Χορηγόσκαλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Πολλά προβλήματα παραμένουν...
ΗΑΛ (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 4:
 
==Πληροφορίες==
Βρίσκεται σε Β.Δ μέρος της περιοχής της Αρτεμισίας, Νότια της Νέδουσας, Νοτιοανατολικά του Δυρραχίου και περίπου 15 λεπτά πορείας από το εξωκλήσι του Αγίου Νικήτα. Από το σημείο αυτό, περνούσε ο συντομότερος ημιονικός δρόμος, ο οποίος συνέδεε τα Πισινά Χωριά του Μυστρά (σημερινά χωριά του Ταϋγέτου του Δήμου της Καλαμάτας) με τα Σαμπάζικα (Άκοβος Λεφτίνι, Γιανοκάμαρα  κ.λ.π.). Το δρόμο αυτόν χρησιμοποιούσαν και οι κάτοικοι των Πισινών Χωριών που πηγαινοέρχονταν στα σιταροχώραφα και τα ποιμνιοστάσια τους στο Κουτσιέντρι, Φτερούφι κλπ. , εκατοντάδες χρόνια πριν από το προαναφερόμενο τραγικό αυτό γεγονός.
 
Αποτελεί στενό ελικοειδές υπό μορφή σκάλας'''<sup>2</sup>''' και επικίνδυνο ημιονικό πέρασμα, ενόςμε μέρουςένα τμήμα του να βρίσκεται πάνω σε σάρα, από την ορθοπλαγιά των πρόβουνων του Ταϋγέτου '''Κάπελη – Φτερούφι''', τοστα ριζά της. Σημειώνεται ότι τα ριζά των παρακείμενων βράχων που εφάττωνται με τον ελικοειδή ημιονικό δρόμο, οποίοαποτελούν σύμφωνα με τους Δασικούς Χάρτες (1945-2017) αποτελεί, το όριο ανάμεσα στις σημερινές Τοπικές Κοινότητες Αρτεμισίας και Νέδουσας του Δήμου Καλαμάτας (Συντεταγμένες στο ΕΓΣΑ/1987 (Χ=340262, Ψ= 4110847) . Το σημείο αυτό, είναι πολύ καλά ορατό, από το 19ο19<sup>ο</sup> χιλιόμετρο της Ε.Ο. ΚαλαματαςΚαλαμάτας - Αρτεμισίας - ΣπαρτηςΣπάρτης. Σήμερα διακρίνεται μόνο ένα μέρος απο τη σάρα, ενώ το υπόλοιπο τμήμα της έχει καλυφθεί από θάμνους και ότι είχε απομείνει από τον ελικοειδή δρόμο κατέρευσε μετά τους σεισμούς του [[1986]] [2].
 
ΟΗ Αντώνιοςεν Μασουρίδηςλόγω καθορίζονταςπεριοχή δεμετά επακριβώςτο τη1826 γεωγραφικήέγινε θέσηευρύτερα τηςγνωστή Χωρυγόσκαλαςκαι σε διανοούμενους, με τααποτέλεσμα δεδομένανα τηςαποτελέσει εποχήςσημείο εκείνηςαναφοράς και για άλλα παρακείμενα τοπωνύμια. Ο Αντώνιος Μασουρίδης, στο βιβλίο του με τίτλο «Αλαγονιακά 1936» στη σελίδασελ. 251» γράφειμεταξύ ταάλλων εξήςαναφέρει: ''«Διαρκούσης της τυπώσεως των «Αλαγονιακών» ανεκοινώθη μοι υπό του φίλου συναδέλφου κ. Παυλάκη, τέως καθηγητού, ότι υπάρχει και έτερον σπήλαιον εν τω μέσω του βράχου του κειμένου παρά την άγαν ανωφερή ατραπόν, την άγουσαν εις Φτερούχι και δη προ της '''<u>Χορηγόσκαλας (sic)</u>'' Χωρυγόσκαλας''' ''δεξιά τω ανερχομένω.'' ''Το σπήλαιον τούτο και νυν ονομάζεται υπό του λαού'' '''''Ασκηταριό'''»''.
 
==Ονομασία==
Γραμμή 219:
 
==Πηγές - παραπομπές==
<references />2. Ηλία Αθ. Λαζάρου Σμηνάρχου (ΤΥΕ) ε. α. ¨ Όπισθεν του Μυστρά. Τόμος ΑΑ΄ σελ. 148 έως 160. "εκδ. Β΄. '''ISBN : 978 -618-83741-0-2'''
* '''Αλαγονιακά''' ''Αντωνίου Νικολ. Μασουρίδη'' σελ. 109