Ίρμα Γκρέζε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Γκρέζε ήταν μεταξύ των 44 ατόμων που κατηγορήθηκαν για εγκλήματα πολέμου στη [[δίκη του Μπέλσεν|δίκη του Μπέλζεν]]. Η δίκη ξεκίνησε στις 17 Σεπτεμβρίου 1945 στο [[Λύνεμπουργκ]] και ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 1945. Η ίδια είχε ως κύριο συνήγορό της τον Majorταγματάρχη L. Cranfield.

{{απόσπασμα|«Γεννήθηκα στις 7 Οκτωβρίου 1923. Το 1938 εγκατέλειψα το δημοτικό σχολείο και δούλεψα για έξι μήνες σε ένα αγρόκτημα, μετά από το οποίο δούλευα σε ένα κατάστημα στο [[Λίχεν]] για έξι μήνες. Όταν ήμουν 15, πήγα σε σανατόρειοσανατόριο στο [[Χόενλιχεν]], όπου έμεινα για δύο χρόνια. Προσπάθησα να γίνω νοσοκόμα, αλλά αντ' αυτού με έστειλαν να εργαστώ σε γαλακτοκομείο στο [[Φίρστενμπεργκ]]. Τον Ιούλιο του 1942, προσπάθησα πάλι να γίνω νοσοκόμα, αλλά με έστειλαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ράβενσμπρικ, αν και διαμαρτυρήθηκα για αυτό. Έμεινα εκεί μέχρι τον Μάρτιο του 1943 όταν πήγα στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπιρκενάου. Έμεινα στο Άουσβιτς μέχρι τον Ιανουάριο του 1945.»}}

Η Γκρέζε φέρεται να φορούσε βαριές μπότες ως συνήθως και είχε ένα μαστίγιο και ένα πιστόλι. Οι μάρτυρες δήλωσαν ότι χρησιμοποιούσε τόσο σωματικές όσο και συναισθηματικές μεθόδους για να παρενοχλεί τους κρατουμένους. Ισχυρίστηκαν επίσης ότι χτύπησε μερικές γυναίκες μέχρι θανάτου. Κατηγορήθηκε επίσης ότι έφτιαχνε λάμπες από το δέρμα νεκρών Εβραίων.

Καθώς διαβάζονταν οι ετυμηγορίες, η Γκρέζε ήταν ο μόνη καταδικασμένη που παρέμενε ερειστικήεριστική.<ref>Verdicts in the Belsen Trial", ''The Times'', 17 November 1945, pg. 4.</ref> Η επακόλουθη έφεσή της απορρίφθηκε.

Σύμφωνα με τη Wendy Adele-Marie Sarti, το βράδυ πριν από την εκτέλεση, η Γκρέζε τραγουδούσε ναζιστικά τραγούδια μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες μαζί με τηντη Γιοχάννα Μπόρμαν.<ref>Sarti, Wendy Adele-Marie (2012), ''Women and Nazis'', Bethesda: Academica Press, ISBN 978-1936320127</ref>