Ζωγράφου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 22:
Η περιοχή του '''Ζωγράφου''', έκτασης 8.517 στρεμμάτων και με πληθυσμό 71.026 κατοίκους (απογραφή 2011), είναι μία από τις ανατολικές συνοικίες της Αττικής. Βρίσκεται 4 χλμ. ανατολικά του κέντρου των Αθηνών. Το υψόμετρο του Δήμου Ζωγράφου αρχίζει από τα 130μ. και τελειώνει στα 220μ. Ο Δήμος συνορεύει βόρεια με τους δήμους [[Δήμος Παπάγου-Χολαργού|Παπάγου-Χολαργού]] ([[Παπάγου]]) και [[Δήμος Αθηναίων|Αθηναίων]] ([[Αμπελόκηποι (Αθήνα)|Αμπελόκηποι]]), νότια με το [[Καισαριανή|Δήμο Καισαριανής]] και Αθηναίων ([[Ιλίσια]]) και δυτικά πάλι με το Δήμο Αθηναίων ([[Γουδή]]), ενώ ανατολικά βρίσκεται το βουνό [[Υμηττός]].
Η περιοχή παλιά ήταν δασικό και καλλιεργήσιμο έδαφος με πλούσια βλάστηση, καλλιέργειες, δάσος και αλσύλλια, ενώ στα μέσα του 20ού αιώνα, με την πολεοδόμηση της Αθήνας αναπτύχθηκε. Σήμερα, υπάγεται στο γενικότερο πολεοδομικό συγκρότημα των
==Ιστορία==
Γραμμή 28:
Εκείνη την εποχή ο ηγούμενος της Ι.Μονής Πετράκη, ο Χαντζηπαρθένης Πετράκης αγόρασε από τον πασά των Αθηνών χιλιάδες στρέμματα γης στη σημερινή περιοχή του Ζωγράφου, καθώς και στην υπόλοιπη Αθήνα. Εν συνεχεία η περιουσία πήγε στους κληρονόμους του. Αυτοί το 1928 διένειμαν μεταξύ τους την μείζονα περιοχή Ζωγράφου σε οικόπεδα. Περίπου 600 στρέμματα γης στο σημερινό Τέρμα του Νέου Ζωγράφου έμειναν αδιανέμητα. Τα απομεινάρια του κελιού του Χαντζηπαρθένη Πετράκη βρίσκονται σήμερα στον χώρο μεταξύ των οδών Γεωργίου Ζωγράφου, Πλαστήρα, Ιοκάστης, Παξών και Γρ. Αυξεντίου.
Το 1902, ο [[Ιωάννης Ζωγράφος]], βουλευτής στο κόμμα του [[Θεόδωρος Δηλιγιάννης|Θεόδωρου Δηλιγιάννη]], αγόρασε μια μεγάλη έκταση από τη χήρα Βουρνάζου και στη συνέχεια τη ρυμοτόμησε σε οικόπεδα, τα οποία πουλούσε με δόσεις 112 δρχ. το μήνα. Ο Ιωάννης Ζωγράφος κράτησε μόνο ένα τμήμα στο σημείο συνάντησης των σημερινών λεωφόρων Αλ. Παπάγου και Γ. Ζωγράφου. Τα πρώτα σπίτια άρχισαν να κτίζονται στα κτήματα του «Ζωγράφου» το 1919. Δέκα χρόνια μετά, αριθμούσαν 100. Από εκείνους τους πρώτους οικιστές φτιάχτηκε και ο πρώτος ξύλινος ναΐσκος προς τιμή του Αγίου Θεράποντα, που σήμερα είναι ο επιβλητικότερος στη περιοχή. Εκτός των Ζωγραφαίων, υπήρχαν κι άλλοι μεγάλοι κτηματίες της περιοχής (όπως Πετράκηδες, Σταματοπουλαίοι, Αργυροπουλαίοι κ.ά.), που είχαν αγοράσει ένα από τα καλύτερα κομμάτια της Αθήνας, με ωραίο κλίμα και πολύ κοντά στην Αθήνα. Η νότια πλευρά του Ζωγράφου ήταν το άλλοτε ρέμα του Χουσεΐν μπέη, στη βόρεια πλευρά του οποίου είχε κτισθεί το θεραπευτήριο του Συγγρού. Αυτό το ρέμα καλύφθηκε στις αρχές του 1960 επί [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλέως Παύλου]].
Οι σημερινές περιοχές: Άνω Ιλίσια, Γουδή και Ζωγράφου ονομαζόντουσαν παλιά «Κουπόνια» ή «Καπούνια». Κατά ορισμένους θεωρήθηκε ότι η ονομασία της περιοχής με το τοπωνύμιο Κουπόνια ή Καπόνια πρέπει να έγινε με τη μοιρασιά των κτημάτων του Υμηττού (ανατολικά και δυτικά από τους Τούρκους το έτος 1793), όπου κάθε Οθωμανός έπαιρνε από 6 λαχίδια (κουπόνια αλλιώς). Αυτή όμως η εκδοχή της ονομασίας δεν ευσταθεί από τα ιστορικά στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία, η έκταση του σημερινού Νέου Ζωγράφου ανήκε εξ ολοκλήρου στον πασά των Αθηνών. Πιθανότερο είναι, την αρχική ονομασία που ήταν Καμπούνια, την έδωσαν προφανώς στην περιοχή οι ναυτικοί από τα νησιά του Αργοσαρωνικού, επειδή η μορφολογία του εδάφους τους θύμιζε τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, όταν το καμπούνι του πλοίου τους ανεβοκατέβαινε στα κύματα. Η περιοχή ανήκε διοικητικά στον Δήμο Αθηναίων, του οποίου πρώτος Δήμαρχος ήταν ο Ανάργυρος Πετράκης, κληρονόμος του μοναχού Χαντζηπαρθένη Πετράκη, αρχικού ιδιοκτήτη της περιοχής.
Γραμμή 36:
Σταδιακά, η κοινότητα Ζωγράφου μεγαλώνει και στα όρια της κοινότητας, εκτός από τις περιοχές Ζωγράφου και Γουδή, συμπεριλαμβάνονται τα Κουπόνια και η περιοχή του φυτωρίου του Υπουργείου Γεωργίας τα σημερινά "Άνω Ιλίσια". Πολλές καλαίσθητες βίλες που σώζονται ακόμα και σήμερα αρχίζουν να κτίζονται. Η βίλα του Κώστα Ζωγράφου, η βίλα Βοναπάρτη που στεγάζει το Συμβουλευτικό Κέντρο Οικογενειών του Δήμου, η βίλα Βουτυρά, σήμερα Πνευματικό Κέντρο. Επίσης η οικία Γεωργίου Γουναρόπουλου, σήμερα Μουσείο και Πινακοθήκη. Την ίδια εποχή ιδρύθηκε ο πρώτος ποδοσφαιρικός σύλλογος, με την επωνυμία "Ένωση Ζωγράφου". Το γήπεδό του, βρισκόταν μεταξύ των σημερινών οδών Ξηρογιάννη, Αλ. Παπάγου, Γ. Παπανδρέου και Δαβάκη Πίνδου. Στα Κουπόνια εγκαταστάθηκε και το πρώτο αστυνομικό τμήμα. Άρχισε να λειτουργεί ο πρώτος υπαίθριος κινηματογράφος "ΠΑΥΣΙΛΥΠΟΝ", στη θέση της σημερινής πλατείας Δ. Αλεξανδρή (Γαρδένια).
Το 1945, η κληρονόμος Πετράκη, Σοφία Κορομηλά αφήνει στην Ι. Μονή Καλογραιών Καλαμάτας όλη την περιουσία της επειδή την γηροκόμησαν οι μοναχές. Ανάμεσα στην περιουσία που άφησε βρίσκονται και πολλά στρέμματα γης στο τέρμα του Νέου Ζωγράφου. Η Ι. Μονή
[[Αρχείο:Attica 06-13 Zografou 02 Mansion.jpg|thumb|Η Βίλα Ζωγράφου]]
| |||