Μερτ-ε-Μοζέλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.1 |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
|χάρτης=Meurthe-et-Moselle-Position.svg
|περιοχή=[[Γκραντ Εστ]]
|υπονομαρχία=[[Λυνεβίλ]]<br />[[Τουλ]]<br />[[
|πυκνότητα=140
|πρόεδρος_γεν_συμ=[[Ματιέν Κλεν]]
Γραμμή 23:
== Γεωγραφικά στοιχεία ==
[[Αρχείο:Moselle_Pont-a-Mousson-2_new.jpg|εναλλ.=|αριστερά|μικρογραφία|320x320εσ|Ο ποταμός [[Μοζέλλας (ποταμός)|Μοζέλ]] στο [[Ποντ-α-Μουσόν]]]]
[[Αρχείο:Nancy,_Place_Stanislas,_E.Héré,_1752-60.jpg|αριστερά|μικρογραφία|250x250εσ|Η [[πλατεία Στανισλάς]] στο [[Νανσύ]]]]
[[Αρχείο:Locator_map_of_Departement_Meurthe-et-Moselle_2019.png|μικρογραφία|370x370εσ|Θέση του νομού Μερτ-ε-Μοζέλ στην περιοχή [[Γκραντ Εστ|Γκραντ-Εστ]]]]
Ο νομός Μερτ-ε-Μοζέλ είναι τμήμα της διοικητικής περιοχής [[Γκραντ Εστ|Γκραντ-Εστ]]. Έχει έκταση 5.246 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Διοικητικά αποτελείται από 4 διαμερίσματα και περιλαμβάνει 591 κοινότητες. Ο πληθυσμός του νομού είναι 733.821 κάτοικοι (στην απογραφή του 2016).
Γραμμή 32:
Το δάσος καλύπτει το 32% του νομού. Το δάσος του Αι, παλιά ιδιοκτησία των δουκών στο Νανσύ, έχει διαμορφωθεί σε πάρκο.
Η πρωτεύουσα του νομού είναι το [[Νανσύ]]. Άλλα σημαντικά αστικά κέντρα περιλαμβάνουν τις κοινότητες Βαλ-ντε-Μπριγιέ, Λονβί, [[
Ο νομός έλαβε το όνομά του από τους δύο κύριους ποταμούς που τον διασχίζουν: [[Μοζέλλας (ποταμός)|Μοζέλ]] και Μερτ. Μεταξύ των άλλων ποταμών: Σιέρ, Ορν, Σέιγ, Μαντόν, Μορτάνι και Βεζούζ. Το ανάγλυφο διαμορφώνεται από τις τεράστιες πεδιάδες που έχουν σκάψει αυτά τα ποτάμια στο οροπέδιο της Λωρραίνης, που στα νοτιοανατολικά προσεγγίζουν τα [[Βόσγια όρη|όρη των Βοσγίων]].
Το υψηλότερο σημείο είναι στα 731 μέτρα και το χαμηλότερο στην Αρναβίλ στα 171 μέτρα. Ένα άλλο ιστορικά σημαντικό ύψωμα είναι ο λόφος του Σιόν. Χάρτης του νομού.<ref>{{Cite web|url=http://www.1france.fr/departement/54-meurthe-et-moselle/carte-plan-departement.php|title=carte-plan-departement-meurthe-et-moselle|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20191021051858/http://1france.fr/departement/54-meurthe-et-moselle/carte-plan-departement.php|archivedate=2019-10-21|accessdate=|url-status=dead}}</ref>
Γραμμή 159:
Η οικονομία του νομού έχει συνδεθεί από τον 19ο αιώνα με τα ορυχεία (εξόρυξη σιδήρου, αλατιού και ασβεστόλιθου) και τη σιδηρουργία. Ανθηρή οικονομία ακόμη ως τη δεκαετία του 1960, άρχισε να πλήττεται από την κρίση στη χαλυβουργία από τη δεκαετία του 1970, γεγονός που ανάγκασε την περιοχή να μεταστρέψει την οικονομία της.
Βόρεια του Μπριγιέ, η περιοχή επλήγη ιδιαίτερα από αυτή την κρίση. Σήμερα, το ποσοστό ανεργίας είναι υψηλό και η διασυνοριακή απασχόληση του βορρά του νομού στο [[Βέλγιο]] και το [[Λουξεμβούργο]] είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Για παράδειγμα, το 50% του ενεργού πληθυσμού της πρώην χαλυβουργικής πόλης Λονβί εργάζεται στο Λουξεμβούργο. Η περιοχή της
Το αστικό κέντρο του [[Νανσύ]], αντιθέτως, είναι πολύ δυναμικό, με έντονη συμμετοχή στις υπηρεσίες, την έρευνα και την ανώτατη εκπαίδευση. Οι βιομηχανίες μηχανοκατασκευών στα περίχωρα του [[Νανσύ]] δεν επηρεάστηκαν από την κρίση. Στο νομό υπάρχουν κι άλλες βιομηχανίες, όπως ζυθοποιίες στο Σανπινιέλ, μονάδες παρασκευής προϊόντων ζαχαροπλαστικής στο Νανσύ, κεραμουργίες, στο Σαιν-Κλεμάν και τη [[
Στα νότια του νομού, η περιοχή Σαιντουά έχει παραμείνει αγροτική. Στα νοτιοανατολικά, στην περιοχή της [[Τουλ]] υπάρχουν αμπελώνες και παράγουν εκλεκτά κρασιά.
Γραμμή 168:
== Αξιοθέατα ==
[[Αρχείο:Chateau_de_Lunéville_-_2012-05-16.jpg|εναλλ.=|μικρογραφία|250x250εσ|Το [[κάστρο της Λουνεβίλ|κάστρο της Λυνεβίλ]]]]
Ο τουρισμός στο νομό Μερτ-ε-Μοζέλ αποτελεί μέρος μιας από τις κύριες οικονομικές δραστηριότητες του νομού και έρχεται σε διάφορα είδη.
* Η [[πλατεία Στανισλάς]] στο Νανσύ (Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς).
* Το [[Παλάτι των Δουκών της Λωρραίνης|δουκικό παλάτι του Νανσύ]] είναι η παλιά κατοικία των [[Δουκάτο της Λωρραίνης|δουκών της Λωρραίνης]].
* Το κάστρο της Λουνεβίλ, ιδιοκτησία των [[Κατάλογος δουκών της Λωρραίνης|Δουκών της Λωρραίνης]] από τον 13ο αιώνα, ανακατασκευάστηκε από τον δούκα [[Λεοπόλδος της Λωρραίνης|Λεοπόλδο της Λωρραίνης]] μεταξύ 1703 και 1720.
| |||