Χουάν Κάρλος των Βουρβόνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Escarbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: ca:Joan Carles de Borbó i de Bragança
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Image:DonJuanIII.jpg|thumb|right|200px|Χουάν Κάρλος των Βουρβώνων]]
'''Δόν Χουάν Κάρλος Μαρία Ισίδωρος των Βουρβώνων''' ([[1822]] - [[1887]]). Ο Καρλίστας διεκδικητής του Ισπανικού θρόνου ([[1860]] - [[1887]]) και διεκδικητής του Γαλλικού θρόνου ([[1883]] - [[1887]])
Ισπανικού θρόνου (1860 - 1887) και διεκδικητής του Γαλλικού θρόνου (1883 - 1887)
Δεύτερος γιός του Ισπανού ινφάντη [[Κάρλος Μαρία|δόν Κάρλος]] και της [[Μαρία Φραγκίσκη της Μπραγκάνζα|Μαρίας Φραγκίσκης της Πορτογαλίας.]]
Τον Μάρτιο του [[1833]] η οικογένεια του μετακινήθηκε στην [[Πορτογαλία]], ενώ τον προσεχή
Σεπτέμβριο πεθαίνει ο θείος του βασιλιάς της Ισπανίας [[Φερδινάνδος Ζ' της Ισπανίας|Φερδινάνδος Ζ']]. Ο πατέρας του μεταβαίνει στην [[Μαδρίτη]] να διεκδικήσει τα δικαιώματα του στον θρόνο αφού ο αδελφός του είχε πεθάνει χωρίς γιό, που είχαν καταλάβει η κόρη του Φερδινάνδου [[Ισαβέλλα Β' της Ισπανίας|Ισαβέλλα]] και η μητέρα της Μαρίας Χριστίνα. Κατα την διάρκεια του '''1ου Καρλικού Πολέμου''' δέν έπαιξε κανέναν ρόλο λόγω της πολύ μικρής του ηλικίας και μεταφέρθηκε στο [[Λονδίνο]] σε ασφαλή τοποθεσία.Στις [[15 Ιανουαρίου]]/[[1837]] τα Κορτές που ελέγχονταν απο την Μαρία Χριστίνα έβγαλαν νόμο που κήρυξε τον Κάρλος, τους γιούς, και όλους τους απογόνους του έκπτωτους απο το Ισπανικό στέμμα ενώ παράλληλα τους αφαιρέθηκε και ο τίτλος του ινφάντη. Αυτόν τον νόμο δικαιωματικά δέν τον αναγνώρισαν. Παντρεύτηκε ([[1847]]) την αρχιδούκισσα της Αυστρίας - Εστέ Βεατρίκη, κόρη του
Σεπτέμβριο πεθαίνει ο θείος του βασιλιάς της Ισπανίας [[Φερδινάνδος Ζ' της Ισπανίας|Φερδινάνδος Ζ']]. Ο πατέρας του
μεταβαίνει στην Μαδρίτη να διεκδικήσει τα δικαιώματα του στον θρόνο αφού ο αδελφός του είχε
πεθάνει χωρίς γιό, που είχαν καταλάβει η κόρη του Φερδινάνδου [[Ισαβέλλα Β' της Ισπανίας|Ισαβέλλα]] και η μητέρα της
Μαρίας Χριστίνα. Κατα την διάρκεια του '''1ου Καρλικού Πολέμου''' δέν έπαιξε κανέναν ρόλο λόγω
της πολύ μικρής του ηλικίας και μεταφέρθηκε στο [[Λονδίνο]] σε ασφαλή τοποθεσία.
Στις 15/1/1837 τα Κορτές που ελέγχονταν απο την Μαρία Χριστίνα έβγαλαν νόμο που κήρυξε τον
Κάρλος, τους γιούς, και όλους τους απογόνους του έκπτωτους απο το Ισπανικό στέμμα ενώ
παράλληλα τους αφαιρέθηκε και ο τίτλος του ινφάντη. Αυτόν τον νόμο δικαιωματικά δέν τον
αναγνώρισαν. Παντρεύτηκε (1847) την αρχιδούκισσα της Αυστρίας - Εστέ Βεατρίκη, κόρη του
δούκα Φραγκίσκου Δ' του Μοδενά και έκαναν 2 γιούς :
 
Γραμμή 18 ⟶ 9 :
*[[Αλφόνσος Κάρλος των Βουρβώνων]]
 
Λόγω της επανάστασης του [[1848]] το ζεύγος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Μοδένα. Κατέφυγε
αρχικά στην Αυστρία, και τελικά στο [[Λονδίνο]] όπου γεννήθηκε και ο δεύτερος γιός τους.
Παρά το πνεύμα συντηριτικού αυταρχισμού της οικογένειας του και της γυναίκας του ακόμα, ο
ίδιος διακατεχόταν απο ιδέες φιλελευθερισμού. Χώρισε την σύζυγο του που επέστρεψε στην Μοδένα.
Γραμμή 26 ⟶ 17 :
 
Δεν έπαιξε κανέναν σημαντικό ρόλο στον '''2ο Καρλικό πόλεμο''' τον οποίο είχε αναλάβει ο μεγάλος
αδελφός του [[Κάρολος Λουδοβίκος του Μοντεμολί|Κάρολος Λουδοβίκος,]] κόμης του Μοντεμολίν. Τον Απρίλιο [[1860]] συνελήφθη απο τα
στρατεύματα της Ισαβέλλας και πιέστηκε να υπογράψει δήλωση παραίτησης των δικαιωμάτων του
από τον Ισπανικό θρόνο. Τότε ο Χουάν έκανε δήλωση με την οποία ανακήρυττε τον εαυτό του
Γραμμή 35 ⟶ 26 :
επόμενη χρονιά υπήρχαν δύο διεκδικητές του Ισπανικού θρόνου από την πλευρά των Καρλιστών.
Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση της Ισαβέλλας είχε αρχίσει να παρακμάζει, να γίνεται αντιδημοτική.
Ο μεγαλύτερος γιός του Κάρλος ([[1866]]) 18 ετών τότε ζήτησε από τον πατέρα του να παραιτηθεί
υπέρ του. Αυτός το αρνήθηκε κάτι που έκανε δύο χρόνια αργότερα ([[1868]]) όπου στον '''3ο Καρλικό Πόλεμο''' έγινε ένθερμος υποστηρικτής του γιού του στην προσπάθεια του να ανέβει στον Ισπανικό
θρόνο.
Μετά την παραίτηση ζούσε μόνιμα στην Aγγλία ώς τον θάνατο του, παντρεύτηκε μια άσημη
Αγγλίδα και έκανε 1 κόρη και 1 γιό, παίρνοντας το όνομα κος.Μονταγκί.
Πεθαίνοντας ([[1883]]) ο μακρινός του ξάδελφος και διεκδικητής του Γαλλικού θρόνου [[Ερρίκος Ε' της Γαλλίας|Ερρίκος κόμης του Σαμπόρ,]] απέκτησε ξαφνικά δικαιώματα και στο Γαλλικό στέμμα. Η χήρα του Ερρίκου
τον υποστήριξε σαν μνηστήρα του Γαλλικού θρόνου λόγω του ότι ανήκε στον οίκο των Βουρβώνων,
ενώ ήταν απ' ευθείας απόγονος του ίδιου του μεγάλου βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΔ'.