Αννόβερο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η πόλη ιδρύθηκε στους μεσαιωνικούς χρόνους (οι πρώτες ενδείξεις ύπαρξης αγοράς στο μέρος αυτό χρονολογούνται στο 950) στις όχθες του ποταμού Λάϊνε. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε εκκλησιαστικά χειρόγραφα του 1150. Η πόλη έλαβε τα δικαιώματά της το 1241. Τον 14ο αιώνα η πόλη πέρασε μια περίοδο οικονομικής άνθησης, οπότε και χτίστηκαν και το τείχος και οι παλαιότερες εκκλησίες της πόλης, κατά τη διάρκεια του [[Τριακονταετής Πόλεμος|Τριακονταετούς πολέμου]]. Το 1636 ο δούκας του Calenberg[[Κάλενμπεργκ]] αποφάσισε να μετακινήσει την κατοικία του στο Αννόβερο. Το δουκάτο του ήταν γνωστό κατόπιν ως δουκάτο του Αννόβερου (Οίκος Αννόβερου). Οι απόγονοί του θα γίνονταν αργότερα βασιλιάδες της Μεγάλης Βρετανίας (μετά από το 1800, βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου) ο πρώτος τους ήταν ο Γεώργιος Α', ο οποίος ανήλθε στο βρετανικό θρόνο στο 1714. Ο ίδιος και οι διάδοχοί του στον αγγλικό θρόνο μέχρι τη βασίλισσα [[Βασίλισσα Βικτωρία|Βικτώρια]] ήταν συγχρόνως και [[Εκλέκτορας|εκλέκτορες]] του Αννόβερου. Κατά τη διάρκεια του 17ου και 18ου αιώνα ήταν κέντρο των γραμμάτων και των τεχνών, με φιλοσόφους όπως ο [[Γκόντφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς|Λάιμπνιτς]] και το μεγαλύτερο μέρος της παλιάς πόλης του Αννόβερου καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων. Από τα λίγα κτίρια που παρέμειναν είναι το νέο δημαρχείο (Neues Rathaus). Επίσης, η εκκλησία Εγκίντιενκίρχε δεν αναστηλώθηκε, αλλά παρέμεινε μνημείο των νεκρών του πολέμου.