Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 280:
 
===Το ΚΚΕ και η στάση του στις Εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946===
[[File:Zachariadis.jpg|20px200px|thumb|Ο Γ.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. (1931-1936, 1945-1956) [[Νίκος Ζαχαριάδης]]]]
Η [[Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1945|Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη]] αρχικά αντιμετωπίσθηκε με ανοχή από το ΚΚΕ αλλά μόνο για δεκαπέντε ημέρες και στις 11 Δεκεμβρίου 1946 η Κ.Ε. του ΕΑΜ απέσυρε την υποστήριξή της. Στις 7 Φεβρουαρίου 1946 ζήτησε το ΕΑΜ την αναβολή των εκλογών για δύο μήνες, τον σχηματισμό κυβέρνησης ευρείας δημοκρατικής συνεννόησης, εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού,γενίκευση της αμνηστίας και εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων. Η αποχή που πρότεινε η αριστερά από τις εκλογές «[...] ''είχε ως άμεσο και κύριο στόχο να αμφισβητήσει εκ των προτέρων και να αποδυναμώσει δραστικά τη νομιμοποιητική αξία του εκλογικού αποτελέσματος''», αλλά συνδεόταν επίσης και με το πιθανό ενδεχόμενο μιας ένοπλης σύγκρουσης. Η διπλή αυτή πολιτική του ΚΚΕ επικυρώθηκε στη 2η Ολομέλεια της ΚΕ (12-15 Φεβρουαρίου 1946), η οποία επικύρωσε την αποχή από τις εκλογές.<ref>Ηλίας Νικολακόπουλος,«Μετά τα Δεκεμβριανά. Από την Βάρκιζα ως την παλινόρθωση της Βασιλείας»,Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1770-2000, τομ.8 Η εμπόλεμη Ελλάδα 1940-1949. Αλβανικό έπος -Κατοχή και Αντίσταση-Εμφύλιος, εκδ.Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2003,σελ.209</ref> Βέβαια μετά το τέλος του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|Εμφυλίου]], το ΚΚΕ αναγνώρισε ως λανθασμένη την επιλογή αυτή: το 1950 το χαρακτήρισε ''σεχταριστικό οπορτουνιστικό λάθος'', ''λάθος τακτικής'', και το 1956, λάθος με ''βαρύτατες συνέπειες''<ref>Ηλίας Νικολακόπουλος,«Μετά τα Δεκεμβριανά. Από την Βάρκιζα ως την παλινόρθωση της Βασιλείας»,Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1770-2000, τομ.8 Η εμπόλεμη Ελλάδα 1940-1949. Αλβανικό έπος -Κατοχή και Αντίσταση-Εμφύλιος, εκδ.Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2003,σελ.209-210</ref> Το ΚΚΕ αν και είχε δώσει εντολή στις οργανώσεις του για απραξία και αφάνεια προκειμένου να μην δίδει επιχειρήματα στους αντιπάλους του, δεν παρέλειψε να δώσει «''μια μαχητική υπενθύμιση της ύπαρξής''» του την ίδια την ημέρα των [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1946|εκλογών, στις 31 Μαρτίου 1946]], μετά από εντολή της ηγεσίας του ΚΚΕ, ομάδα διωκομένων του ΚΚΕ, χτύπησε τη φρουρά στο [[Λιτόχωρο]].<ref>Γιώργος Μαργαρίτης, «Ο Εμφύλιος πόλεμος. Η πολιτική και η στρατιωτική σύγκρουση 1946-1949»,Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1770-2000, τομ.8 Η εμπόλεμη Ελλάδα 1940-1949. Αλβανικό έπος -Κατοχή και Αντίσταση-Εμφύλιος, εκδ.Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2003,σελ.237</ref>