Σφαγή του Ναυαρίνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο ιστορικός [[Τζορτζ Φίνλεϊ]] σημειώνει ότι έναςο Έλληνας[[Αμβρόσιος ιερέας, πουΦραντζής ονομαζόταν(πρεσβύτερος)|Αμβρόσιος Φραντζής]], ήταν αυτόπτης μάρτυρας στις σφαγές. Με βάση τις περιγραφές που παρείχε ο Φραντζής, έγραψε πως ''οι γυναίκες πληγωμένες από τα βόλια ορμούσαν στη θάλασσα για να διαφύγουν, αλλά τις πυροβολούσαν εσκεμμένα ...''<ref>Finlay, p. 263</ref>. ΤοΟ κείμενοΦραντζής, τουαφού Φραντζήπρώτα έχειαναφέρει ωςπως η σφαγή δεν ήταν προσχεδιασμένη, αλλά αποτέλεσμα αντεκδίκησης, γράφει τα εξής:

<blockquote>''Τοιαύτη σφαγή τραγική και φόνος δεν εφάνησαν εις κανενός αιώνος ιστορίαν, καθότι όσοι εθανατώνοντο από βολήν πυροβόλου πάραυτα ελυτρούντο, αλλά όσοι επληγώντο, γυναίκες και άνδρες, έτρεχον εις την θάλασσαν ημιθανείς, τους οποίους, πλέοντας εις την θάλασσαν δι’ αλλεπαλλήλων πυροβολισμών εθανάτωναν. Άλλοι δε πάλιν βλέποντες άλλους να θανατώνονται ανηλεώς, δειλιώντες τον θάνατον, μάλιστα αι γυναίκες με τα βρέφη εις τας αγκάλας, ερρίπτοντο εις την θάλασσαν ολόγυμνοι (καθότι τους εξέδυον ολογύμνους), οι δε Έλληνες και εν τη θαλάσση επυροβόλουν κατ’ αυτών, ώστε τα ύδατα της θαλάσσης κατεφοινίσσοντο (κοκκίνισαν) από τα εκχεόμενα αίματα των δυστυχών αυτών ανθρώπων. Πολλοί δε πάλιν Έλληνες ήρπαζον εις χείρας των τα βρέφη και τους τριετείς και πενταετείς παίδας, και άλλα μεν έρριπτον κατά των πετρών και τα εθανάτωναν, άλλα δε ρίπτοντες ζώντα εις ην θάλλασσαν, επυροβόλουν κατ’ αυτών εντός του ύδατος ώστε τα δυστυχή πλάσματα και πνιγόμενα ακόμη υπό των θαλασσίων υδάτων, επυροβολούντο είναι δε απερίγραπτα όλα όσα έγιναν τα οποία τω όντι είναι έργα θηριωδίας μάλλον, ή εκδικήσεως''<ref>Φραντζής 1839, Α 399398-400</ref></blockquote>