Χορηγόσκαλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Jm (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό |
Jm (συζήτηση | συνεισφορές) μ →Ο Θρύλος για τις Γκρεμισμένες Γυναίκες: Δεσμός Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 211:
===Ο Θρύλος για τις Γκρεμισμένες Γυναίκες===
Εκτός από αυτό το γεγονός, υπάρχουν και προφορικές μαρτυρίες που αναφέρουν τουλάχιστον άλλη μία παρόμοια περίπτωση, η οποία διαδραματίστηκε ένα χρόνο πριν, μετά την πτώση της Καλαμάτας τέλος Μαΐου του 1825, την οποία καταγράφει ο Αντώνιος Μασουρίδης στο βιβλίο του "[[Αλαγονιακά]]":
{{απόσπασμα|.΄Ωσαύτως άναφέρεται, ότι παρά την παλαιάν ήμιονικήν οδόν την άγουσαν είς Καλάμας και άνω της Στράκοβας πρό της θέσεως Μπονάση ρέμα συνεκρούσθη μεγάλη έκ Τουρκοαιγυπτίων ομάς προς μικράν τοιαύτην έξ Αλαγονίων (1) συνοδευομένων και ύπό τινών γυναικών. Η σύγκρουσις, ως ήτο επόμενον, άπέβη μετά τον φόνον αρκετών πολεμίων, κατά των ΄Αλαγονίων(1), αί γυναίκες των όποίων, ίνα μη αίχμαλωτισθώσι και ατιμασθώσι έκρήμνισαν εαυτάς κάτω των προς την δεξιάν όχθην του Νέδοντος ποταμού άποκρήμνων βράχων. Τοιαύτη και τοσαύτη ‘υπήρξεν η φιλοπατρία των άνδρών και η εντιμότης των γυναικών της Άλαγονίας (1), της υπό της πολιτείας και ιστορίας ατυχώς αγνοηθείσης, αί ‘οποίαι, ως αί Σουλιώτισσαι έκ του Ζαλόγγου, έκρήμνισαν έαυτάς χάριν της τιμής των και της έλευθερίας των. Έκτοτε δε το μέρος τούτο όνομάζεται μέχρι σήμερον «Γκρεμισμέναις γυναίκες». Του συμβάντος τούτου άγγελθέντος ύπό τινός διαφυγόντος, οί Αλαγόνιοι (Πισινοχωρίται ), συγκεντρωθέντες έν σπουδή επετέθησαν κατά των προς την Μεγ. Άναστάσοβα όδευόντων πολεμίων, τους όποίους έκτός όλίγων παραδοθέντων κατέκοψαν.
| |||