Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{WikidataCoord|display=title}}
 
{{Πόλη (Γαλλία)}}
Το '''Ταν''' ([[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]]: Thann) είναι γαλλική κοινότητα του νομού [[Άνω Ρήνος|Άνω Ρήνου]], υπονομαρχία του νομού, στη διοικητική περιοχή [[Γκραντ Εστ]], στη βορειοανατολική [[Γαλλία]].
 
Βρίσκεται στην ιστορική και πολιτιστική περιοχή της [[Αλσατία|Αλσατίας]]. Ο πληθυσμός της κοινότητας ανέρχεται σε 7.780 κατοίκους (2017).
 
Οι κάτοικοι ονομάζονται Τανουά (ζ).<ref>{{Cite web|url=https://www.habitants.fr/thann/services-publics|title=habitants.fr/thann/services-publics|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
== Περιγραφή ==
[[Αρχείο:Alsace-Champagne-Ardenne-Lorraine et provinces.svg|αριστερά|μικρογραφία|250x250εσ|Χάρτης της περιοχής [[Γκραντ Εστ|Γκραντ-Εστ]], το Ταν στα νοτιοδυτικά του νομού [[Άνω Ρήνος|Άνω Ρήνου]]]]
Η κοινότητα Ταν βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του [[Νομοί της Γαλλίας|νομού]] [[Άνω Ρήνος|Άνω Ρήνου]], στη διοικητική περιοχή [[Γκραντ Εστ|Γκραντ-Εστ]], κοντά στα σύνορα με την [[Ελβετία]] και τη [[Γερμανία]]. Βρίσκεται στην ιστορική και πολιτιστική περιοχή της [[Αλσατία|Αλσατίας]]
 
Είναι η μία από τις υπονομαρχίες του νομού, οι άλλες είναι οι κοινότητες [[Μυλούζ]] και [[Αλτκίρς]], και έχει πληθυσμό 7.780 κατοίκους (2017). Είναι το κέντρο ευρύτερης αστικής ζώνης με 31 817 (2015).
 
Το Ταν βρίσκεται στους πρόποδες της [[Οροσειρά του Ιούρα|οροσειράς Ζυρά]] (Ιούρας) στην κοιλάδα του ποταμού Τυρ και είναι χτισμένο στις όχθες του ποταμού Τυρ. Έχει ενωθεί με την κοινότητα Βιέ-Ταν (Παλαιό Ταν), που βρίσκεται κατά μήκος της εθνικής οδού 66 και της σιδηροδρομικής γραμμής.
 
Η απόσταση από το Στρασβούργο
 
Η έκταση της κοινότητας είναι 12,51 χμ[[Τετραγωνικό χιλιόμετρο|²]]. Βρίσκεται σε υψόμετρο 328 έως 922 μέτρων.
 
== Μνημεία -αξιοθέατα ==
[[Αρχείο:2013-09-14 11-40-10-Collegiale Saint-Thiebaut de Thann-PA00085696.jpg|μικρογραφία|Η εκκλησία Σαιν-Τιεμπώ, είσοδος της δυτικής πλευράς]]
Παρά τις σοβαρές ζημίες που υπέστη στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο]] και τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]], η κοινότητα διατηρεί πολλά παλιά κτήρια και αξιοσημείωτα μνημεία.
 
Η εκκλησία Σαιν-Τιεμπώ
 
Βρίσκεται στο κέντρο της παλιάς πόλης, η εκκλησία γνωστή ως Collégiale είναι καλό παράδειγμα του στιλ της γοτθικής αρχιτεκτονικής που άνθισε στην κοιλάδα του Ρήνου στα τέλη του Μεσαίωνα. Οι καθεδρικοί ναοί του [[Στρασβούργο|Στρασβούργου]] και του [[Φράιμπουργκ]] στη [[Γερμανία]] είναι επίσης χτισμένοι σε παρόμοιο ρυθμό.
 
Το κτίριο οφείλει το όνομά του "La collégiale" στο κολέγιο των μοναχών που μετακόμισαν στο Ταν από την κοντινή πόλη Σαιντ-Αμαρέν το 1442. Η κατασκευή του collégiale διήρκεσε περισσότερα από 200 χρόνια, από το τέλος του 13ου αιώνα έως τον 15ο αιώνα και ολοκληρώθηκε το 1516 με το ύψος των 78 μέτρων.
 
Για μια εκτενή μελέτη της συλλογικής εκκλησίας Thann, τις συνθήκες ανέγερσής της, ζητήματα προστασίας και μοναδικά γλυπτικά προγράμματα, δείτε Assaf Pinkus, Workshops and Patrons of St. Theobald in Thann (Waxmann Verlag: Muenster, Berlin, Νέα Υόρκη, 2006) .
 
Ο πύργος των μαγισσών
 
Αυτός ήταν ένας πύργος στα τείχη της παλιάς πόλης και χτίστηκε το 1411. Η βολβοειδής στέγη χρονολογείται από το 1628. Σήμερα στο εσωτερικό στεγάζεται ένα μουσείο αφιερωμένο στην οινοποίηση.
 
Το κάστρο του Ενγκελμπούρ
 
Τα ερείπια του κάστρου του Ένγκελμπουργκ βρίσκονται σε έναν λόφο βόρεια της παλιάς πόλης. Το κάστρο χτίστηκε τον 13ο αιώνα από τους Counts of Ferrette για να ελέγχει την είσοδο στην κοιλάδα και να εξασφαλίζει την πληρωμή διοδίων από όσους επιθυμούν να διασχίσουν τα Βόσγια όρη μέσω της κοιλάδας του ποταμού Τυρ και του Col de Bussang. Το κάστρο καταστράφηκε κατόπιν εντολής του Λουδοβίκου ΙΔ'. Κατά τη διάρκεια της κατεδάφισης, ένας από τους πύργους έσπασε σε τμήματα, ένα από τα οποία σχηματίζει ένα μεγάλο πέτρινο δακτύλιο γνωστό στην περιοχή σήμερα ως ''Το μάτι της μάγισσας''.
 
== Τουρισμός ==
 
* Το Ταν είναι το νότιο άκρο του [[Δρόμος του κρασιού της Αλσατίας|Δρόμου του κρασιού της Αλσατίας]]. Η βόρεια πλευρά της πόλης παραβλέπεται από τον αμπελώνα Rangen, έναν από τους λίγους αμπελώνες στην Αλσατία που έχει χαρακτηριστεί grand cru.
* Το Thann βρίσκεται σε καλή τοποθεσία για πρόσβαση στο Parc naturel régional des Ballons des Vosges [fr].
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
Η [https://ville-thann.fr/ ιστοσελίδα της κοινότητας Ταν] (γαλλικά)
 
== Παραπομπές ==
<references />
{{Authority control
}}
[[Κατηγορία:Πόλεις της Αλσατίας]]
[[Κατηγορία:Πόλεις της Γαλλίας]]
 
 
 
 
{{Βιβλίο
| πρωτότυπο_όνομα_βιβλίου = Le Docteur Pascal
| όνομα_ελληνικής_μετάφρασης = Ο γιατρός Πασκάλ
| εικόνα = [[Αρχείο:ZolaDoctorPascal.jpg|200px]]
| λεζάντα =
| συγγραφέας = [[Εμίλ Ζολά]]
Γραμμή 19 ⟶ 78 :
| πρώτη_έκδοση_μετάφρασης =
}}
'''Ο γιατρός Πασκάλ''' (Γαλλικά: ''Le Docteur Pascal)'' είναι το εικοστό και τελευταίο μυθιστόρημα του [[Εμίλ Ζολά]] στον εικοσάτομο μυθιστορηματικό κύκλο του [[Οι Ρουγκόν-Μακάρ|''Οι Ρουγκόν-Μακάρ'']]. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 1893.<ref>{{Cite web|url=http://www.leslyriades.fr/spip.php?article817|title=leslyriades|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
Η πρόθεση του Ζολά στο [[Μυθιστόρημα-ποταμός|μυθιστόρημα-ποταμό]] ''Οι Ρουγκόν-Μακάρ'' ήταν να δείξει πώς επιδρούσε η [[κληρονομικότητα]] και το [[περιβάλλον]] στα μέλη μιας οικογένειας κατά τη διάρκεια της [[Δεύτερη Γαλλική Αυτοκρατορία|Δεύτερης Αυτοκρατορίας]]. Σ' αυτό το μυθιστόρημα ολοκλήρωσε τις θεωρίες του περί κληρονομικότητας.<ref>{{Cite web|url=https://www.superprof.fr/ressources/langues/francais/autres-niveaux-fr1/tout-niveau-fr1/ouvrage-medecin-zola.html|title=superprof.fr/ressources/langues/francais/autres-niveaux-fr1/tout-niveau-fr1/ouvrage-medecin-zola|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> ''Ο γιατρός Πασκάλ'' είναι ουσιαστικά μια ιστορία για τον αγώνα της επιστήμης έναντι της πίστης, του σκοταδισμού και των προκαταλείψεων. Η υπόθεση διαδραματίζεται μεταξύ 1872 και 1874, μετά την πτώση της [[Δεύτερη Γαλλική Αυτοκρατορία|Δεύτερης Αυτοκρατορίας]], μια περίοδος που παρείχε το ιστορικό πλαίσιο για ολόκληρο το έργο.<ref>{{Cite web|url=https://www.babelio.com/livres/Zola-Les-Rougon-Macquart-tome-20--Le-Docteur-Pascal/7114|title=babelio.com/livres/Zola-Les-Rougon-Macquart-tome-20--Le-Docteur-Pascal|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
Ο γιατρός Πασκάλ είναι, όπως έγραψε ο συγγραφέας, «ένα από τα πιο αγαπημένα μου μυθιστορήματα», γιατί είναι ταυτόχρονα, όπως αναφέρει, «η περίληψη και το συμπέρασμα όλης μου τη δουλειάς». Ο Πασκάλ είναι ένας από τους πιο σημαντικούς χαρακτήρες όλων των μυθιστορημάτων του Ζολά. Πράγματι, είναι ο μόνος που ταυτόχρονα δεν ενδιαφέρεται και χωρίς ελάττωμα. Μέσα από αυτό το μυθιστόρημα, ο συγγραφέας μας ενημερώνει για τους δικούς του λόγους ύπαρξης.<ref>{{Cite web|url=http://les.tresors.de.lys.free.fr/poetes/zola/10_le_docteur_pascal/menu_le_docteur_pascal.htm|title=les.tresors.de.lys.free/le_docteur_pascal|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
== Περίληψη υπόθεσης ==
[[Αρχείο:Arbre genealogique des Rougon-Macquart annoté.jpg|μικρογραφία|280x280εσ|Σχολιασμένο οικογενειακό δέντρο Rougon-Macquart. Αυτό το δέντρο είναι το τελευταίο που έκανε ο Ζολά. Είναι μέρος των προπαρασκευαστικών αρχείων για το μυθιστόρημα Le Docteur Pascal. Βρίσκουμε εκεί συγκεκριμένα το «άγνωστο παιδί» που πρέπει να γεννηθεί από τον Clotilde και τον Pascal μετά το θάνατο αυτού.]]
Ο γιος του Πιέρ και της Φελισιτέ Ρουγκόν είναι 59 ετών όταν αρχίζει η ιστορία. Ζει στην Πλασσάνς, όπου εργάζεται για τριάντα χρόνια στο πεδίο της κληρονομικότητας, εξετάζοντας, καταγράφοντας και χρονολογώντας τη δική του οικογένεια. Για κάθε μέλος της οικογένειας Ρουγκόν-Μακάρ έχει δημιουργήσει ένα αρχείο, που η μητέρα του θέλει να καταστρέψει επειδή θα μπορούσαν να εκθέσουν μελλοντικά την οικογένεια ... Η μητέρα του καταφέρνει να πείσει την Μαρτίν, υπηρέτρια του Πασκάλ, και την Κλοτίλντ, την ανιψιά που μεγαλώνει ο Πασκάλ από τότε που ήταν επτά ετών, να τη βοηθήσουν στην καταστροφή των αρχείων, στηριζόμενη στην αφοσίωση και την ανησυχία τους για τη σωτηρία της ψυχής του κυρίου τους. Ωστόσο, ο Πασκάλ εμποδίζει την πρόσβαση στο ντουλάπι που περιείχε τα έγγραφα. Επιπλέον, μαθαίνουμε στο τέλος του βιβλίου ότι η Κλοτίλντ απομακρύνθηκε από το «φυσικό» περιβάλλον της από τον γιατρό Πασκάλ, ο οποίος ήθελε να δοκιμάσει σ'αυτήν τις θεωρίες του σχετικά με την κληρονομικότητα, μεγαλώνοντάς την σε ένα περιβάλλον «καλοσύνης και αγάπης». Είναι, ως ένα βαθμό, το «αντικείμενο» του Πασκάλ, όπως λέει η ίδια στο προτελευταίο κεφάλαιο.<ref>{{Cite web|url=https://bibliothequenumerique.tv5monde.com/livre/229/Le-docteur-Pascal|title=bibliothequenumerique.tv5monde.com/livre/229/Le-docteur-Pascal|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
Το πρώτο μέρος του βιβλίου είναι η αφήγηση αυτού του σκληρού αγώνα ανάμεσα στον Πασκάλ, που αντιπροσωπεύει τον πολιτισμό και την επιστημονική πρόοδο, και τις τρεις γυναίκες, που συμβολίζουν τον σκοταδισμό, που προσπαθούν να πάρουν τα χέρια τους τα έγγραφα. Μια εντυπωσιακή σκηνή είναι εκείνη όταν μια νύχτα η Κλοτίλντ καταφέρνει, καθώς ο θείος της κοιμόταν, να κλέψει το κλειδί και να ανοίξει το ντουλάπι. Ο Πασκάλ την εμποδίζει να καταστρέψει τα έγγραφά του και αποφασίζει να της αποκαλύψει την τρομερή γενεαλογία της οικογένειάς τους: τα περισσότερα μέλη της πλήττονται από ένα τραγικό πεπρωμένο. Ο γιατρός έχει δημιουργήσει έναν ορό που ελπίζει ότι θα θεραπεύσει κληρονομικές και νευρικές παθήσεις (συμπεριλαμβανομένης της [[Φυματίωση|φυματίωσης]]) και θα βελτιώσει εάν όχι θα παρατείνει τη ζωή. Η ανιψιά του αντιμετωπίζει το έργο του Πασκάλ ως άρνηση της παντοδυναμίας του Θεού και ως περήφανη προσπάθεια να κατανοήσει το άγνωστο. Τον παροτρύνει να καταστρέψει το έργο του, αλλά αυτός αρνείται.
 
Λίγο αργότερα, ο Πασκάλ, εξαντλημένος από αυτόν τον αδυσώπητο αγώνα μέσα στο σπίτι του, αρρωσταίνει σοβαρά. Τον φροντίζει η Κλοτίλντ, η οποία σταδιακά απομακρύνεται από τη θρησκεία, επηρεασμένη από τον θείο της. Ο Πασκάλ θεραπεύεται τελικά και αρχίζει να αισθάνεται ένα βίαιο πάθος για την ανιψιά του. Προσπαθεί να το αποτρέψει προτείνοντάς της να παντρευτεί έναν συνάδελφο γιατρό. Αλλά αυτή απορρίπτει την ιδέα και του φανερώνει τον έρωτά της. Τη νύχτα αυτής της εξομολόγησης, ολοκλήρωσαν τη σχέση τους.
 
Το δεύτερο μέρος του μυθιστορήματος είναι η ιστορία αυτού του [[Αιμομιξία|αιμομικτικού]] έρωτα, που χαρακτηρίζεται από απόλυτη ευτυχία αλλά και από τον πόνο του χωρισμού. Ένα χρόνο από την αρχή της σχέσης τους, ο Πασκάλ πέφτει θύμα της δόλιας χρεοκοπίας του δικηγόρου και διαχειριστή των χρημάτων του. Σταδιακά βρίσκεται σε μεγάλη φτώχεια και αποφασίζει να χωρίσει από τον Κλοτίλντ. Πιέστηκε σ'αυτό ιδιαίτερα από τη μητέρα του, η οποία αφενός ανησυχούσε για το σκάνδαλο και αφετέρου σκεφτόταν ακόμη την καταστροφή των εγγράφων του. Έτσι, έστειλαν την Κλοτίλντ στο Παρίσι, στον άρρωστο αδελφό της Μαξίμ. Ο Πασκάλ πεθαίνει μέσα στη θλίψη δύο μήνες αργότερα. Πριν πεθάνει, μαθαίνει ότι η Κλοτίλντ είναι έγκυος και την καλεί αλλά αυτή φτάνει δύο ώρες μετά το θάνατό του. Και κυρίως, δεν μπόρεσε να αποτρέψει την καταστροφή των εγγράφων του γιατρού, που κάηκαν από την μητέρα του και την υπηρέτρια. Μόνο το οικογενειακό δέντρο που δημιούργησε ο γιατρός σώθηκε από την καταστροφή (εκδόθηκε από τον Ζολά ως παράρτημα του μυθιστορήματος).
 
Το μυθιστόρημα τελειώνει με τη γέννηση του παιδιού του Πασκάλ και της Κλοτίλντ και την ελπίδα για τη ζωή και το μέλλον της οικογένειας.<ref>{{Cite web|url=https://rougon-macquart.com/personnage/2010-03-15-pascal-le-docteur/|title=rougon-macquart.com/personnage/2010-03-15-pascal-le-docteur/|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
== Ελληνικές μεταφράσεις ==
Γραμμή 42 ⟶ 85 :
 
== Παραπομπές ==
 
<references />
{{Authority control
}}
[[Κατηγορία:Γαλλικά μυθιστορήματα]]
[[Κατηγορία:Μυθιστορήματα του Εμίλ Ζολά]]