέζι βοηθάει στην καταπολέμηση του πονόλαιμου και έχει αντιβιοτικές ιδιότητες. Είναι πλούσιο σε '''Βιταμίνη Β6, Κάλιοκάλιο, Μαγνήσιομαγνήσιο, Μαγγάνιομαγγάνιο και Σίδηρο'''σίδηρο<ref name=":0" />. Δεν χρειάζεται συντηρητικά, χρωστικές, ζάχαρη και διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός ψυγείου.

== Χρήση σε Διάφοραδιάφορα Μέρημέρη της Ελλάδας ==

Την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, χρησιμοποιούσαν το Πετιμέζιπετιμέζι για την παρασκευή γλυκισμάτων, όπως τα παστέλια, τα καρυδάτα, την κυδωνόπαστα, τα λαλάγγια (τηγανίτες), τα κολλύρια (λουκουμάδες), οι πλακούντες (ζυμάρι με μέλι ή πετιμέζι)<ref>{{Cite web|url=https://www.archaiologia.gr/blog/2014/07/21/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b1%ce%af%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b2%cf%85%ce%b6%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bd%cf%8e%ce%bd-%ce%b3%ce%b5%cf%8d%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%bc%ce%ad%cf%83%ce%b1-%ce%b1-2/|title=Αρχαίων και Βυζαντινών γεύσεις μέσα από διαφορετικές οπτικές (Β΄ μέρος)|ημερομηνία=2014-07-21|website=Αρχαιολογία Online|language=el|accessdate=2019-04-08}}</ref>. Στην Κρήτη ήταν το κύριο γλυκαντικό αντί της ζάχαρης. Στην Μικρά Ασία το χρησιμοποιούσαν για την παρασκευή γλυκών, όπως ο κόκκινος χαλβάς, τα κυδώνια, η κρέμα με φρέσκο γάλα και πετιμέζι.