Λουί-Φερντινάν Σελίν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Ναζισμός; προστέθηκε η Κατηγορία:Ναζιστές (με το HotCat) |
μ Ρομπότ: Διόρθωση συνδέσμων προς biblionet https://w.wiki/h7w |
||
Γραμμή 17:
|υπογραφή =
}}
Ο '''Λουί Φερντινάν Σελίν''' (''Louis-Ferdinand Céline'', [[27 Μαΐου]] [[1894]] - [[1 Ιουλίου]] [[1961]]) ήταν [[Γάλλοι|Γάλλος]] μυθιστοριογράφος, φυλλαδιογράφος και ιατρός. Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν '''Λουί Φερντινάν Ντετούς''' (''Louis Ferdinand Destouches''). Το όνομα Σελίν ήταν το μικρό όνομα της γιαγιάς του. Ο Λουί Φερντινάν Σελίν δημιούργησε ένα νέο ύφος γραφής που εκσυγχρόνισε τη γαλλική λογοτεχνία. Μέχρι σήμερα παραμένει αμφιλεγόμενη προσωπικότητα λόγω του παθιασμένου [[Αντισημιτισμός
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στο Κουρμπβουά το 1894. Το [[1912]], για να αντιδράσει στους γονείς του, κατατάχτηκε εθελοντικά στο πεζικό, όπου τον πρόλαβε ο [[Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος]]<ref>[
Τον Μάρτιο του [[1915]] στάλθηκε στο [[Λονδίνο]] στα γαλλικά γραφεία διαβατηρίων. Στο Λονδίνο γνώρισε την πρώτη του σύζυγο Σουζάν Νεμπού από την οποία πήρε διαζύγιο ένα χρόνο μετά. Όσο ήταν στο Λονδίνο η κατάσταση του τραυματισμένου χεριού του επιδεινώθηκε, καθιστώντας τον ακατάλληλο να συμμετέχει στον στρατό πλέον, οπότε και αποστρατεύτηκε.
Το [[1916]] στάλθηκε στο [[Καμερούν]] ως εκπρόσωπος της εταιρείας που εργαζόταν και επέστρεψε στη Γαλλία το 1917. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, ξεκίνησε τις σπουδές του στην ιατρική της [[Ρεν]] το [[1919]] και παντρεύτηκε την Εντίθ Φολέ, κόρη του προέδρου του τμήματος της ιατρικής.
Αφού τελείωσε τις σπουδές του στην ιατρική, συμμετείχε για λογαριασμό της [[Κοινωνία των Εθνών|Κοινωνίας των Εθνών]] σε υγειονολογικές αποστολές στην [[Αμερική]], την [[Αφρική]] και την [[Ευρώπη]] προτού εγκατασταθεί στο [[Παρίσι]] ως γιατρός<ref>[http://www.psichogios.gr/site/Authors/show/78 Λουί-Φερντινάν_Σελίν] Εκδόσεις Ψυχογιός</ref>.
Ο Σελίν με την ιδιότυπη, σχεδόν παραληρηματική, αντιακαδημαϊκή γλώσσα του έγινε διάσημος με το "[[Ταξίδι στην άκρη της νύχτας]]" (1932)<ref>''Τέσσερις προσωπικότητες έφυγαν από τη ζωή'', Ιστορικό Λεύκωμα 1961, σελ. 141, Καθημερινή (1997)</ref>, προκαλώντας από την πρώτη στιγμή ατμόσφαιρα μυστηρίου και αντιπαραθέσεων<ref>[http://www.politeianet.gr/books/9789600513240-celine-louis-ferdinand-estia-taxidi-stin-akri-tis-nuchtas-199319 Ταξίδι στην άκρη της νύχτας] Βιβλιοπωλείο Πολιτεία</ref>. Εννέα ακόμα μυθιστορήματα ("Θάνατος με δόσεις", "Μακελειό", "Από τον έναν πύργο ο άλλος", "Βορράς", κ.ά.) επισφράγησαν την ιδιοφυή καινοτομία του.
Η αντισημιτική και φιλοναζιστική στάση του τον ανάγκασε να καταφύγει το [[1944]] στη [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανία]] και εν συνεχεία στην [[Κοπεγχάγη]], όπου φυλακίστηκε για ένα διάστημα και όπου παρέμεινε για μία εξαετία, εν αναμονή της δίκης του στη Γαλλία για [[Εσχάτη προδοσία]].
Ο Σελίν συνέταξε και εξέδωσε τρεις αντισημιτικούς λιβέλους ([[1937]], [[1938]] και [[1941]]), που του κόστισαν τη δίκη του, στις [[15 Δεκεμβρίου]] του [[1949]]. Τελικά, στις [[21 Φεβρουαρίου]] του [[1950]] ο Σελίν καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους, 50.000 φράγκα πρόστιμο, κατάσχεση της μισής του περιουσίας και εθνική ατίμωση<ref>[http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=244394 Μιτεράν αποκλείει Σελίν] εφημερίδα Ελευθεροτυπία</ref>.
Το [[1951]] αμνηστεύτηκε και αποσύρθηκε στο παρισινό προάστιο [[Μεντόν]], συνεχίζοντας να συγγράφει έως το θάνατό του, το [[1961]]. Το ύφος του Σελίν, άμεσο και σαγηνευτικό, βρήκε δεκάδες μιμητές. Ανάμεσά τους ο [[Ζαν-Πωλ Σαρτρ]], ο [[Ζαν Ζενέ]], ο [[Γουίλιαμ Μπάροουζ]], ο [[Κουρτ Βόνεγκατ]] και άλλοι<ref>[http://www.halandri.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=269&newsid=1490 Λέσχη Ανάγνωσης Ιστορικού Μυθιστορήματος] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20160306230252/http://www.halandri.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=269&newsid=1490 |date=2016-03-06 }} Δήμος Χαλανδρίου</ref>.
| |||