Κιλκίς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην κατεστραμμένη πόλη ήρθαν τον Αύγουστο του 1913 και εγκαταστάθηκαν Έλληνες Μακεδόνες πρόσφυγες από τις πόλεις [[Στρώμνιτσα]], [[Τίκφες]] και [[Γευγελή]] της βόρειας Μακεδονίας. Οι Στρωμνιτσιώτες έφεραν μαζί τους το λείψανο του αγίου Πέτρου, ενός εκ των Πεντεκαίδεκα Μαρτύρων πολιούχων της Στρώμνιτσας, που καθιερώθηκαν από τότε και ως πολιούχοι του Κιλκίς,{{πηγή}} και έδωσαν στην πόλη την ονομασία «Νέα Στρώμνιτσα»<ref name="Plethysmos">{{cite web|title=Εξέλιξη πληθυσμού Δήμου Κιλκίς|url=http://cultour.damt.gov.gr/article.php?article_id=1121&topic_id=53&level=3&belongs=10&area_id=6&lang=gr|archiveurl=https://archive.today/20120707100355/http://cultour.damt.gov.gr/article.php?article_id=1121&topic_id=53&level=3&belongs=10&area_id=6&lang=gr|archivedate=2012-07-07|work=Οδηγός Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας|accessdate= 2012-01-26|url-status=dead}}</ref>. Το επόμενο έτος, 1914, εγκαταστάθηκαν στο Κιλκίς Θρακιώτες από το [[Ακαλάν]]<ref>[http://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/download/5733/5472.pdf Μακεδονικά - eJournals]</ref><ref>[http://www.xanthi.ilsp.gr/thraki/history/his.asp?perioxhid=N0100 Ακαλάν Δήμος (1915 - 1919) Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός]</ref> (σήμερα Μπελοπόλιανε) και τη [[Στενήμαχος (Βουλγαρία)|Στενήμαχο]] της [[Ανατολική Ρωμυλία|Ανατολικής Ρωμυλίας]], λόγω των διώξεων των Βουλγάρων, και από τη [[Βιζύη]] της [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικής Θράκης]]. Από το 1913 έως το 1919 οι περισσότεροι Έλληνες των περιοχών αυτών μετακινήθηκαν εντός Ελληνικής επικράτειας στη Μακεδονία σύμφωνα με τη χάραξη των νέων συνόρων. Οι τελευταίοι Έλληνες της Στενημάχου, 304 οικογένεις, ήρθαν ως πρόσφυγες στο Κιλκίς το 1925 σύμφωνα με όσα είχε προβλέψει λίγα χρόνια νωρίτερα η [[Συνθήκη του Νεϊγύ]]. Οι Θρακιώτες πρόσφυγες της Στενημάχου τιμούν την Παναγία Ελεούσα και τον Άγιο Τρύφωνα προστάτη των αμπελοκαλλιεργητών καθώς ασχολούνταν με την καλλιέργεια της αμπέλου.<ref>[https://www.slideshare.net/makatsaveli/ss-73307491 Από τα μοναστήρια των χαμένων πατρίδων στα μοναστήρια του τόπου μας]</ref><ref>''Η Στρώμνιτσα, από την εποποιία στο δράμα''. Έκδοση του Συλλόγου Στρωμνιτσιωτών Κιλκίς «Η Τιβεριούπολις», Κιλκίς 1990</ref>{{page needed}}